Mijn beste vriendin zegt vaak dat ik haar zo weinig vertel en dat ze zich daarom altijd zo buiten mijn leven gesteld voelt/onbelangrijk... Ik heb dit niet alleen bij haar, ik sluit me eigenlijk voor iedereen een beetje af, en dat terwijl ik juist zoveel van praten houd.
In ieder geval, ik begreep nooit waarom dat zo belangrijk voor haar was en waarom ze zich dan zo onbelangrijk voelt. Naar mijn idee ben ik alleen een beetje gesloten, zeg ik dingen niet uit mezelf alleen als dat toevallig ter sprake komt. Ik begin het nu echter steeds meer te begrijpen...
Nu voel ik me heel vaak echt rot erover, ook omdat ik weet dat dit maar moeilijk te veranderen is aan mij...
Herkent iemand dit? Tips?
Life is hard and then we die