[RPG] Binding aan de roodbloeden. 3 - Speeltopics

Nummer 1: Boem.
Nummer 2: Boem.

Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
je met in het verhaal te komen.
Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

- Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
- Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:




Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

Paar belangrijke weetjes:
- Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
- En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
- Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
- Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
- Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
- De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
- Je mag enkel relatie met je eigen soort.
- Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
- Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
hun beschermt uit dank.

Wat kan je zijn:
- Iemand van Norfolk.
- Iemand van Avalonio (mens met gave).
- Een vampier (Nog vrij of niet meer).

Lijstje om in te vullen
Naam: Volledige naam.
Geslacht:
Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
Gave: Enkel voor Avaloniërs.
Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.

Joiners.
Norfolkers
V) Ruby - SoulEater
M) Zack - The Boss
M) Kay - Vluuv
V) Zoë - Progeny

Avaloniërs
V) May - MvrLeto
M) Sam - MvrLeto
V) Eden - Vluuv
M)Dean - Adored

Vampieren
V) Leah - SoulEater
V) Melinda - ThatStory
M) Peter - RainForest
V) Emilia - Shithead

'Koppels'
Ruby - Peter
Zach - Leah
Kay - Melinda
Zoë - Emilia

Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 maart 2011 - 21:35 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Leah ~ Vampire, Zach.
Het liefst was ik vertrokken, het interesseerde me eigenlijk vrij weinig. Het waren maar beelden zeg, dan maakten ze toch nieuwe? Helaas leek het er niet op dat Zack van plan was te gaan. Een zucht ontsnapte aan mijn lippen, wat ongeïnteresseerd begon ik aan mijn haar te frunniken, toch hield ik Zack ondertussen in de gaten. Een uithaal naar hem en ik zou alweer in de verdediging staan. Plots ging Emilia er als een speer vandoor, ik concetreerde me en hoorde haar stem en die van twee anderen. Al gauw lokalsieerde ik haar geur, samen met die van Zoë en een Avaloniër. Toch zweeg ik erover, Emilia zou zich wel redden en ik moest Zack niet in de problemen brengen. Niet veel later rook ik bloed, even keek ik in de richting waar Emilia vertrokken was.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Mijn vader bleef er zo rustig onder, ik had het altijd al knap gevonden. Mijn opvliegerigheid had ik waarschijnlijk van mijn moeder bedacht ik me met grijnsje en keek toen Peter aan.
''Laten we gaan, mijn pa lost het wel op en als er wat is dan zijn we weer zo hier.'' ik glimlachte vriendelijk naar hem, hij had waarschijnlijk ook weinig zin om hier te blijven.

Emily ~ Avaloniër.
Ik trok een wenkbrauw op toen de Norfolker begon te trappen en los probeerde te komen, ik verslapte mijn greep iets maar zorgde ervoor dat ze nog steeds niet wegkon.
''Privé?'' vroeg ik arrogant en keek haar aan.
''Dat zijn ónze beelden, niet die vna jou. Dan moet je er maar met je takken afblijven!'' zei ik geïrriteerd, waarom deed ze nou zo moeilijk? Als ze nou godverdomme gewoon die beelden teruggaf dan kon ik weer gaan.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

Eindelijk liet ze haar greep wat verslappen. Direct begon ik als een gek naar adem te happen, dat voelde echt goed. Dit was geen eerlijke strijd, zij heeft een wapen een waarschijnlijk ook een gave, Joost mag weten welke.
Nu ik eindelijk weer op adem ben, vind ik dat het wel genoeg is geweest met het vastgehouden worden. Ik duw het meisje vol woede op de grond, als ik boos ben, ben ik ook écht boos. Vervolgens leg ik haar armen naast haar hoofd en leg mijn handen om haar pols zodat ze haar mes niet kan gebruiken. Ze zal boeten voor die snee in mijn wang, denk ik kwaad terwijl ik haar met één hand op zoveel mogelijk plaatsten begin te slaan.
'Je hebt geen bewijs dat dat jouw beelden zijn, vuil kutwijf, ga terug naar je dorp!'

Zo, daar is je bitchfight.

---

everything, in time

Hahahahaha Serieus, ik moest echt keihard lachen :x
Zie het al helemaal voor me, zo'n kattiche bitchfight [aaaa]
Even reageren hoor :'D

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Leah ~ Vampire, Zach.
Toen ik echter meer geschreeuw hoorde en dergelijke boog ik me naar Zack toe.
''Emilia en Zoë zijn aan het vechten met een Avaloniër, het gat over de beelden.'' fluisterde ik in zijn oor en ging weer rechtstaan, hij had recht om het te weten. Die beelden waren tenslotte van zijn volk en zijn vrienden waren aan het vechten.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Mijn vader bleef er zo rustig onder, ik had het altijd al knap gevonden. Mijn opvliegerigheid had ik waarschijnlijk van mijn moeder bedacht ik me met grijnsje en keek toen Peter aan.
''Laten we gaan, mijn pa lost het wel op en als er wat is dan zijn we weer zo hier.'' ik glimlachte vriendelijk naar hem, hij had waarschijnlijk ook weinig zin om hier te blijven.

