Ik ken een meisje, en dat meisje heeft een verhaal geschreven. Ze woont sinds haar 12de in Frankrijk en heeft dyslectie, maar met schrijven probeert ze haar Nederlands een beetje op pijl te houden.
Ik vind dat ze echt heel mooi schrijft, zo goed met veel gevoel dat je de schrijffouten bijna vergeet. Tijdens dit verhaal heb ik woede gevoeld, verdriet, maar ook blijdschap. Ik hoop dat jullie het verhaal over Melody, het meisje met geheugenverlies dat haar thuis opnieuw moet ontdekken en achter haar familiegeheim komt, ook eens willen lezen...
Her sweet Melody
Your make-up is terrible
) ik gaat me eens lezen joh