[RPG] Binding aan de roodbloeden. 3 - Speeltopics

Nummer 1: Boem.
Nummer 2: Boem.

Inspringen kan altijd. We geven je korte samenvatting en helpen
je met in het verhaal te komen.
Hoe maak je dan Norfolker of vampier? Want die moet toch gebonden zijn?

- Je kan doen dat je vampier 'zijn' mens nog zoekt of dat ie gefaald
heeft en dus eigenlijk ook weer vrij is.
- Je kan dat ook doen met een Norfolker for sure (:




Op een eiland hier ver vandaan woont een apart volkje, het Norfolk. Het zijn mensen die een soort dorpje hebben gebouwd op een plek in het bos, het zijn mensen die bedreigd worden door een ander volk, Avalonio, mensen die krachten hebben. Behalve de twee volkeren wonen er ook vampieren. Het Norfolk had eeuwen geleden wat op de bedreiging van de Avaloniërs bedacht, ieder pasgeboren Norfolker kreeg een ketting met een klein, rood amulet. Op een dag zou een vampier zich tot het amulet aangetrokken worden en dat was een teken dat ze een 'bond' hadden, de vampier was verplicht het mens te beschermen tegen de mensen met krachten. Sommige vampieren vluchten voor het rode amulet, maar er is gene ontkomen aan.

Paar belangrijke weetjes:
- Hoe Norfolkers en Avaloniërs wonen, het leek me leuk dat ze in van
die boomhutten wonen net zoals in avatar. Zoals hier Op 8.50/11.35 zie je stuk van 't dorpje, op 12.15 binnenkant van hut en 13.05 overzicht dorp 8D En nog een plaatje.
- En ze dragen geen bladeren ofzo, haha, ook weer zoals in avatar of een beetje zoals dit. (: Maar vergeet niet dat ze geen elektriciteit enzo hebben!
- Als een vampier het mens ontmoet dat hij of zij moet beschermen begint het amulet van diegene te gloeien en voelen vampiers zich vreselijk aangetrokken tot het amulet.
- Je moet een beetje denken aan van die Afrikaanse stammen of indianen stammen, lol, met van die houten hutjes enzo.
- Een vampier voelt, als hij eenmaal hem of haar, heeft ontmoet de pijn van diegene die hij moet beschermen.
- De ruzie tussen mensen van Avalonio en Norfolk gaat al tot eeuwen terug, nu is het vooral dat Avalonio de Norfolkers van het eiland willen verjagen zodat ze alles voor zichzelf hebben.
- Je mag enkel relatie met je eigen soort.
- Voor Norfolkers en Avaloniërs; Als het donker is mag je de stam niet verlaten, tenzij er een speciale tocht/jacht is.
- Sommige Norfolkers doneren af en toe hun bloed aan de vampier die
hun beschermt uit dank.

Wat kan je zijn:
- Iemand van Norfolk.
- Iemand van Avalonio (mens met gave).
- Een vampier (Nog vrij of niet meer).

Lijstje om in te vullen
Naam: Volledige naam.
Geslacht:
Leeftijd: Voor vampier oogt als en werkelijke leeftijd
Soort: Norfolker, Avaloniër, vampier.
Innerlijk: Mag kort, mag ook lang ;p
Uiterlijk: Foto mag, niet verplicht.

Rang: Je hebt verschillende rangen, verkenners verkennen omgeving en zoeken betere plaatsen en voedselbronnen etc. Je hebt nog wachters en krijgers/jagers, bij dat laatste zijn vooral mannen, maar een enkele vrouw wordt toegelaten.
Gave: Enkel voor Avaloniërs.
Status: Voor vampiers, gebonden (hebben diegene die ze moeten beschermen al gevonden) of nog vrij (hebben diegene die ze moeten beschermen nog NIET gevonden).
Gebonden aan: Voor de Norfolkers, gebonden aan welke vampier.

