oke people. dit kan een lang stuk zijn dus lees het of lees het niet. het maakt mij niet uit zolang het er maar uit is. nou hier komt mijn o zo toffe verhaal waardoor ik nu ook echt gewoon letterlijk ziek van word.
nou zaterdag, ging ik dus chillen met mijn neef, en nog 7 andere vrienden van hem. maar 1 jongen daarvan is mijn crush. dus toen ik hem zag zat ik gelijk al te trillen. want ik ben het alleen gewend dat ik hem op school zie. en niet in het weekend enzo.
maar hij woont dus in een ander dorp dan mij. ik woon in roden.
en hij in leek. dat ligt ongeveer een kwartier van elkaar af als je op de fiets bent. maar mijn crush -r- die was met 2 vrienden uit leek . vanuit groningen naar roden gegaan. maar wat doen die sukkels zijn ze maar op 1 fiets. dat stuk komt later. maar in ieder geval. het was harstikke gezelig. en er was zegmaar 1 bankje en dat bankje zat al helemaal vol dus ik kon er niet meer bij. dus mocht ik bij r op schoot. die hele avond deed hij vet lief.
kreeg ik de hele tijd knuffels van hem enzo.
en toen later moesten ze weer naar leek. maar ze hadden maar 1 fiets dus moesten ze lopen. dus ik was zo gastvrij om mee te fietsen voor de helft. en toen deed r ook nog vet lief.
en gisteren en vandaag deed hij opschool alsof ik niet bestond. hij zei niet 1 keer hoi. terwijl die vriend van hem wel aandacht voor mij had.
maar hierdoor voel ik me dus echt zwaar kut weetje. want ik voelde me vandaag op school ook al misselijk en had de hele tijd barstende koppijn. en ik weet nu echt niet meer wat ik moet ? en ook niet waarom hij zo doet.
ik weet het. ik zeik maar dit moest er gewoon even uit.
respect voor de mensen die het hebben gelezen.
Life is a beautiful struggle