Ik ging net, zoals elke avond, met onze hond fietsen. Normaal ga ik altijd ergens links af, maar dit keer ging ik rechtdoor. En op een gegeven moment hoor ik wat geblaf, maar het was vanaf een boerderij, en ik zag m niet dus ik fietse door.. Een paar minuten later keerde ik om en ging ik terug fietsen.. En bij die ene boerderij hoorde ik weer die hond blaffen, en hij schoot de weg op. Maar op dat moment reed er een auto langs en die knalde vol tegen de hond aan, en de knal was zo hard! Serieus ik was echt aan het shaken, en m'n hond schrok zich dood dus die vloog voor uit.. En die auto kwam zo terug, en het waren jongens uit het dorp, ze waren zelf ook geschrokken.. Maarja ik stond daar dus te huilen, dus 1 zo'n jongen zei dat ik wel kon gaan, hun zouden het wel regelen.. Dus ik keihard naar huis fietsen.. Maar als ik dus gewoon links was gegaan was die hond niet dood gereden, en nu heb ik echt het gevoel dat het mijn schuld is.. Echt ik voel me zo kut, en nu durf ik ook niet te gaan slapen, de beelden/geluiden herhalen zich continu...
-sorry dat ik het hier neerzet maar ik moest het echt even van me af schrijven.. en sorry voor eventuele spelfouten, de tranen lopen over mln wangen en ik kan niet zo helder denken op het moment.. -
No man is just a soldier. Every soldier is a hero.