Nou ja, van mijn onzekerheid.
Als mensen iets met mij afspreken en dan afzeggen, word ik meteen compleet gek van onzekerheid. Elke keer weer, al hebben ze een hele goede reden. Ik denk meteen dat ze niet meer met me willen afspreken omdat ik iets verkeerd heb gedaan of omdat ik zo enorm lelijk/dik ben (eetstoornis+super slecht zelfbeeld). Dan heb ik heel sterk het gevoel dat niemand me echt aardig vindt en iets van me wilt weten, waardoor ik steeds dieper wegzink in mijn ellende. Ik ben het zo zat, ik ben het echt zat.
Het komt vooral op momenten dat ik bijvoorbeeld iemand leuk vind (zoals nu), of als ik ergens kom waar niemand me kent.
Door die onzekerheid durf ik ook niet meer naar school toe, of naar buiten. Ik wil niet dat mensen naar mij hoeven kijken, omdat ik zo'n vreselijk persoon ben. Elke nacht lig ik in bed te huilen omdat ik mezelf zo haat. Ik kan ook niet in de spiegel kijken en ik verwaarloos mijn uiterlijk echt enorm de laatste tijd.
Ik ben het echt zat..
Hebben meer mensen hier last van?
'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'