Joiners.
Norfolkers
V) Ruby - SoulEater
M) Zack - The Boss
M) Kay - Vluuv
V) Zoë - Progeny

Avaloniërs
V) May - MvrLeto
M) Sam - MvrLeto
V) Eden - Vluuv
M)Dean - Adored

Vampieren
V) Leah - SoulEater
V) Melinda - ThatStory
M) Peter - RainForest
V) Emilia - Shithead

'Koppels'
Ruby - Peter
Zach - Leah
Kay - Melinda
Zoë - Emilia

Vampiers & Norfolkers worden op einde gebonden.
Doe ik doormiddel van cijfers geven en dan online te dobbelen

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 maart 2011 - 21:35 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Emilia - vampire

Ik trek een pijnlijk gezicht als de vrouw over Zoë's wang snijd. 'Ze zegt dat ze die beelden niet heeft gestolen dus laat haar met rust' schreeuw ik boos. Ik was er zelf bijna zeker van dat Zoë de beelden wel had gestolen maar ik wilde niet dat dit nog meer uit de hand ging lopen. Ik deed een stap naar voren en stond nu recht tegenover de vrouw. 'GA' zei ik nog één keer, en dit keer dreigend terwijl ik mijn tanden liet zien.

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 18:46 ]

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 18:45 ]

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Zoë - Norfolker.

Steeds meer mensen verzamelen zich op de plek, iets wat ik niet erg op prijs stijl. Ik heb veel pijn en volgens mij is dat duidelijk te zien, iets wat van mij nooit mag. Anderen mogen mij niet in pijn zien.
Vervolgens komt Ruby op me aflopen en steekt haar hand uit. 'Ik ga niet opstaan, hier wordt gewoon niet gegraven, oké? Ik ben heus niet bang om deze tak te gebruiken, als iemand me dwingt op te staan,' zeg ik vastbesloten. Waar ben ik bang voor? Dat die Avaloniërs me iets aandoen, natuurlijk. Of misschien zelfs de Norfolkers omdat dit mijn schuld is.
Waarom moest ik die verrekte beelden dan ook stelen? Ik heb het in een dronken bui gedaan, een van de zovelen. Maar het lef om ze terug te brengen heb ik niet, als iemand me dan had gezien in het dorp, was ik op heterdaad betrapt. Verdomme, wat een kutpositie.

---

everything, in time

Emily ~ Avaloniër.
De vampier ging voor me staan en beval me te gaan, ik schudde mijn hoofd.
''Dacht het niet, ik eis die beelden terug.'' ik keek haar strak aan.
''Ga maar eens graven op die plek, dat kunnen vampiers toch zo snel en goed? Dan is het zo gebeurt en kunnen jullie zien hoe achterbaks dat kreng is.''

Leah ~ Vampire, Zach.
Ik zuchtte zachtjes en volgde hem gauw, al gauw kwamen we bij het plaats delict. Het was er nogal druk, maar ik had al gauw alles overzien, ook omdat ik het gesprek toenstraks half had kunnen volgen. Toch bemoeide ik me er niet mee en bleef naast Zack staan, ik hield me niet bezig met deze zaken. Het was hún probleem, ik stond hierbuiten en was hier enkel om Zack te beschermen, niet om alle Norfolkers te verdedigen en te steunen.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Ik hurkte bij Zoë neer, dit ging nog eens lastig worden.
''Je hebt jezelf in de nesten gewerkt Zoë, kom nou gewoon.'' zei ik zachtjes en keek haar aan.
''En leg die tak weg, ja?'' ik keek haar hoopvol aan, waarom werkte ze nou nooit eens mee? Altijd was ze zo koppig, als ze dronken was dan kreeg ik haar misschien makkelijker mee. Helaas was dit momenteel niet het geval.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

'Nee,' zei ik alleen maar en keek de andere kant op. Om eerlijk te zijn zou ik niet eens kúnnen opstaan, al zou ik het willen. Ik durf niet eens, volgens mij gaat dat gigantisch veel pijn doen aan mijn buik en rug.
'Had ze mij maar niet met haar mes moeten snijden, ze kan doodvallen. Jullie allemaal als jullie me niet met rust laten, trouwens,' Hoe wisten ze nu zo zeker dat ík het was? Ja, ik had heel opvallend wat begraven, maar alleen Emily had zeker gezien dat het de beelden waren, verder niemand.

