Een hekel aan opdrachten in tweetallen of groepjes? x_x
op de een of andere manier moet ik gewoon altijd alleen
hoor ik nergens bij ofzo. Herkent iemand dit? 
Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.
Ik doe dat juist liever alleen, maar je wordt zo scheef bekeken als je alleen gaat, dus dan vraag ik altijd maar om bij een ander groepje te mogen. Wat ik trouwens heel vervelend vind om te doen. 
Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.
