Ik heb dus geen leuke thuissituatie. Laten we het daarop houden. Ik heb ruzie met mijn moeder en mijn ouders zijn gescheiden en ik woon bij mijn vader. Ik zie mijn moeder al sinds drie jaar maar heel weinig. Nu hadden we laatst wel weer wat meer contact want het ging weer goed. Dan wilt ze meteen dat ik met een dag zoals kerst naar haar toe kom. Ik wilde niet. Begint ze over dat ik dan maar met Nieuw jaar naar d'r toe moest gaan. Ook niet. Dus we hadden ruzie aan de telfoon. Jeugdzorg gebeld ik wil geen afspraak meer met mijn moeder voordat dit weer opgelost is. Zo gezegt zo gedaan. Ik naar Jeugdzorg. Pap ook mee. Komen daar aan. Begin een gesprek en vraag waarom ze dat zei. Zij antwoordt daar heb ik het helemaal niet over gehad en ik chanteer je niet en zulke dingen allemaal. Komen we op het punt van Nieuw jaar. Zegt ze ook nog heel fijn ja kim zit het hele verhaal om te draaien, tegen mijn voogd. Pap helemaal over de rooie en wij kwaad weggegaan. Sindsdien geen contact meer gehad. En pap moet haar maandelijks een mail sturen hoe het met me gaat. Stuurt ze terug: Ja als kim weer contact met me wil hoor ik het wel. Pap tegen mij. Beslis maar zelf wat je gaat doen met haar, ik sta achter je. Nu heb ik en hij komende donderdag een gesprek met mijn voogd(jeugdzorg). Nu vraagt pa aan mij wat ga je zeggen tegen de voogd. Ik zo van ja, dat ik helemaal klaar met haar be. en dat ik het zat ben om steeds leugenaar genoemd te worden. Dan zegt hij van Ja, wat nu als ze zegt dat je het moet proberen. Ik zo van Doe ik niet. Hij zo van Ja, doe het maar even want dan kan de rechter ons tenminste niets maken want jij hebt je goede wil getoond. Nu moet ik dus zijn mening maar aannemen. Terwijl hij mij altijd zei vorm je eigen mening.
Ik moest dit effe kwijt want ik zat ermee. En toch voel ik me wel vertrouwt hier. Hopelijk gaan jullie me nu niet uitlachen.
