Ik heb vandaag gehoord dat ik bij mijn vader een nieuw broertje of zusje krijg... mijn vader is 45 en zijn nieuwe vriendin 30. En toen vroeg ie wat ik er van vind.... nou, ik vind het echt níet leuk.. maar dat kan ik niet zeggen, dus zei ik maar dat ik het nog niet wist. Mijn zusje is 12 en ik ben bijna 15 14, niet dat dat echt uitmaakt, maar toch is dat een heel groot verschil.
Ik mag het alleen nog tegen niemand zeggen, omdat ik er eigenlijk te vroeg achter ben gekomen, dus doe ik het hier maar even...
Maar hoe kan ik tegen m'n vader zeggen dat ik het er helemaal niet blij mee ben..? Ik bedoel, ik ben niet degene die het meest van kinderen houdt >_< Niet onaardig bedoelt, maar na een tijdje kan ik het niet meer aan En mijn vader is precies hetzelfde, toen mijn zusje en ik allebei al wat ouder waren was hij zelf degene die wel eens grapjes maakte over hoe irritant kleine kinderen wel eens kunnen zijn. en dan zeiden m'n ouders voor de grap dat ze nog een kind zouden nemen en daarna van 'nee, dat toch maar niet hè'. En dan nu opeens wel... ik snap mijn vader niet meer, hij is zó veranderd de laatste 1 à 2 jaar. En ik mag zijn nieuwe vriendin ook niet, maar dat doet er nu niet toe
what to do?
[ bericht aangepast op 29 juni 2010 - 20:31 ]
"Robbing someone of their smile and putting it on your face doesn’t make you happy." - Tablo