Sociale angst? - Stamcafé

Ik denk dat ik een sociale angst heb. Ik ben sowieso al associaal en ik heb echt moeite om met mensen om te gaan.
Nu ben ik morgen uitgenodigd voor een etentje bij vriendinnen en ik heb er best zin in, want dan zie ik ze nog een keer. Maar iedere keer dat ik een mail van één van hun in m'n mailbox heb staan begin ik al te freaken van 'oh nee, weer een uitnodiging!' en deze keer dus ook, terwijl ik er dus best wel zin in heb. Ik blijf zenuwachtig...

Iemand tips om dat te verminderen of te verhelpen? s:

Edit: Ik denk dat ik weet waarom ik zo zenuwachtig ben, want nu heb ik er echt wel zin.
Maar vorige keer vond ik de deurbel niet en sms'te ik 'kan je even open doen?' en nu ben ik bang dat ik de bel weer niet ga vinden, of misschien op het verkeerde belletje druk. (':

[ bericht aangepast op 9 juli 2010 - 13:10 ]

You are the poetry Shakespeare was missing.

Ga naar een psiegiator.

Nee serieus, die kan je daar echt mee helpen.

If I were a boy, I swear I'd be a better man.

Dat heb ik ook heel vaak, meestal zeg ik dan af.. Mijn vrienden weten het niet en ik voel me altijd schuldig na het afzeggen, maar ik durf echt niet te gaan. Ook al heb ik enorm veel zin.. Echt heel erg vervelend.

'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

Ik ben altijd zenuwachtig als ik naar mijn vrienden ga, gelukkig is dat de laatste tijd al wat minder. Maar ik ga er meestal gewoon heen en dan als ik er ben is het superleuk. En soms verzin ik een excuus om niet te gaan, maar dat is alleen als ik extreem zenuwachtig ben. Mijn vrienden weten het niet, dus ze kunnen er ook geen rekening mee houden. ;x

[ bericht aangepast op 9 juli 2010 - 9:08 ]

All was well.

Ik heb een edit geplaatst.
Wat moet ik daar nu mee doen? (':

You are the poetry Shakespeare was missing.

Ik heb totaal hetzelfde.
En nu ik naar een nieuwe school ga, nieuwe klas, nieuwe stage. word het alleen maar enger.

Love is the movement <3

Ik ben soms ook wel zenuwachtig als ik met vrienden wegga, maar dat duurt maar heel even.

None but ourselves can free our minds.

Je vriendinnen nodigen je niet voor niets uit, toch? Dat betekent dus dat ze het gezellig met je vinden en dat ze van je aanwezigheid genieten! Probeer steeds vaker te gaan en niet te denken aan je zenuwen. Hoe vaker je binnen blijft, des te moeilijker het voor je zal worden om iets socialer te worden. Probeer er met je vriendinnen of een ouder, of een leerkracht of zoiets over te praten. Je bent vast een geweldige vriendin, meid! En dat merken je vriendinnen ook.
Iedereen is wel eens onzeker. Schaam je niet voor je gevoelens en maak plezier!
xXx

Heaven is where love is. Love is where your heart lies. <3

Maakt toch niet uit of je de deurbel vind of niet? Als je ze niet vind, stuur je weer een sms en misschien kan je erin zetten dat je de deurbel niet vind, met een smiley erachter. Ze gaan je daarvoor echt niet stom vinden hoor.

Dazzled schreef:
Maakt toch niet uit of je de deurbel vind of niet? Als je ze niet vind, stuur je weer een sms en misschien kan je erin zetten dat je de deurbel niet vind, met een smiley erachter. Ze gaan je daarvoor echt niet stom vinden hoor.

You are the poetry Shakespeare was missing.

heb ik ook wel eens,
Maar eerst probeerde ik er onder uit te komen. DOE DAT VOORAL NIET!
Zullen ze neit blij mee zijn

The spaces between your fingers are created so, that another's can fill them

Ik denk dat ik het ook heb maar de laatste tijd gaat het stukken beter:Y)

Queen of Hell is my name