• Neen, echt serieus. Ik weet het echt niet meer, i.v.m mijn papa. Ik moet daarom even mijn hart uitstorten en vermits ik op msn of zo er toch met niemand over kan praten, doe ik het hier maar.
    Ik heb eigenlijk best een slechte band met mijn papa, al van toen ik klein was eigenlijk. Nog nooit heb ik echt een fatsoenlijk gesprek met hem gehad, om de reden dat ik toch niet met hem echt wil spreken. Antwoorden op zijn vragen doe ik, maar echt met hem spreken niet. Mijn band met hem is sinds enkele dagen geleden er alleen maar op achteruit gegaan. Door privé redenen, ik zou me doodschamen als ik dat hier moest neerzetten. Maar goed, de laatste maanden beschouw ik hem eigenlijk niet meer als mijn papa maar gewoon als een man die bij ons thuis inwoont. Natuurlijk spreek ik 'm wel nog aan met papa, maar het voelt gewoon niet alsof hij mijn papa ís.
    Het ergste van alles is dat ik nu een hele week met hem alleen thuis zit. Mijn zus zit met haar vriendje aan de zee en mijn mama & jongere zus zijn naar Frankrijk voor een week. Wij konden niet mee door redenen. Ik háát het echt om met hem alleen thuis te zitten en ik ben altijd blij als ik 's morgens zie dat hij niet thuis is maar op zijn werk. Maar 's avonds zit ik wel nog altijd met hem en meestal erger ik me dan gewoon echt dood aan mij.
    Het is ook altijd precies of hij mij weg wil. Gisteren zat ik in de keuken tv te kijken en begon hij tegen mij: 'Moet je niet in Stephany haar kamer gaan zien? Haar tv is toch groter en daar staat de playstation toch?'
    I was like: wil je me weg of zo? Fijn, dan ga ik toch daar zitten en kom ik er niet meer uit tot ik ga slapen.
    Daardoor weet ik het eigenlijk niet goed meer & ik vind het 'raar' omdat al mijn vrienden een goede band hebben met hun papa en het bij mij precies is alsof ik geen papa heb.
    -Dit moest ik even kwijt-
    Bedankt voor het lezen, anyway
    (flower)

    Misschien kan je hem gewoon nu het best negeren? Al zou ik mijn pappie dat nooit aan kunnen doen. Ik heb echt een hele goede band met mijn vader.


    SLOAN.

    Eloquently schreef:
    (...)
    Ik weet niet. Ze komt pas zaterdag thuis, dus ik heb tot dan om te bedenken hoe ik het juist moet zeggen. Al denk ik dat ik er morgen eerst met mijn zus over ga praten ~ ze komt morgen terug thuis. Maar met mijn vader is echt uitgesloten.

    Veel succes. Hoe oud is je zus, want ik zou het ook sowieso tegen je mama zeggen. Zij zal er vast wel iets mee kunnen doen, dat weet ik zeker.


    Tanya is de beste.

    Ik zou het ni echt wete, ik en men papa kome goed overheen dus ik zou je ni kunnen helpe..
    Maar kun je er niks van zeggen tegen je moeder ofzo?


    Stop wishing, Start doing..

    Liefje, allereerst je weet dat ik er voor je ben hè?
    Misschien met je er met je vader over praten ik denk dat dat het beste is. Als hij zo'n opmerking tegen je maakt vraag dan of ie je weg wilt hebben. En ja praat er anders ook eens over met je moeder. Mijn band met mijn vader is ook nietr super sterk ofzo maar ik kan toch niet zonder hem.


    Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

    Pliena schreef:
    (...)
    Veel succes. Hoe oud is je zus, want ik zou het ook sowieso tegen je mama zeggen. Zij zal er vast wel iets mee kunnen doen, dat weet ik zeker.

    Ze wordt 17 (: maar ik heb altijd al een hele sterke band met haar gehad, ik denk zelfs sterker als met mijn ouders in het algemeen.

    Omdat je zo duidelijk laat merken dat je er echt niet over kan praten met je vader en écht niet bij hem wil zijn is het misschien een idee om deze week na schooltijd gewoon iets met vrienden te gaan doen en de avond op je kamer door te brengen met wat boeken of zo?
    In ieder geval veel sterkte ermee!


