Ik moet zeggen dat ik het hier een beetje mee eens ben. Er zijn mensen die ik ken, die zich in de groep (met mij erbij) zich precies zo gedragen als wanneer ik alleen met ze ben. Maar er zijn ook heel veel mensen, inclusief mezelf, die dat niet doen. We doen ons stoerder, eigenwijzer of misschien zelfs vrolijker voor, of juist gewoon totaal anders. We doen fake, om erbij te horen of een goede indruk te maken. Het vervelendste is dat er vrienden van mij zijn die zich in een bepaalde groep zo anders gedragen dat ik eigenlijk gewoon niet meer besta voor hen. Daartegenover betrap ik mezelf er ook wel eens op. Eigenlijk is dat ook de reden waarom ik me nooit zo snel prettig voel in een grote groep met één van mijn vrienden, omdat ik bang ben genegeerd te worden. Maar jezelf zijn, dat is weer een hele discussie op zich, wanneer ben je echt jezelf?
[i]Just give me the chocolate, and nobody gets hurt.[/i]
