Ja, en met 'onze' bedoel ik die van mij en mijn broer. Onze vader is er niet meer, en sindsdien moeten wij dus voor kadootjes zorgen. Anders deed mijn vader dat altijd en zei wat erin zat en konden we kiezen wie welk kadootje gaf. Nu geeft mijn ma dus een lijstje, maar het probleem is dat ze dat altijd vrij laat geeft én ze vraagt altijd vrij moeilijke dingen. Nu gaf ze dat lijstje midden in mijn examns. Dan heb ik dus geen tijd gehad. Dus ik heb dat lijstje bekeken en aan mijn broer gegeven met een paar suggesties om de paar op internet te bestellen dingen die erop stonden al te bestellen, zodat we toch iets hadden. Maar hoewel mijn broer ouder is, is hij echt sloom. Hij zegt dan gewoon 'jaja.' en gamet verder. ._.
Aan hem had ik dus niet veel. Ik dacht dan dat we maar samen op jacht moesten gaan na mijn examens. Maar nu is mijn broer echt heel ziek. Ik heb vandaag nog een kleine poging gedaan om iets te vinden toen ik van school kwam, maar ik ben slecht te been en durf dus geen stap zetten in die klotesneeuw. Dus ik ben maar één winkeltje binnengegaan. Ik wist echt niet wat ik haar zou kunnen geven, behalve een boek, maar de boekenwinkel was hélemaal aan de andere kant van de 'boulevard'. Ik vertrouwde mezelf dus echt niet en wou geen risico lopen en ben meteen naar huis gegaan met lege handen. Maar mijn broer is nog steeds niet beter, en morgen moet ik naar de kinesiste (omdat ik dus slecht te been ben) en heb ik dus ook geen tijd. En als mijn broer morgen beter is, heeft hij óók geen tijd, want hij moet naar school. (hoge school, dus lange uren) En vrijdag is Kerstavond en dan zijn we uitgenodigd bij familie, dus rest ons enkel donderdag.
Nu hebben we haar verteld dat we dus geen kado's voor haar hebben en vroeg mijn broer of ze het erg zou vinden om pas kado's met Nieuwjaar te krijgen. Ze zei van niet, maar ik zie haar echt al zitten met Kerst zonder kado's en dat vind ik zo zielig...!
Ze zei ook wel een beetje geïrriteerd dat we moesten leren plannen en inventief zijn, dus volgens mij vind ze het toch een beetje jammer.
En nu geeft mijn broer mij de schuld van alles.
Hallo, schuldgevoel...
- Gefeliciteerd als je dit allemaal leest. ö
Edit: Er mag een slotje op, want het probleem is opgelost. Ik heb kadootjes kunnen vinden. (:
[ bericht aangepast op 22 dec 2010 - 20:13 ]
You are the poetry Shakespeare was missing.
Het is niet jouw schuld! Probeer van Kerstmis te genieten en bedenk jezelf maar dat Kerst uiteindelijk niet om cadeautjes draait, maar om elkaar vergeven en samen zijn.