• Nou, gisteravond zat ik dus met mijn vader op de bank. En rond 11 uur ofzo ging de telefoon.

    Mijn vriendin was die avond vertrokken naar kamp en haar ouders belden naar mijn huis toe. Dus toen zeiden ze dat ik de hele avond al naar hun aan het bellen was met de vraag of Nienke* thuis was.

    Maar ik had dus helemaal niet gebeld. Want ik zat dus ook heel de avond op de bank TV te kijken.

    Ik dacht gelijk al aan een paar jongens uit onze klas, die al eens eerder naar haar huis hadden gebeld en zich al mij voordeden.

    Nu blijkt dat zij het waren die weer gebeld hadden;

    Pim* zegt:
    -Lars* en ik belden:P
    iris zegt:
    -IK WIST HET
    -omg
    -gingen jullie mijn stem nadoen?
    -dat is echt zielig hahahaahhaahha
    Pim zegt:
    -ja
    -en ik ging ook zeggen
    -hallo met peter verheij
    -is frits er
    -zijden ze nee
    -zij ik sorry
    -en daarna belde ik weer
    iris zegt:
    - hahahah
    Pim zegt:
    -en lars dee heel de tijd jou na
    iris zegt:
    -en wat zeiden die ouders de tweede en derde keer?
    Pim zegt:
    -uhm
    -nou nadat jij 2 keer belde laat maar zeggen
    -zijden iris waarom bel je nou weer
    iris zegt:
    -en wat zeiden julile toen
    Pim zegt:
    -uhm
    -ja ik wil weten of nicole er al is
    -en toen hingen we op zijden zo daag
    -en toen gingen we heeeeeel hard lachen

    Hahaha, ik vond het eigenlijk wel een geweldige grap. :9~

    *Namen veranderd enzo

    [ bericht aangepast op 5 juni 2010 - 15:05 ]


    it's so empty living behind these castle walls

    Ahaha, dat is best wel droog. Ook dat die ouders daarin trapten :Y)


    Hope goes lost but never dies.

    En jou ook meteen bellen xD Haha hadden ze geen nummerherkenning??


    La credenza è una medicina contro il timore

    Geniaal, haha.


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    'Iris waarom bel je nou weer'
    En toen lag ik vlak op de grond.

    [ bericht aangepast op 5 juni 2010 - 20:22 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.