Zelf weet ik ook niet goed hoe ik het geflikt heb, maar ik heb een interview te weten versieren met niemand minder dan Jacob Black. Ja, dé Jacob Black van de Twilghtboeken. We spreken af in het huis van de Cullens…
Hallo, Jacob! Hoe voelt het om voor de eerste keer geïnterviewd te worden?
Hey Naomi! Ik moet zeggen dat het allemaal verschrikkelijk vreemd aanvoelt. Mensen als jij moeten zich best wel kunnen inbeelden hoe het voelt om voortdurend mensen te hebben die je stomme vragen stellen. Meestal zijn het dan nog zo van die stomme vragen waar ze een eerlijk antwoord op verwachten… (grinnikt en knipoogt)
Dat weet ik maar al te goed, Jacob. Nu het ijs wat gebroken is… of beter gezegd: gesmolten, want jij heb het toch altijd redelijk warm?
(wenkbrauwfriemel) Ja, ik ben heet. Ik ben wel niet volledig zeker of de tweede betekenis van dat woord waar is, maar mijn lichaamstemperatuur is gemiddeld 42°. Of toch, de laatste keer dat ik het checkte.
Is dat dan niet zo’n soort wolvending, zoals je – nog steeds – groeiende spiermassa?
Volgens mij wel. (haalt schouders ontwetend op)
Wat zijn de positieve kanten aan het feit dat jij ‘het almachtige gen’ draagt, dat je een shape-shifter bent?
God, daar vraag je me wat. Warm zijn heeft inderdaad wel zo zijn voordelen in het meest regenachtige gat van Washington. In mijn wolvengedaante vindt ik het ook zeer tof. Ik kick erop om samen met mijn roedel de bossen onveilig te maken door wedstrijdjes te houden en om met elkaars ziel te kunnen praten. En dan heb je natuurlijk ook nog Renesmee… (zucht)
Wat is er zo speciaal aan haar?
Alles. Laat me het wat beter uitleggen… Vroeger hield ik te veel verschillende ballonnen vast. Ze vlogen bijna met me weg – het zou me niet verbazen als ze daar al mee begonnen waren. Ik stond op het punt ronduit krankzinnig te worden en mezelf te verliezen door de stevige noordenwind die de ballonnen met zich meebrachten, tot Nessie erbij kwam kijken. Ze kwam me tegemoet met maar één ballon: die met mijn naam op. Ze bracht hem terug naar me. Ik was zodanig bezig met mijn eigen problemen, dat ik mezelf verloor. Het feit dat ik haar ingeprent had, was niet tot me doorgedrongen.
Dat moet vast zeer heftig zijn… Zijn er dan geen nadelen aan het wolf zijn?
Natuurlijk wel! Ik heb het nu moeilijker om mezelf onder controle te krijgen dan vroeger, hoewel dat niet moet zeggen dat ik om de vijf opmerkingen in een kolossale wolf verander. Ik ben bang dat ik mijn controle verlies wanneer Nessie erbij zou zijn… (denkt even na) Maar natuurlijk is ze nog een nadeel: mijn roedel weet echt alles wat ik denk, wat op sommige momenten nogal gênant is.
Ach, zover ik zie kan ik vertellen dat je van je job als weerwolf houdt. Is er nog iets wat je kwijt wilt aan al die gillende, puberende tienermeisjes in België?
Eh, heb ik een gillende tienermeisjeshysterie in België veroorzaakt?
– Tekst: Naomi Nunes, foto: van een verdomde gelukzak.
Voor Nederlands moesten we een boek lezen en een interview/krantenartikel maken over je favoriete personage. Natuurlijk koos ik voor Morgenrood en Jacob.
Nu, zou ik er iets aan veranderen of niet?
[ bericht aangepast op 23 april 2010 - 17:13 ]
Oh, I may be on the side of the angels... but don't think for one second that I am one of them.