---

everything, in time

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Iedereen kijkt afwachtend naar het zittende meisje. Ineens zakt ze als pudding in elkaar, en komt Rana zelfverzekerd aangelopen. Ze sleept het meisje aan de kant en kijkt de rest afwachtend aan. "Heeft iemand hier toevallig een schep?"

Peter vampier

Meteen duw ik Ruby naar achter en spring op het meisje dat naar voren liep, met de snelheid dat het gebeurde had ze het waarschijnlijk niet in de gaten. Meteen gooi ik haar opzij zodat ze neervalt logisch. 'en jullie rotten nu verdomme allemaal op gesnopen!' schreeeuw ik woedend.

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 19:03 ]

---

Trust me. I'm the doctor

Zack - Norfolker.

Terwijl ik letterlijk achter mijn oren krab als alles nog op me in moet werken komt ineens een Avaloniër aangewandeld die Zoë verlamt en haar van haar plaats sleept. "Heeft iemand hier toevallig een schep?" Hoor ik haa vragen. Ik grijp al naar mijn mes, maar tot overmaat van ramp komt Ruby's vader ook nog eens aangelopen, met twee andere dorpsoudsten bij zich. Dit gaat de verkeerde kant op, dit gaat echt de verkeerde kant op.
'Meneer, ik kan het uitleggen. Dit was de bedoeling niet, ik heb geen idee wat die Avaloniër hier ineens doet.' 'Aan de kant, Zack,' zegt hij op een ijzingwekkende toon.
'Jij,' hoor ik hem zeggen naar de Avaloniër die Zoë verlamde. 'Doe dat nog één keer op mijn grondgebied en dit is de laatste gunst die ik jullie verleen.' Hij loopt naar de plaats waar Zoë op zat en begint met graven. Iedereen kijkt gespannen toe. Na een tijdje heeft hij beet en haalt een beeldje naar boven, bedolven onder het zand.
'Ik neem aan dat dit is waar jullie naar zochten,' zegt hij. Hij werpt vervolgens een verwijtende blik naar Zoë, die nu lijkt bij te komen van de tijdelijke verlamming. 'Jullie hoeven niet over haar straf te oordelen,' zegt hij vervolgens tegen de twee Avaloniërs, 'dat doe ik wel.' Hij kijkt haar met een strenge blik aan, maar houdt zich in en graaft de rest van de beeldjes op. Ik sprint naar voren om hem te helpen.
'Zijn dit ze allemaal?' vraagt hij en stapt opzij om de opgegraven voorwerpen te tonen.

---

No growth of the heart is ever a waste

Ik heb geen flauw diee wie Peter bespringt, dus neem aan dat ik het niet ben

Emily ~ Avaloniër.
Opeens kwam de stamoudste en ging alles vrij snel, al gauw waren de beeldjes opgegraven.
''Ik zei het toch.'' Zei ik met triomfantelijk grijnsje, en hun geloofde me niet, tssk.
'Zijn dit ze allemaal?' vroeg een jongen, ik bekeek de beeldjes en knikte.
''Dat zijn ze allemaal ja.'' antwoordde ik koeltjes en keek naar Eden en Rana.

Leah ~ Vampire, Zach.
Ik leunde tegen een boom aan en had mijn armen over elkaar geslagen, het was best interessant om te zien hoe ze het oploste en ik verbaasde me dat Zack mee hielp de beeldjes op te graven. Hij kon serieuzer en volwassener overkomen dan ik gedacht had, de eerste keer dat ik hem ontmoette dacht ik dat het zo'n flapdrol was die niks serieus nam en alle meiden najoeg, maar hij had het tegendeel bewezen.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Peter duwde me opzij en ik pakte zijn hand toen hij schreeuwde.
''Peter kalm, je bereikt hier niks mee.'' plots dook mijn vader weer op, hij bleef nog steeds kalm en voor ik het wist waren alle beeldjes opgegraven. Dus toch, Zoë zorgde ook altijd voor problemen. Ik zuchtte zachtjes en hield me er verder maar buiten.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

