Hijzelf en zijn humor. Hoe hij altijd in alle situaties zichzelf blijft en af en toe die keren dat hij per ongeluk in mijn ogen staart. Hoe hij me altijd kalmeert als het even niet gaat,maar vooral zijn gemeende woorden en liefdevolle knuffels. Hoe dom het ook mag klinken het beste wat hij me geeft is zijn aanwezigheid. Het klinkt misschien dom, maar ik heb het niet zo op cadeaus. Je kan daar alles achter verstoppen. Hij kan je overladen met cadeaus en nooit zeggen dat hij van je houd of hij kan af en toe eens heel gemeend zeggen dat hij van je houd en dat de waarheid achter het zinnetje zo in zijn ogen te lezen valt. Sorry, dan heb ik liever het tweede en geen bergen cadeaus.
[ bericht aangepast op 2 maart 2011 - 23:24 ]
all I want is the taste that your lips allow