Ik heb dat anderhalf jaar geleden ofzo gehad, maar dat kwam omdat iedereen mij zegmaar 'niks' vond. Ik heb nachten zitten janken totdat ik positiever ging denken over van alles en nog wat.
Ik heb een dagboek bijgehouden over alle gevoelens die ik die dag had, gedachtes waarmee ik zat etc. Misschien moet je ook zoiets doen? Ik zou als ik jou was, HEEL wat positiever denken, lol maken met je vriendinnen, en uitleggen aan je vriendje waarom je zo doet en hoe je je voelt. Hij is toch je vriendje? Je kan best jouw gedachtes met hem delen, en zeggen dat je je opgesloten voelt. Ga uit, ga naar concerten, koop iets leuks voor je zelf dat je al heel lang wilt hebben. Ga lachen, eet chocola. Eerst nadenken voor dat je iets wilt begrijpen. Misschien bedoelen sommigen mensen de dingen niet zo die jij verkeert opvat. Het klinkt raar maar als het echt niet wil helpen moet je naar de psycholoog gaan, of zoiets.
Sterkte ermee en veel succes!
we've only said goodbye with words