Boem. Nu lag ik weer op de grond. Maar gek genoeg voel ik de klap deze keer niet, verdomme, dit was nu al mijn tweede verlamming. Ik haat het, dat machteloze gevoel. Ik wil mijn lichaam bewegen, maar het werkt voor geen ene meter mee.
Als het dat na een tijdje wel weer doet, kom ik voorzichtig overeind en zie Zack en de stamoudste de beeldjes oprapen. Uh-oh. Nu ben ik op heterdaad betrapt. Goed gedan Zoë! En hoe wilde je hier ook alweer uitkomen? Ik heb werkelijk geen idee.
'Hoe komen die daar nou?' vraag ik quasi-verbaasd, maar ik weet al dat het geen zin meer heeft. 'Ik kan het uitleggen,' mompel ik dan maar, maar ook dat kan ik niet. Ik had geen enkele goede reden. Het was een spel, een weddenschap met mezelf. Toch buig ik mijn hoofd. Want zelfs ik heb respect voor de stamoudste.

[ bericht aangepast op 27 maart 2011 - 19:57 ]

---

everything, in time

Emilia - vampire

De andere kijken verbaast als de stamoudste de beelden opgraaft. Ik wist allang dat Zoë de beeldjes had gestolen dus voor mij was het geen verassing, toch vroeg ik me af waarom ze het had gedaan. Ik keek naar Zack, ik mistte zijn gezelschap, ik was al lang niet meer samen met hem geweest, gewoon om te kunnen praten, het was te lang. Misschien konden ik met hem praten als de avaloniërs weg zouden gaan.

---

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Kay - Norfolker, Gematched met Melinda
Ik ben rustig mijn sinaasappel aan het eten als ik ineens Zack hoor roepen. "Avaloniërs!" klinkt het hard, met daarop volgend een hoop kabaal. Ik kijk uit het raam en zie hoe iedereen snel wegrent. In het midden staan twee meisjes, de ene met een mes, de ander zonder. Ik ren snel naar de keuken en pak een mes uit de la. Voor het geval dat.

Eden - Avaloniër
Ik zie hoe Rana wordt weggeduwd door een jongen, en wil al naar voren springen om te helpen als de oude man weer aankomt. Hij kijkt Rana vernietigend aan, wat ik hem niet kwalijk kan nemen. Het verbaast me hoe rustig hij op alles reageert. Iedereen kijkt ongemakkelijk toe hoe hij de beeldjes opgraaft, en als hij klaar is kijk ik naar de plek waar het meisje op zat. "Ja. Dit zijn ze. Allemaal." Ik kijk de man aan, en voel een diep gevoel van respect voor hem. Ik onderdruk mijn trots, en maak een traditionele Avalonische buiging voor hem. Ik val op mijn knieën en leg mijn handen op de grond. Ik buig mijn hoofd en hoor wat verbaasd gemompel om me heen. Ik slik. Wie a zegt moet ook b zeggen. Zachtjes, maar verstanbaar begin te praten in de oude, traditionele taal die nu alleen nog bij ceremonies wordt gebruikt. "Deze vrouw is dankbaar voor uw hulp, en deze vrouw verontschuldigt zich voor het gedrag van haar landgenoten. Deze vrouw vraagt u hen te vergeven." Er klinkt wat geroezemoes om me heen, en ik klem mijn kaken op elkaar. De oude taal van de Avaloniërs wordt eigenlijk nooit meer gebruikt. Veel mensen vinden het raar klinken, omdat je over jezelf in de derde persoon praat. Ik heb mijn moeder en vader de taal vaak genoeg horen gebruiken als ze de goden om hulp vroegen, en dus heeft het voor mij een extra betekenis. Ik spreek alleen op deze manier als ik diep respect voor iemand heb, of als ik me voor iets heel ergs wil verontschuldigen. Wat nu beide het geval is.

-Lol, deze manier van praten heb ik uit een boek gepikt.. maar ik vond het hier wel toepasselijk X]

Zack - Norfolker.

