Ongeveer een maand geleden heb ik het uitgemaakt met mijn ex.
Ik heb hem nooit écht leuk gevonden, maar ik ben toch door gegaan omdat ik dacht: Het komt nog wel. Niet dus.
Ik maakte het uit, maar hij nam het niet echt goed op.
Toch liet hij me een maand met rust. Vorige week begon hij in eens weer moeilijk te doen, ook in de tussen tijd schijnt hij geen moment zijn mond over mij gehouden te hebben. Tot ergernis toe. Ik zei toen tegen hem dat hij me nu gewoon eens met rust moest laten en toen wou hij op eens praten.
Ik had daar dus echt geen zin in, aangezien ik dit hele spektakel een maand geleden al had afgesloten. Ik maakte hem duidelijk dat ik er geen zin in had. De volgende dag echter, zocht hij me toch op bij mijn kluisje. Ik vertelde hem dat ik duidelijk genoeg was geweest en dat ik er geen zin in had. Hij bleef me achter na lopen en toen ben ik tot slot maar het meidentoilet in gevlucht. Ik voelde me gestalkt. Hij kwam die middag ook naar mijn huis en 's avonds smste hij ook nog. Ik heb hem echt niet meer gezien en hem vertelt dat hij zich gedroeg als een stalker. Uiteindelijk heb ik zijn smsje met het "Goed gespeeld onze relatie." Maar gewoon genegeerd.
Nu komt maandag één van mijn vriendinnen naar me toe.
"Het goede nieuws is je bent van -naam- af." Dat wist ik al, hij heeft me ever since met rust gelaten.
"Het slechte nieuws, ik ben nu zijn vriendin."
Dat vond ik persoonlijk erg vreemd. Ik vind het absoluut niet erg dat ze wat met elkaar hebben. Als het hun gelukkig maakt moeten ze dat vooral doen. Ik had toch al niet zo'n goede band meer met die vriendin.
Maar ik weet toch niet helemaal wat ik ervan moet vinden.
Vorige week was hij nog obsessed met mij bezig en nu heeft hij met haar?
Daarnaast, is het geen ongeschreven regel dat je niet wat neemt met de ex van een van je vrienden?
Wat vinden jullie ervan?
Sorry voor het lange verhaal
[ bericht aangepast op 11 okt 2010 - 17:04 ]
Fuck the world, I don't care.
