Ik heb ook altijd pech. Ik had/heb twee goede vriendinnen, laten we ze hier maar Anna en Kim noemen. Kim, Anna en ik waren dus echt heel close maar Kim kreeg een vriendje en dus trokken Anna en ik wat meer op met elkaar omdat Kim alleen maar tijd voor hem had. Anna en ik groeiden dus zeg maar naar elkaar toe en we vertelden elkaar alles, ook ons wantrouwen over het vriendje van Kim. Ik dacht echt dat Anna een echte vriendin was, mijn beste nog wel tot vanmiddag. Kim begon tegen me te praten op MSN over wat ik gezegt zou hebben over haar, dingen die alleen Anna wist en die ik nooit aan een ander had verteld. Over mijn zorgen over haar vriendje, etc. maar ook dingen die helemaal niet waar waren zoals dat ik haar slet genoemd zou hebben genoemd. Ik weet zeker dat het van Anna komt maar Kim blijft volhouden dat dit niet zo is en ik ben nu echt zo boos. met Kim heb ik het al ongeveer goed gepraat maar ik weet dat ze me nu haat, ik ken haar langer dan vandaag. Dit praat ik niet meer écht goed, dat weet ik ook wel. maar ik vind het zo gewoon gemeen van Anna en ik ga haar hier morgen ook op aanspreken, want ik moet nog naar haar huis omdat mijn vest daar ligt. Ik ben hier echt boos om, vooral omdat Anna ook dingen gezegt heeft en die verteld ze dan niet aan Kim. Ik heb daarover mijn mond maar gehoudent tegen Kim, maar als Anna morgen niet normaal tegen me doet doe ik dat wel. Ik ben het echt zat dat alles wat ik aan mensen vertel die ik vertrouw op straat belandt.
We can only learn to love by loving.