Ja, wanneer ik afstap aan de bushalte na school, moet ik nog een kwartiertje stappen naar huis. En onderweg passeer ik een huis, met velux-ramen [van die openklapbare ramen ofzo hé] en élke keer als ik voorbij wandel, staat dat raam op een kier. En telkens steekt een meneer -dik, een gele tshirt, en kaal- z'n hoofd half boven de rand en begluurt me, en dat is zoooo eng om te zien! En het ergste is, hij gluurt élke keer, en wanneer ik dan telkens vanuit m'n ooghoeken kijk, zie ik dat zijn hoofd meegaat met de richting die ik uitga. En tot ik de hoek omben, lost hij zijn blik niet hé! Het was vandaag al de vierde keer dat hij dat deed. Ik bedoel, je kan wel kijken naar buiten, maar niet met je hoofd heel stiekem 'verborgen' achter het raam, en blijven gapen hé. Net een klein kind die de buren bespioneert ofzo, niet normaal ;s
Wat vinden jullie?
[ bericht aangepast op 27 april 2010 - 20:42 ]
Life begins at the end of your comfort zone
