• Dit gaat vreemd klinken maar,
    voelen jullie de liefde die je voor je vrienden/familie hebt echt?
    Ik voel namelijk alleen de neveneffect er van(zoals verdriet), maar de echte liefde zelf niet.En omdat ik nog nooit verliefd ben geweest weet ik eigenlijk niet hoe liefde voelt.

    Is dat normaal,of ben ik gewoon vreemd?
    Mijn vriendinnen zeggen dat ze wel liefde voelen,dus ik vind me zelf al vreemd.
    Nee ik zeg dit niet omdat ik boos ben, ik zeg dit omdat ik een tijdje terug in bed er achter kwam dat ik nog nooit liefde heb gevoeld.

    Dus voelen jullie die liefde echte,of net als ik alleen de neveneffecten?


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

    Hingucker schreef:
    Wees gerust, je voelt ze wel. Anders zou je echt heel ongelukkig moeten zijn.
    Jij voelt die liefde nu enkel onbewust. Probeer er eens op te letten. Wat voel je als iemand je een complimentje geeft? Wat voel je als je wordt geknuffeld? Als je er echt op gaat letten, voel je het misschien wel bewuster. (:

    Ik voel dat denk ik sterker dan andere mensen. Volgens mij omdat ik niet veel vrienden heb en daarom heel veel waarde hecht aan de tijd die ik samen met hun verbreng. Ik kan echt genieten van een dagje naar de film of een uitstapje, of een dagje bij iemand thuis. Velen van mijn leeftijd doen dat op dezelfde manier alsof ze naar de wc moeten, bij wijze van spreken. Zij denken er niet bij na of staan er niet bij stil, maar ik wel.

    Heb ik gedaan en ik voelde niets. Als iemand me een compliment geeft of een knuffel achtig iets,maakt niet uit wie,voel ik me het zelfde. Of het niet een vriend,familie of een onbekende is.

    Ik geniet wel van de tijd samen,soms,maar ik voel me er alleen vrolijk bij,gewoon vrolijk zo als ik anders ook wel eens ben.


    Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall