Al sinds groep 8 weten me ouders al dat ik last heb van manische depressiviteit. Ik had stemmings wisselingen deed mezelf pijn met voorwerpen blabla je weet dat gedoe wel. Op me 14e zat ik bij een psycholoog, omdat het niet stopte en het kut ging tussen me ouders en mij. Toen ik een vriend kreeg leek het allemaal iets beter te gaan maar uiteindelijk is t weer behoorlijk mis gegaan. Nou gaat het ook steeds niet goed thuis en ik en mijn ouders weten niet waar mijn gedrag vandaan komt en daarom hebben we altijd ruzie en wilde me ouders me bijna uit huis zetten.
Nou werd ik vanochtend ineens wakker gebeld door mn vader die op z'n werk zit met het verhaal dat een nichtje van zijn collega borderline had. Hij zei dat hij ging kijken wat de symptomen waren en dat dat gewoon een beschrijving van mij en mijn gedrag was. Ook zei die dat ik zelf maar eens moest gaan kijken of ik het ook vond. Nou, ik kon me er inderdaad best wel in vinden. Nu zit ik al bij Altrecht voor de psychische problemen en ADHD maar nu moet ik daar ook nog op getest worden. Maar goed, er staat dus dat het rond de 3 jaar is voor het behandeld is.. Ik wil niet nog 3 jaar zo rond lopen. Het duurt nu echt al 5 à 6 jaar.. En er stond ook dat 10% van de borderline patiënten niet ouder dan 30 jaar word.
Sorry voor het verhaal, maar ik durf het nog tegen niemand echt te zeggen dus zet ik het hier.
[ bericht aangepast op 28 dec 2010 - 12:22 ]
Don't wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect.
