• Mijn beste vriendin zegt vaak dat ik haar zo weinig vertel en dat ze zich daarom altijd zo buiten mijn leven gesteld voelt/onbelangrijk... Ik heb dit niet alleen bij haar, ik sluit me eigenlijk voor iedereen een beetje af, en dat terwijl ik juist zoveel van praten houd.

    In ieder geval, ik begreep nooit waarom dat zo belangrijk voor haar was en waarom ze zich dan zo onbelangrijk voelt. Naar mijn idee ben ik alleen een beetje gesloten, zeg ik dingen niet uit mezelf alleen als dat toevallig ter sprake komt. Ik begin het nu echter steeds meer te begrijpen...

    Nu voel ik me heel vaak echt rot erover, ook omdat ik weet dat dit maar moeilijk te veranderen is aan mij...
    Herkent iemand dit? Tips?


    Life is hard and then we die

    Misschien dingen die je graag nog wilt vertellen opschrijven? Het is inderdaad moeilijk te veranderen, ik denk dat het toch het beste lukt als je aan je vriendin probeert meer te vertellen over dingen die je belangrijk vindt?


    Travel far enough, you'll meet yourself

    Wel, wij zitten in hetzelfde schuitje. Mijn vrienden hebben er wel begrip op, maar dat komt omdat zij steeds zeuren en ik niet. Misschien kun je dat zeggen? Dat ze altijd bij je terecht kan, maar dat jij het niet altijd nodig hebt? Ik weet het niet, bij mij is het gewoon altijd zo geweest...


    Olive

    Ik ken het. Ik heb er laatst een dag voor thuisgebleven, en alleeeen maar zitten huilen, omdat ze dus alles in een keer tegen me zeiden, waar ik wel van schrok enzo. Maar, ik heb tegen ze gezegd dat ik zo in elkaar zit, en niet te veranderen ben, ? (:


    I hope heaven needs you more than I do now.

    Jacker schreef:
    Wel, wij zitten in hetzelfde schuitje. Mijn vrienden hebben er wel begrip op, maar dat komt omdat zij steeds zeuren en ik niet. Misschien kun je dat zeggen? Dat ze altijd bij je terecht kan, maar dat jij het niet altijd nodig hebt? Ik weet het niet, bij mij is het gewoon altijd zo geweest...
    Ik denk dat ze zich dan afgewezen voelt of achterwege gesteld..


    Life is hard and then we die

    Ik heb ongeveer hetzelfde. Ik vertel niemand eigenlijk meer zoveel. Ooit was er een 'vriendin' die toen ik haar zegmaar mijn hele levensverhaal had verteld ze zei dat er teveel was gebeurd om waar te kunnen zijn. Geloofde mij dus niet meer. En sindsdien denk ik dat meer mensen dat gaan zeggen dus ben ik nog geslotener. Zelf vind ík 't ook wel irritant eigenlijk, maar hoe verander je dat?...


    ~ Nobody is perfect untill you fall in love with them~

    imlove schreef:
    Ik heb ongeveer hetzelfde. Ik vertel niemand eigenlijk meer zoveel. Ooit was er een 'vriendin' die toen ik haar zegmaar mijn hele levensverhaal had verteld ze zei dat er teveel was gebeurd om waar te kunnen zijn. Geloofde mij dus niet meer. En sindsdien denk ik dat meer mensen dat gaan zeggen dus ben ik nog geslotener. Zelf vind ík 't ook wel irritant eigenlijk, maar hoe verander je dat?...
    Dat heb ik dus ook! Ik ben zo bang dat ze gaan zeggen dat ik me aanstel, dat het m'n eigen schuld is, dat mijn problemen niets voorstellen etc. etc.


    Life is hard and then we die

    PUKKELxDING schreef:
    (...)Dat heb ik dus ook! Ik ben zo bang dat ze gaan zeggen dat ik me aanstel, dat het m'n eigen schuld is, dat mijn problemen niets voorstellen etc. etc.

    Echte vrienden zullen dat waarschijnlijk niet doen. Maar aangezien ik ook dacht dat zij een echte vriendin was ben ik er nuwel bang voor. Ook omdat ik vroeger wel veel besprak en nu bijna niks meer. Terwijl ik dat af en toewel zou willen...


    ~ Nobody is perfect untill you fall in love with them~

    Jacker schreef:
    Wel, wij zitten in hetzelfde schuitje. Mijn vrienden hebben er wel begrip op, maar dat komt omdat zij steeds zeuren en ik niet. Misschien kun je dat zeggen? Dat ze altijd bij je terecht kan, maar dat jij het niet altijd nodig hebt? Ik weet het niet, bij mij is het gewoon altijd zo geweest...


    Hope goes lost but never dies.

    ik heb precies hetzelfde. maar ik praat er geen woord over dus, niemand vraagt zich ook af of ik problemen heb. aan de ene kant is het handig want zo kan je alles voor jezelf houden. maar het geeft je soms wel het idee dat niemand het intresseert. jy hebt een vriendin die zich wel in je intresseert en meer van je wilt weten. je moet alleen de dingen zeggen die je wilt zeggen.


    Believe in yourself, change the world.

    PUKKELxDING schreef:
    (...)Dat heb ik dus ook! Ik ben zo bang dat ze gaan zeggen dat ik me aanstel, dat het m'n eigen schuld is, dat mijn problemen niets voorstellen etc. etc.


    Ik ken dat o-O. ok ik heb maar aan 2 mensen me hele verhaal verteld, en die begrepen enz.

    Maar heb wel paar keer gehoord, toen zei ik 1 dingetje en kreeg ik gelijk te horen van; je stelt je aan, of, de wereld draait niet om jou [was ook ff voor eerste keer dta ik mijn probleempje vertelde.]

    Nja, en bij die 2 mensen alleen die vertel ik nog maar dingen.. en ik heb ook gezegt toen, dat ik sommige wel wil maar niet kan vertellen of wel kan maar niet wil. en dat dat beetje raar ligt, dat ik het gevoel heb dat ik het niet kan vertellen & dat als ik het wel wil vertellen dat hun dat dan gelijk te horen krijgen (: en gwn geweldig dat ik bij hun terecht kwam ;D

    & ik heb nu nog steeds wel et gevoel dat ik me aanstel, maar dat gwn niet zo is. maar this gwn kut om dat gevoel te krijgen.
    --

    Maar ik denk dat je zoiets ook tegen je vriendin kan vertellen; dat je haar met alle liefde alles wil vertellen, maar dat je het op 1 of ander manier niet kan, en wanneer je het wel kan dat je het gelijk vertel.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Ik ben zelf niet zo gesloten, maar een vriendin van mij wel. Dus wij zaten eerst nogal lullig tegen haar te doen, kwam er opeens uit dat ze allemaal problemen had thuis en dat het tijdelijk uit is geweest met haar vriendje. Maar daar wisten wij dus helemaal niets van. Tuurlijk waren wij lullig bezig, maar zo voel je je wel achtergesteld ja... Nu zegt ze gelukkig wel de belangrijkste dingen, en dat is ook genoeg (:


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Ik ben heel gesloten,alleen niet tegen mensen die ik vertrouw.


    It's going to be difficult, but not impossible.