Emily ~ Avaloniër.
Voor ik het wist gooide ze me op mijn rug op de grond en hield zijn polsen vast, dacht ze nou echt dat ik nu niet meer kon vechten? Na een paar klappen boog ik mijn benen en strekte ze toen zodat ik haar volop in haar maag trapte en haar daarmee ook meteen van me afduwde. (poeh, valt amper te beschrijven) Als ze een man was geweest had ik mijn gave kunnen gebruiken, maar het idee dat er een vrouw verliefd op me werd beviel me niet zo. Ik krabbelde overeind en klopte het vuil van mijn kont.
''Geen bewijs? Graaf ze maar eens op en laat ze dan zien als je zo zeker bent dat ze niet van ons zijn!'' beet ik haar toe terwijl ik mijn mes weer opraapte.



Gotta go, ik ga naar het streekbos! Sorry :'D

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zack - Norfolker.

Ineens word ik afgeleid door Leah, die gealarmeerd een andere kant op kijkt.
'Wat is er?' vraag ik en mijn ogen flitsen haar kant op en vervolgens in de richting waar zij kijkt. Ik werp kort een blik op de twee Avaloniërs en Ruby's vader. Het zou geen wijs besluit zijn hen alleen te laten. Ik vertrouw die Avaloniërs voor geen cent. En bovendien ben ik wel benieuwd wat ze nu van plan zijn, na de woorden van ons stamhoofd. Achteraf was het een behoorlijk stom besluit geweest om ze hierheen te brengen, maar als het de kwestie min of meer kan sussen dan is het 't waard. Dan hoor ik ineens geschreeuw. 'Wat is dit!' schreeuw ik en haal mijn mes tevoorschijn.

@ Simone: In Enkhuizen??

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 12:24 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Sorry pc = dood kan minder komenlol mij zusje was net helemaal blij dat ze haar nam blind kon typen ik tiep alles blind x'D

Peter vampier

Met een grijns keek ik Ruby aan 'weet je het zeker? krijgen we dan niemand die pissig is op onze kop, ik bedoel er is hier een soort van strijd uitgebroken en wij gaan dan weg' vurig hoopte ik dat ze zou zeggen dat dat niets uitmaakte. Dan was zij hier weg en ik zou nog altijd terug kunnen gaan, en ik denk dat haar vader het ook op prijs stelt als ik haar hier weghaal.

---

Trust me. I'm the doctor

Zoë - Norfolker.

Wat een serieus kutwijf. Ze trapt me in mijn buik en ik voel gelijk al het bier omhoog komen, wat een misselijk gevoel. Daarbij land ik ook nog eens hard op mijn rug. Even gil ik, want de klap komt hard aan. Fijn, nu doen beide kanten zeer. Ik krabbel overeind, maar blijf op handen en knieën zitten, mijn geweten zegt dat ik moet toegeven, maar de echte Zoë is daar te eigenwijs voor. In plaats daarvan kruip ik naar de plek waar de beelden begraven zijn en ga er in een eigenwijze kleermakerszit op zitten, waarbij ik de tak die naast me ligt in mijn handen neem.
'Je blijft uit de buurt!'
Een tak is minder scherp dan een mes, maar je kunt er flinke verwondingen meemaken. En dat is precies wat ik van plan ben als dat wijf dichterbij durft te komen.
Nu hoor ik iemand schreeuwen, een stem die ik wel ken; het is Zack. 'Nog zo'n klote Avaloniër!' schreeuw ik terug, zelfs dat doet pijn in mijn maag.

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 12:47 ]

---

everything, in time

Nee Sam, in Stedebroec, mijn hond was blij man x'D

Leah ~ Vampire, Zach.
'Wat is dit!' schreeuwde Zack ineens en hij pakte zijn mes al, ik legde mijn hand op zijn hand waarmee hij het mes vasthield.
''Geen dingen doen zonder er over na te denken.'' ik zweeg en luisterde geconcentreerd.
''Die Avaloniër beweerd dat Zoë de beelden heeft.'' zei ik hem toen en liet zijn hand weer los.
''En zo te ruiken is ze gewond.'' zei ik, omdat de bloedlucht nog niet compleet verdwenen was.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
''Hé, het is niet zo dat we naar de andere kant van de wereld verdwijnen, als ze ons nodig hebben zijn we zo terug.'' toen ik echter geschreeuw hoorde bleef ik gealarmeerd staan en keek toen Peter vragend aan. Ik zuchtte zacht, zo te horen zat Zoë weer in de problemen.
''Sorry Peter, blijkbaar kunnen we nog niet weg.'' ik pakte zijn hand en trok hem mee, om beneden Zoë, Emilia en een of andere akelige Avaloniër te zien.
''Wat is er aan de hand?'' mijn blik gleed van Emilia naar Zoë.

