• Jup, ik kreeg inspiratie door een uber vette film (Push) en een oude RPG, die ga ik nu dus combineren 8D

    Verhaal
    Het verhaal gaat over een stel kinderen, op een dag maken ze allemaal hetzelfde idiote mee. Ze stappen in een kledingkast, een telefooncel of in een kist, verzin iets geks.. Als ze eruit stappen zijn ze niet meer op hun planeet, ze zijn in een creepy stadje in de toekomst. Geen high-tec en hyper moderne dingen, nee.. De wereld van de toekomst bestaat vooral uit een woestenij met verlaten stadjes, waarin mensen elkaar uit willen moorden om een stukje brood. Er zijn verschillende ‘clans’ die tegen elkaar strijden om de gebieden. De kinderen raken verwikkeld in de strijd en zitten ook nog met een probleem, ze moeten een kist zien te vinden om thuis te komen. Alleen hoe gaan ze erachter komen waar die verborgen is?

    RPG info
    Omdat het allemaal wat vaagjes was leg ik hier even omgevingen en andere dingen uit.

    De toekomst, omgeving.
    Dor, woestenij en nogal creepy. Heel af en toe, als je diep de bossen ingaat, wil je nog wel eens mooie plekken vinden.. Of ergens ondergrondse bronnen, maar dat is zeer zeldzaam. Denk een beetje aan de omgeving die je hier om 0.50 ongeveer te zien krijgt.

    Toekomst, de kinderen.
    De paar bewoners van het stadje waarin de kinderen terecht komen zijn niet normaal, ze zijn paranormaal en hebben allemaal een gave. Hieronder vind je de gaven.

    De gaven
    Watchers: Watchers/Kijkers kunnen de toekomst voorspellen in mindere maten, vaak hebben ze schetsboek bij zich waarop ze de beelden tekenen die ze te zien krijgen.
    (Deze personen kunnen dus dingen beslissen voor jouw personages, maar geen zorgen, de toekomst valt te veranderen. Dus mensen die een Wachter spelen, beslis lekker over andermans toekomst :P)

    Movers: Movers/Verplaatsers kunnen zwaartekrachtvelden rond objecten wijzigen, waardoor ze als ware met de lucht eromheen iets opzij/omhoog etc. duwen. Een geavanceerde Mover is dus ook in staat een soort beschermend krachtveld rond zichzelf te creëren dat alles afweert.

    Pushers: Pushers/Duwers hebben de mogelijkheid om herinneringen, gedachten en emoties te implanteren in de geest van andere mensen om hen te manipuleren. Het vaardigheidsniveau van de Pusher bepaalt hoeveel mensen de Pusher in staat is om onder controle te houden op een bepaald moment, en hoe levendig de geïmplanteerde herinneringen zijn. Een krachtige Pusher kan een grote groep mensen op hetzelfde tijdstip onder controle houden, eigenlijk is dat een soort van creëren van een persoonlijk leger. Als een Pusher zijn gave gebruitk worden de pupillen groter, hoe krachtiger de persoon is hoe groter de pupillen tot zelfs de hele ogen zwart kunnen worden.


    Sniffers: Sniffers/Snuivers zijn eigenlijk een soort bloedhonden, als ze aan iets ruiken kunnen ze de bijhorende persoon opsporen doordat ze dan een soort beelden doorkrijgen.

    Shifters: Shifters/Wijzigers zijn in staat om het uiterlijk van voorwerpen tijdelijk te veranderen. Zo kunnen ze bijv. een 1 dollar biljet veranderen in een 100 dollar biljet. Objecten die worden verandert moeten ongeveer dezelfde afmetingen hebben als het object waar ze het in willen veranderen. Hoe beter de shifter des te langer zal het voorwerp verandert blijven.

    Wipers: Wipers/Uitwissers zijn in staat om een deel van/het geheugen tijdelijk of voor altijd te wissen. Natuurlijk bestaat er altijd het gevaar dat ook delen die niet moeten worden gewist toch worden gewist.

    Healers: Healers zijn in staat mensen te genezen van verwondingen, hoe erger de persoon is toegetakeld hoe pijnlijker het helingsproces.

    De ‘clans’
    Clan uit het oosten (Zij hebben ook het oostelijke deel van de stad in bezet :P)
    De leider van deze clan is Owen, de mensen die bij deze groep horen zijn snel en slim. Hun groep is kleiner, totdat de kinderen van het heden komen. Deze groep helpt graag de kinderen om terug naar huis te kunnen.

    Clan uit het Westen(Zij hebben ook het westelijke deel van de stad in bezet :P)
    De leider van deze clan is Rane De mensen van deze groep zijn sluw, sterk en kunnen ook erg gevaarlijk zijn als het om belangrijke dingen gaat. Ze hebben een erg groot trots en zullen er alles aan doen om hun domein te verdedigen, ook hebben ze wat tegen de kinderen uit het heden. Ze zien hun als indringers en willen ze vernietigen.


    Rollen:
    Kind uit het heden.
    Yuri
    Remie

    Clan uit 't Westen.
    Rane - Healer - Leider.
    Ruby - Mover.

    Clan uit 't Oosten.
    Owen - Pusher - Leider.
    Skyler - Watcher.
    Yelena - Mover.

    Speciale rol.
    Jared - Vecht voor de Clan die het meeste te bieden heeft en heeft geen gave.

    Bijrollen totdat er meer mensen zijn.
    Alice > Oosten > Sniffer > Stil, zorg- en behulpzaam.
    Jason > oosten > Pusher > Vriendelijk, energiek.
    Luna > Oosten > Watcher
    Jared > Westen > Shifter > Geheimzinnig, sluw, sterk.
    James > Westen > Wiper > Apart, stil, slim.
    Alan > Westen > Mover

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 5 jan 2011 - 21:07 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    --

    [ bericht aangepast op 23 aug 2017 - 19:29 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Gaat dit topic nog leven, of hoe zit dat? ^^,


    When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

    ik ben bezig met huiswerk >x'D
    En heb weinig inspiratie :ll
    Dus zal vanmiddag stukkie plaatsen


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Rane Solveig - Leider Westelijke Clan
    'We wachten,' besloot het witharige, ietwat tengere figuurtje. Haar maankleurige ogen waren vast gekluisterd aan een vuile kaart waar hier en daar punaises op bevestigd waren. 'Als we nu aanvallen, winnen we waarschijnlijk wel, maar het zou een Pyrrusoverwinning worden. We mogen niet nog meer soldaten verliezen,' Haar stem klonk ietwat bitter, terwijl ze terug dacht aan het vorige gevecht. Het was een week geleden en ze hadden veel verliezen geleden. Een groot deel van hun mensen waren gewond geraakt en nu moesten ze man en macht inzetten om hen weer op hun benen te helpen. Het meisje had de mensen die het zwaarst geleden hadden al genezen, maar zijzelf moest haar energie ook sparen. Het Healen kostte een aanzienlijke hoeveelheid energie die Rane Solveig uit voedsel moest halen dat er amper was. Het was een vervelende kwestie. Ze hadden de machines, maar niet de stroom en dat was voor velen enorm frustrerend. Het had geweldig veel moeite gekost om de onrust te doen bedaren toen de Raad bekend had gemaakt dat alleen degenen die het zwaarst gewond waren door Rane geholpen zouden worden. De leidster had ervan afgezien hoe haar eigen clan zich vol ongeloof had aangekeken. Alsof ze niet om hen gaf. Ze had het proberen uitleggen en de storm was weer gaan liggen, maar het meisje wist instinctief dat ze het haar nog steeds kwalijk namen. Rane Solveig was er zich erg van bewust dat ze zich in een kwetsbare, hachelijke situatie bevond en dat beviel haar allerminst. Ze wees een punt naast een opvallende, blauwe stip aan. 'Laat de waterbron extra beveiligen, we kunnen het ons nu niet veroorloven het weinige wat we hebben te verliezen.' Vervolgens streelde ze even kort over haar Desert Eagle - een pistool dat van ouder op kind was over gegaan door de jaren- en beet ze nadenkend over haar onderlip. De kaart had haar aandacht geen seconde verloren. 'Ik wil dat de beveiliging opgeschroefd wordt. Bij de minste beweging wordt er alarm geslagen. Begrepen?' Ze wachte niet op antwoord. 'Dames en heren, u kunt gaan. Ik kom later nog langs in het hospitaal. Alan, zorg ervoor dat ze weten wie ik moet helpen,' De jonge Mover knikte en verliet als laatste het vertrek, waarop de witharige leider in haar vermoeide ogen wreef en tegen het raamkozijn leunde. Haar ogen gleden over hun verdorde verlaten landschap, de stad waarvoor haar mensen hun bloed gaven, en ze zuchtte. In zijn eigen simpele eenvoud was het eigenlijk prachtig. Vooral nu de nachtelijke sterrenhemel helder schitterde en de maan haar stralen op het droge zand gooide. Het gaf een vreemd effect. Maar ze hield er van. Het was haar thuis.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2011 - 14:32 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    --

    [ bericht aangepast op 23 aug 2017 - 19:29 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Rane draaide zich traag om toen ze een geklop op te deur hoorde. 'Kom binnen,' zei ze, niet luider dan nodig was, maar goed hoorbaar. Onwillekeurig greep Rane haar pistool vast, al trok te het niet uit zijn holster, en legde ze haar hand op het heft van haar zwaard. Toen de persoon binnenkwam, herkende ze Yelena. Ze herrinnerde zich hoe ze het meisje zwaar onderschat had toen die voor de eerste keer haar gezicht liet zien. Onwillekeurig moest Rane glimlachen. Ze had respect voor Yelena hoewel ze niks over haar wist. Dat waren haar zaken ook niet. Ze wist dat Yelena een uitstekende vechter was en dat ze over een goed stel hersenen beschikte en de rest kon Rane niet schelen. 'Wat kan ik voor je doen?'


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    LOol, ik zit in de knoop met waar ik Faith kan droppen o-o''


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Doet die hier in mee ? Tiens, dat had ik over het hoofd gezien x'D


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Aargh, ik ebdoelde Ruby xD


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Laat 'r een kennis in de ziekenvleugel bezoeken ofzo ? Geen idee x'D of laat haar rondrennen als patrouille en Jared ontdekken ?

    [ bericht aangepast op 8 jan 2011 - 18:51 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    --

    [ bericht aangepast op 23 aug 2017 - 19:29 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    maar wie van 't oosten, nieamnd van hun is online ^o)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    --

    [ bericht aangepast op 23 aug 2017 - 19:30 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Fiiiight. Ik haal mijn mensenkind wel even xD

    Yuri ~ Heden/VerledenGeval.
    Het was avond en ik stond in een telefooncel te bellen met mijn ouders, melden dat ikwat later kwam. Ik sloot even mijn ogen om na te denken, ineens voelde ik een soort windvlaag en toen ik mijn ogen opende stond ik niet meer in de telefooncel, ik was in het donker en zag niks.. Maar ik voelde dat ik in iets zat, ik duwde het plafond of wat er boven mijn hoofd ook was en ging staan om verbaasd tot de conclusie te komen dat ik uit een kist stapte. Ik knipperde met mijn ogen, droomde ik? Ik kneep zachtjes in mijn arm, ik droomde niet. Voorzichtig stapte ik uti de kist, ik was in een verlaten en stoffig gebouw waar ik al gelijk de kriebels van kreeg, waar was ik?


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Laat Ruby Jared tegenkomen, hij zit maar wat waardeloos naar een vuurtje te staren 8D

    Jared Dwaler alias huurmoordenaar
    Het vuur dat hij zojuist had gemaakt produceerde een knappend geluid. Waardoor dat kwam had hij ooit geweten, maar dit soort onbelangrijke dingen had hij sinds zijn twaalfde levensjaar uit zijn gedachten gebannen. Hij focuste zich nu alleen nog maar op het overleven, en het zichzelf zo prettig te maken. En in de lege vlakte, niet ver uit de buurt van de grote stad - dat overigens diende als het grote Niemandsland - voelde hij zich het prettigst, als hij geen opdracht had, tenminste. Vooral nu zijn neus werd doordrongen door de scherpe geur dat het vuur verspreide.
    Jared's hand gleed in zijn leren schoudertas die hij constant bij zich had. Hij volgde de contouren van zijn gisteren nog scherpgemaakte werpmessen, maar die had hij nu niet nodig. Hij zocht verder, tot hij vond waar hij behoefte aan had: een rode appel, die nog vers was. Gisteren was hij de stad binnengedrongen en op de markt zijn etensvoorraad aangevuld. Net als altijd had hij gedaan alsof hij de angstige gezichten niet opmerkte, maar het feit dat hij gehaat en gevreesd werd raakte hem ergens diep in zijn ziel. Die plek hield hij altijd goed verborgen; zelfs voor zich zelf. Peinzend nam hij een hap van zijn geliefde vrucht.


    When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]