Hé goedenacht people,
Ik heb weer eens wat te vertellen.
Mijn pa zijn vriendin uit Canada is nu in Nederland, bij ons thuis, met al haar zoons, een hele zomer lang. -dood-
Het is wel grappig, want ze hebben allemaal een eigen karakter, en eigen uiterlijk. Ze verschillen heel veel van elkaar.
Maar om al hun persoonlijkheden te beschrijven is nou niet echt nodig voor wat ik wil zeggen.
En hier begint het:
Haar jongste zoon is vier jaar, hij heet Arliss en ik heb hem 2/3 jaar geleden leren kennen. Toen was hij anderhalf/twee jaar, een typische baby dat je alleen maar aan kan staren. Nou ja, in zijn geval heel eng staren.
Toen mijn vader en zijn moeder even weg waren glimlachte ik even naar hem, gewoon omdat ik voelde dat het zo'n moment was.
Opeens stond hij op van de grond, (hij had het week daarvoor nog geen enkel teken gegeven dat hij kon lopen), en hij keek me echt serieus met spleetoogjes aan. Heel voorzichtig hief hij zijn hand naar me op en wees naar mij. "You. Death." En ik wist niet eens dat hij kon praten!!
Wat blijkt; hij kent alleen maar woorden of zinnen die te maken hebben met 'dood' 'bloed' en 'afslachten'.
Twee jaar later is hij nu weer bij ons, en hij is geen steek veranderd! Hij is inmiddels vier jaar en kan nog steeds niks anders zeggen, het enige verschil is dat hij nu wel laat zien dat hij kan lopen.
Hij praat niet, tegen niemand, tenzij je heel lang naar hem kijkt en hij het niet leuk vindt. Dan is het meteen "I kill you!".
En niemand ook die hem die woorden leert, hij ontwikkeld die manier van praten echt helemaal zelf.
Ik stond gister met hem voor een winkel, hij mocht van mij in een autootje waar je geld in kan gooien, en dan automatisch een minuut naar voor en achter beweegt. Je weet wel. -gayhand-
Hij zat rustig in dat autootje, wijst hij opeens voor zich. Ik moest voor het auto ding gaan staan, dus ik dacht dat ik iets moest pakken of zo. Dus ik keek toen ik er voor stond weer terug naar hem, kijkt hij me weer met diezelfde oogjes aan, en zegt hij zo "I kill you.". Hij wou me vermoorden met een speelgoedauto dat geen meter vooruitkomt, great.
Zo wou hij bijvoorbeeld ook mijn hond vermoorden en noemde het zijn voedsel.
Wat in helsnaam moet er van dat ventje terechtkomen? Die wordt later de grootste psycho die er is!
En met mij als stiefzus gaat hij zich nou niet veel minder eng gedragen. -slecht voorbeeld-
Oké, heel verhaal. Maar zijn jullie (stief)broertje/zusje ook zo? Want dan weet ik dat dat normaal is en ik me aanstel.
Maar vind hem wel geniaal, stiekem toch.
Scream for mercy!