Emily ~ Avaloniër.
Ik grijns tevreden als ik zie dat mijn trap zijn vruchten afwierp, opeens ging ze in kleermakerszit zitten op de plek waar de beelden lagen. Een geïrriteerde zuchte verliet mijn lippen en als klap op de vuurpijl kwamen er nog twee zich ermee bemoeien. Great, just great. Ik sloeg mijn armen over elkaar en keke strak naar de Norfolker die op de grond zat.
''Klote Avaloniër? Je mag me ook wel Emily noemen hoor.'' zei ik kalm, als ze daar nou gewoon wegging kon dat vampierenwijf die beelden opgraven en kon ik mijn gelijk halen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

Ik heb ongelooflijk veel pijn. De snee in mijn wang brandt en mijn buik en rug zijn volgens mij bont en blauw. Maar no freaking way dat ik haar gelijk ga geven, daar ben ik veel te trots voor.
'Ik ga je geen Emily noemen, dat ben je niet waard,' bijt ik haar gemeen toe. Dan komen Ruby en Peter ook aangelopen. Ruby vraagt wat er aan de hand is.
'Ja, dat wijf daar beweert dat ík die beelden heb gestolen, omdat ik zogenaamd aan het graven was. Maar dat zijn toch echt mijn zaken. Wat zou ik met die beelden moeten?' ik ben best trots op mezelf, het liegen gaat me makkelijk af. Hoewel ik wel wat bier zou kunnen gebruiken tegen de pijn.

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 15:04 ]

---

everything, in time

leah is er nog niet en Zakc ook niet

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Al aangepast.(;

---

everything, in time

Even w8en opd e rest.
Is ook zo raar als Emilia steeds niks doet :x
die beschermer etc.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zack - Norfolker.

Ik werp kort een blik op Leah.
'Waar rook is, is vuur,' zeg ik kalm en zet het op een sprintje. Als ik bij de plaats des onheils kom zie ik tot mijn verbazing Zoë in een gedecideerde kleermakerszit onder een boom zitten en een grijnzende onbekende vrouw tegenover haar staan. Ze is óf een vampier, óf een Avaloniër. Mijn instinct zegt het laatste. En dat instinct zit er niet vaak naast. 'Mag ik vragen wat jullie aan het uitspoken zijn?' Het is een retorische vraag en ik stel hem met een opgetrokken wenkbrauw. Wie is deze vrouw? Ik moet toegeven dat ze er niet slecht uitziet, maar dat vind ik van zo veel vrouwen. Ach, had onze lieve heer ze maar niet zo mooi moeten maken. Nu dwing ik mezelf tot de orde. Hou je kop erbij, Zack!

---

No growth of the heart is ever a waste

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Voor ik antwoord kan geven aan de oude man klinkt er gekrijs. Ik draai me met een ruk om en zie Emily staan. Ik zucht geërgerd. Emily en ik hebben het nooit goed met elkaar kunnen vinden, ook al trekken onze ouders wel veel samen op. Ik maak een kleine buiging voor de oude man. "Excuseert u mij." Dan loop ik snel naar Emily toe. "Wat ben je aan het doen?" sis ik en ik kijk haar boos aan.

Holy Moly, nu zijn 3 van mijn personages allemaal samen O_O''
Op 1 plek op 'tzelfde moment.

Emily ~ Avaloniër.
''Dat wijf daar..'' immiteerde ik haar en rolde geïrriteerd met mijn ogen. Het werd alleen maar drukker en drukker, plots kwam Eden er ook bij en ze leek nogal boos.
''Wat ik aan het doen ben? onze beelden terughalen natuurlijk!'' met beschuldigende vinger wees ik naar Zoë.
''Dat valse kreng daar heeft onze beelden begraven, precies op de plek waar ze nu ziet.'' ik zette mijn handen in mijn zij en keek Eden aan.
''Maar ze is zo schijterig dat ze het niet toe durft te geven.''

Leah ~ Vampire, Zach.
Ik zuchtte zachtjes en volgde hem gauw, al gauw kwamen we bij het plaats delict. Het was er nogal druk, maar ik had al gauw alles overzien, ook omdat ik het gesprek toenstraks half had kunnen volgen. Toch bemoeide ik me er niet mee en bleef naast Zack staan, ik hield me niet bezig met deze zaken. Het was hún probleem, ik stond hierbuiten en was hier enkel om Zack te beschermen, niet om alle Norfolkers te verdedigen en te steunen.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik negeerde de rest en liep naar Zoë toe.
''Zoë, als het echt niet hun beelden zijn kunnen we ze opgraven om het te bewijzen, dan zijn we van het gezeik af.'' zei ik haar, als het toch niet hun beelden waren hadden we bewijs en konden ze weer vertrekken, probleem opgelost.
''Dus sta op Zoé.'' ik stak mijn hand naar haar uit om haar overeind te helpen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.