Met ogen zo groot als schoteltjes kijk ik naar de jongedame die ineens letterlijk op haar knieën valt voor Ruby's vader. Ook hij kan zijn verbazing niet verbergen. Iedereen wacht in stilte af. Dan loopt Ruby's vader op de jonge vrouw af en legt een hand op haar schouder.
'Het is al goed. Kom maar overeind. Al dat gebuig is niet goed voor je rug.' Ik begin te grinniken. Het is dat ons stamhoofd niet van bier houdt, anders zou hij een perfecte kandidaat zijn voor doen, durven of waarheid. Eigenlijk is hij best relaxed. Maar dan zie ik hem kwaad naar Zoë kijken. In sommige gevallen dan weer niet. Ze is flink de lul, vrees ik.
'En van jou wil ik graag een motief horen,' zegt hij tegen haar. 'Besef je wel wat je hiermee had kunnen veroorzaken? Wraakacties van de Avaloniërs omdat jij hun heilige beelden hebt gepikt is wel het laatste waar we op zitten te wachten.' Ik kijk haar afwachtend aan. Goeie vraag, wat wás haar motief eigenlijk?

---

No growth of the heart is ever a waste

Emily ~ Avaloniër.
Ik zuchtte zachtjes toen ik Eden bezig zag, gelukkig verbrak het stamhoofd het gebeuren.
''Eden, Rana. Nemen jullie de beelden mee?'' het klonk eerder als een bevel dan een vraag, maar ik was niet van plan die beelden te gaan dragen of ook maar te helpen. Ik wist toch wel dat zij er voorzichtig mee om zouden gaan.
''Dan ga ik maar weer.'' ik keek nog even naar de mensen die zich verzameld hadden, draaide me toen om en liep met opgeheven hoofd weg.
(Heerlijk om een arrogante bitch te spelen)

Leah ~ Vampire, Zach.
Ik keek naar Zoë, ik had haar pas één dag meegemaakt, maar ik had het idee dat ze vaak dronken was en dat dat ook de oorzaak was van dit gebeuren. Ik pakte mijn haren en begon het wat te vlechten terwijl ik vanuit mijn ooghoeken de rest in de gaten hield. Wat voor straf zouden ze haar geven? Ik had zoeits nog nooit meegemaakt.. Misschien moest ze gewoon wat stomme klusjes doen, of het hele volk ging haar een week lang negeren. Ach, wat het ook zou zijn, ze zouden haar niet verbannen of iets dergelijks.

Ruby ~ Norfolker, Peter.
Peter duwde me opzij en ik pakte zijn hand toen hij schreeuwde.
''Peter kalm, je bereikt hier niks mee.'' plots dook mijn vader weer op, hij bleef nog steeds kalm en voor ik het wist waren alle beeldjes opgegraven. Dus toch, Zoë zorgde ook altijd voor problemen. Ik zuchtte zachtjes en hield me er verder maar buiten.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zoë - Norfolker.

Wat een belachelijk mens zeg, gaat ze zo vaak buigen voor het stamhoofd. Ja, ik had ook respect voor hem, maar dit ging me gewoon te ver. En dan de manier waarop ze praat, mijn god, ik zou haar wel kunnen... "En van jou wil ik graag een motief horen." Kut. Ik knik als hij vraagt of ik wel besef wat ik hiermee had kunnen aanrichten, maar eigenlijk had ik daar helemaal niet bij stilgestaan. Zoals ik al zei; ik was dronken.
'Die heb ik niet,' geef ik dan maar eerlijk toe. 'Het was een test van mezelf, toen ik niet helemaal nuchter was. Ik wilde zien of ik het lef had. Blijkbaar wel, maar ik had het lef niet om ze terug te brengen. Het spijt me meneer,' mijn god, wat is dit vernederend zeg. Ik bied nooit mijn excuses aan. Daarbij hou ik er niet van als mensen me zo aankijken, niet zoals ze nu doen. Fijn dat ze het voor me opnemen, leuke vrienden. Voel je het sarcasme? En 'niet helemaal nuchter', is eigenlijk nog maar zacht uitgedrukt. Het is een slap excuus, wat verwacht ik nou dat hij gaat zeggen? "Ach, als je dronken was kon je er niets aan doen. Vergeten en vergeven dan maar?" Dat mocht ik willen. Ik knijp mijn ogen stijf dicht en wacht op de straf, als ze me maar niet verbannen. Dan kan ik helemaal nergens meer heen.

[ bericht aangepast op 28 maart 2011 - 16:36 ]

---

everything, in time