Gisteravond hadden ik en een vriendin een bedrijfsfeestje, was echt gezellig. Het thema was fout, dus iedereen liep er als een stel mongolen bij. Heb samen met een vriend iedereen verbaasd gemaakt door de melbourne shuffle te doen en door nuchter de blijven door twaalf bier. Heb ook nog vier keer karaoke gezongen, twee keer met mijn melbourne shuffle maatje, één keer met mijn cheff en één keer met een hele groep.
Rond één uur wilden we nog uit en we hadden afgesproken bij een discotheek, aangezien sommigen wilden omnkleden. Ik, die vriendin en nog vijf anderen dus niet. Er was iemand bij en die was zo zat als maar bestaat, om de honderd meter viel ze om. Het lullige is dat die vriendin het niet doorhad en samen met iemand anders doorfietste, terwijl ik bij haar sliep. Ik en drie andere zaten dus met dat dronken meisje opgescheept. Na tien minuten na haar eerste val fietsen we weer verder, maar nog geen minuut later viel ze weer. En daarna weer. We waren vlak bij mijn vriend zijn huis, we hebben de fietsen daar neergezet en zijn daar maar heen gelopen. Ik en een jongen hebben dat meisje moeten dragen, want lopen lukte ook al niet meer. Half twee 's nachts stonden we dus aan de deur bij mijn 'schoonouders'. Na drie keer aanbellen deden ze eindelijk open en snel vertelde ik het verhaal. We mochten binnenkomen en na driekwartier hadden we eindelijk haar huisnummer gevonden. Een kwartier later werd ze opgehaald.
Ondertussen was mijn vriend dus ook thuisgekomen, helemaal verbaasd. We gingen naar de stad en hij ging mee, omdat ik naar mijn vriendin moest aangezien ik daar slaap. Ze had geen mobiel mee, dus ik kon haar niet bereiken. De mensen met wie zij was konden we ook al niet bereiken. We hebben een half uur voor de discotheek staan wachten, want we kwamen er niet meer in. Toen kwamen er allemaal mensen die agressief dronken waren en toen een meisje mij bijna sloeg en een centimeter voor mijn gezicht stond, zijn we maar weggegaan. Ik was dus helemaal over de zeik, want ik kon nergens slapen en mijn huis niet in. Uiteindelijk ben ik maar bij mijn vriend gaan slapen. Daar kreeg ik een paniekaanval. Daar sta ik zonder spullen, mijn lenzen twee glazen water, een partyoutfit en verder helemaal niets. Gelukkig kon ik kleren van hem lenen, maar ik heb echt moeten huilen in bed. Straks zat die vriendin mij lekker te zoeken terwijl ik veilig in bed lag.. We hebben maar een smsje gestuurd, hopend dat ze naar huis zou gaan en die zou lezen. Is gelukkig ook gebeurd!
Die ochtend gingen we naar haar huis toe, om mijn spullen te halen. Haar vader kan zijn woede moeilijk bedwingen, dus die flipte helemaal tegen mij. Ik weer huilen en nog geen halfuurtje later gingen we weg. Thuis barstte ik weer in tranen uit en ik flipte hem helemaal toen ik hoorde dat mijn broer lekker ging repeteren met zijn band, terwijl ik nog vet veel moest leren. Ben weer met mijn vriend gegaan met mijn leerstof.. Heb de hele dag moeite moeten doen om mijn tranen in bedwang te houden.
Ik in vierentwintig uur nog nooit zo vaak sorry gezegd en nog nooit zo veel gehuild. Ik voel me schuldig tegenover de ouders van mijn vriend, die zaten vannacht door mij met een dronken mens opgescheept en vervolgens blijf ik daar nog lekker slapen ook. Gelukkig nemen ze mij niets kwalijk, maar toch blijft het gevoel knagen. En al helemaal tegenover de ouders van mijn vriendin, die zijn zich dus helemaal kapot geschrokken vannacht.
Ik ben gemeen xoxo
