Nog geen vijf minuten geleden hebben mijn (inmiddels ex-) vriend en ik het uitgemaakt.
Ik vind het.. aan de ene kant heel erg k*t. Ik heb de tranen in mijn ogen en moet grote moeite doen ze niet aan mijn ouders te laten zien die vlakbij in de woonkamer zitten.
Aan de andere kant weet ik dat het beter is zo. Hij zat al heel lang niet lekker in zijn vel en had nergens zin in, zelfs niet om nog even met mij af te spreken.
Niet bepaald leuk dus.
Erg verdrietig ben ik niet.. niet heel erg.. Maar ik zie hem volgende week donderdag weer, en ik ben bang dat ik er dan ontzettende spijt van krijg,
Nu hebben we het uitgemaakt via de telefoon. En mensen kunnen zeggen dat is slap , bla bla bla.
Maar dat was onze keus.
Ik moest mijn verhaal even kwijt!
It's gonna get a lot worse before it gets better.