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Improvident schreef:
    Omdat je zo duidelijk laat merken dat je er echt niet over kan praten met je vader en écht niet bij hem wil zijn is het misschien een idee om deze week na schooltijd gewoon iets met vrienden te gaan doen en de avond op je kamer door te brengen met wat boeken of zo?
    In ieder geval veel sterkte ermee!

    Ik heb geen school (: en normaal ging ik bij een vriendin slapen, maar dat is niet doorgegaan omdat het niet meer mocht dus.

    Eloquently schreef:
    (...)
    Ze wordt 17 (: maar ik heb altijd al een hele sterke band met haar gehad, ik denk zelfs sterker als met mijn ouders in het algemeen.

    Ik hoop echt voor je dat ze er iets aan kan doen, want ik weet hoe jou situatie voelt. Al denk ik dat het nog ietsje erger is als het bij mij was (en soms nog is).


    Tanya is de beste.

    Pliena schreef:
    (...)
    Ik hoop echt voor je dat ze er iets aan kan doen, want ik weet hoe jou situatie voelt. Al denk ik dat het nog ietsje erger is als het bij mij was (en soms nog is).

    Sowieso dat er niets aan gedaan kan worden, maar ze kan het misschien (proberen) minder erg te maken. Zij zelf heeft nu ook niet bepaald een goede band met hem, maar goed.

    Ik zei dit al in een pb naar iemand, maar ik denk dat ik zo meteen gewoon kei hard ga beginnen huilen. Gewoon, omdat ik hier raad krijg van mensen die ik (3/4 ervan) amper of niet ken en ik ben dat echt niet gewoon, weet je? Echt, bedankt.

    Ik vind het moeilijk om je te helpen, deels omdat ik niet weet wat de precieze oorzaak is van de band met jou vader, maar alsnog wens ik je veel sterkte toe, want ik snap heel goed dat dit onwijs lastig is; het is en blijft je vader. Succes x


    You're a lover of the wild and a joker of the heart, but are you mine?

    Ik had ook geen goeie relatie met mijn vader. Totdat mijn ouders gingen scheiden. Toen had ik opeens een hele goede relatie met mijn vader. Daarvoor was het; Ja, dat is die man die is 's avonds wel eens zie en op ons past op zaterdag. En oh ja, we moeten hem papa noemen, want dat schijnt hij te zijn.


    Life is hard and then we die

    Nouja, mijn vader heeft twee jaar geleden zelfmoord gepleegd, dus wij hebben niet echt een band meer.

    Ik snap echter wel hoe je je voelt. Mijn vader was een alcoholist en ik had echt geen goede band met hem. Ik zag hem ook niet als mijn vader, ik kende hem niet. Ik kon ook nooit met hem praten en was blij als ik uit de woonkamer weg mocht altijd. Ik snap dus hoe je je voelt. Ik mag je dan niet echt goed kennen, als je wilt praten, dan ben ik er.


    If you don't stand for something, you'll fall for anything.

    Randomnicity schreef:
    Nouja, mijn vader heeft twee jaar geleden zelfmoord gepleegd, dus wij hebben niet echt een band meer.

    Ik snap echter wel hoe je je voelt. Mijn vader was een alcoholist en ik had echt geen goede band met hem. Ik zag hem ook niet als mijn vader, ik kende hem niet. Ik kon ook nooit met hem praten en was blij als ik uit de woonkamer weg mocht altijd. Ik snap dus hoe je je voelt. Ik mag je dan niet echt goed kennen, als je wilt praten, dan ben ik er.

    Dat moet volgens mij gewoon vreselijk zijn.
    Maar bedankt <3

    Meid, ik ken je niet en ik wil me niet met jouw privé leven bemoeien, maar volgens mij weet ik hoe je je voelt. Mijn band met mijn vader is ook alles behalve goed.
    Misschien kun je een paar keer bij vriendinnen gaan logeren, of er met je moeder of een leraar over praten? Of met een vriendin?
    Probeer kalm te blijven in je vaders aanwezigheid, en weg te gaan wanneer hij daarom vraagt. Ik wens je veel sterkte!
    <3
    Je mag mij ook altijd een pb sturen, als je daar behoefte aan hebt.;)


    Heaven is where love is. Love is where your heart lies. <3

    Eerst en vooral wil ik zeggen, dat ik er altijd zal zijn als luisterend oor voor je. Ten tweede, misschien als je er met hem over praat dat het dan beter word? Ik heb ook niet een opperbeste band met mijn papa maar dat hangt meestal van moment tot moment af.


    We'll never be as young as we are tonight