[RPG] Another Dimension 2 - Speeltopics

Topic 1

Het verhaal: In ik-vorm verleden tijd.
Een aantal jongeren worden op onbekende manier door een vortex naar een andere dimensie gezogen. Deze dimensie staat gelijk aan die van ons, behalve dan dat er geen mensen meer wonen. De kleine planeet lijkt totaal verlaten en vervallen. Maar er wonen nog wel andere dingen. De jongeren noemen ze 'de schaduwen', omdat je alleen hun schaduw ziet bewegen. Dan weet je dat je weg moet wezen. Maar er zijn ook enkele goede schaduwen die de jongeren terug willen helpen naar hun eigen dimensie. De jongeren komen niet allemaal tegelijk in de andere dimensie aan en ze kennen elkaar nog niet. Het zijn willekeurige jongeren uit willekeurige steden/plaatsen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze er toevallig met z'n tweeen tegelijk zijn gekomen terwijl ze elkaar wel kennen Maar zet het er dan ook even bij.

Informatie over de Schaduwen:
Ze lijken op mensen, ze zijn alleen langer en dunner. In het donker van de schaduwen zie je ze niet, maar in het licht hebben ze een witte, wasachtige huid. Ze zijn snel en dodelijk, leven van vlees. De Schaduwen bevolkten deze dimensie ooit.

Rollen:
Goede schaduwen: Aimée Fay Moore
Slechte schaduwen: Darko, Vivian
Jongeren: Ann Sully, Alice May Moors, Adam Nathaniel Serano, Sarita Tricia Schneider, Silver Joselyne Ford

[ topic verplaatst door een moderator ]

Your make-up is terrible

Ann Sully

"Dat geloof ik graag." Ik staarde even dromerig in de verte, denkend aan thuis. Zo slecht was dat uiteindelijk toch niet. Nee, uiteindelijk verlangde ik er zelfs naar terug.

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider

'Hoe gaat het me je been?' vroeg ik aan Adam.

"Ignite, my love. Ignite."

Adam.
"Hoe is het hier dan?" vroeg ik nieuwsgierig. "Het gaat wel, ik kan weer een beetje lopen, maar het ziet er nog debiel uit." Ik glimlachte het donker in, de nacht zou vast niet al te lang meer duren.

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Ann Sully

Ik lachte. "Debieltje." Zei ik zacht. "Hier is het eng." Ik keek er ook eng bij. "En ik heb er twee theorieen over. Kijk je naar sci-fi?"

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Het is hier verschrikkelijk,' zei ik. 'En trouwens, ik wil jullie de rest van de grot laten zien.'

"Ignite, my love. Ignite."

Adam.
Ik lachte zachtjes om Ann's opmerking. Er was tenminste nog iemand die een beetje humor had. "Soms," antwoordde ik haar. Mijn ogen schoten op en neer tussen Sarita en Ann. Ik raakte nog in de war. Zo goed konden die twee door elkaar praten. Ik besloot Sarita ook nog maar te antwoorden. "Eh, ja, is goed."

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Ann Sully

Ik stond op om Adam te ondersteunen zodat Sarita ons de rest kon laten zien. Ondertussen vertelde ik hem van mijn complotten. "Nou, misschien zijn we wel jaren verder de tijd ingereist, naar een wereld waar de derde wereldoorlog iedereen heeft uitgemoord en de Schaduwen gemuteerde mensen zijn." Ik nam even een adempauze. "Of we zitten in een paralelle wereld, die op onze lijkt maar het niet is. Een andere dimensie. En dan wonen die Schaduwen hier gewoon, ofzo."

Your make-up is terrible

Adam
Ik leunde af en toe voorzichtig op Ann. Ik wilde haar ook niet overbelasten of iets dergelijks. "Eh, en wat doen die schaduwen dan?" vroeg ik onzeker, terwijl ik me concentreerde op lopen.

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Ann Sully

"Je opeten, geloof ik." Antwoordde ik erop. "Zeker weet ik het niet, want ik heb het niet gezien, ik leef nog." Lachte ik.

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
'Ja, ze eten mensen op. Als lekker tussen doorjte,' zei ik terwijl ik de kamer een voor een aanwijsde.

"Ignite, my love. Ignite."

Adam.
Ik keek verafschuwd naar de twee meiden. Die dingen aten mensen? Dat was gewoonweg ziek. "Kan je ze ook doodmaken, voordat ze jou wat aandoen?"

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Sarita Tricia Schneider
'Ja. Dat kan, anders hadden jullie me niet leren kennen,' zei ik.

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully

"Gelukkig." Ik haalde opgelucht adem. "Ik ben wel eens ontsnapt, maar vraag me niet hoe."

Your make-up is terrible

Sarita Tricia Schneider
Sarita glimlachte.
'Sommige Schaduwen zijn ook gewoon dom,' zei ik.

"Ignite, my love. Ignite."

Adam.
"Ik heb ze nog niet eens gezien," lachte ik. "Hé, denk je dat ik zo weer kan gaan zitten. Ik bedoel, het doet niet zoveel pijn meer, maar het kost me nog best energie, om zo half te lopen."

Remember the nights we drove around crazy, in love.