• Vandaag op school ging het zo.
    Sharon Najoua en ik zitten in het atrium -Atrium voor de mensen die het woord niet kunnen- en tegenover ons zaten. Hugo, Lars, Dennis en nog een paar jongens waar ik de naam niet van ken.
    Dus het ging zo;

    Hugo; Hé Sanne -kinderachtige stem-
    Ik; haai Hugo
    Jongen; Hoi sanne, mag hij *wijst naar een jongen* naast jou komen zitten?
    Ik; nou dat past niet meer
    Jongen; maar hij wil jou oraal bevredigen.

    Dus ik had echt iets van oké laat me mij maar met rust ofzo.
    en daarnet was ik in de Albert heijn, met mijn handen helemaal vol met eten voor vanavond. Staan ze daar ineens met z'n allen in de rij.

    Hugo; hé die zit bij mij in de klas
    Jongen; Hé dat is sanne.

    kent ineens iedereen mijn naam, hahahaah sukkels (krul)

    [ bericht aangepast op 9 sep 2010 - 17:14 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Gnagna XD


    Life is hard and then we die

    -lachbui-


    So here's a heart to heart on the back of postcards sent from California

    bij ons hebben ze ook een atrium dus ik weet wat je bedoelt met atrium


    (Be)lieve in (you)rself

    Lol, dat was wel heel subtiel :'D


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Mijn naam kent ook iedereen binnen een paar dagen. Vervolgens doe ik er dan een jaar of 2 over om er achter te komen hoe zij heten. (ik vraag het dan niet he, ik hoef het niet perse te weten)

    [ bericht aangepast op 9 sep 2010 - 17:30 ]

    Logisch? ;p


    De wereld is weer plat ja. Op je bolle bips na.

    Reassurance schreef:
    Lol, dat was wel heel subtiel :'D


    "The farther backward you can look, the farther forward you will see."