Ik voel me echt behoorlijk klote, ik heb het gevoel dat niks me meer mee zit, alles gaat fout, ik maak nooit eens leuke dingen mee.
Ik kreeg vandaag en cijfer voor mijn examen terug, ik wist dat het slecht was maar zo slecht dat had ik neit verwacht. Met en 2.9 blijf je zeker zitten, en dat zie ik niet zo zitten omadt ik dat al eens heb gedaan. Mijn vader is boos omdat ik slechte cijfers haal, maar hij zou als geen ander moeten begrijpen dat het me allemaal niet meer lukt. Ik heb teveel dingen aan me hoofd, en als school daar ook nog eens bijkomt word het echt te veel. Maar nee van hem moet ik mijn VWO diploma halen daarmee uit. Jullie moeten weten dat mijn vader met perfecte cijfers het VWO heeft afgesloten en daarna geneeskunde is gaan studeren, dus jullie begrijpen wel, dat hij van mij hetzelfde verwacht, ten eerste ben ik niet zo slim, ten tweede zie ik niks in geneeskunde. ten derde lukt het gewoon niet. DAarbij heeft mijn broer gewoon en VMBO diploma en dat is niet erg als ik het maar goed doe, ik krijg gewoon teveel tegen me aan.
Dingen die ik heb meegemaakt moet ik volgens hem al wel vergeten zijn, of in iedergeval mee om kunnen gaan, maar hij ziet heus wel aan me dat ik dat niet kan. Hij steunt me nergens in, ik heb gewoon het gevoel dat hij niet van me houdt.
Het word gewoon allemaal teveel bij elkaar, terug naar HAVO is ook geen optie want dat is vrijwel onmogelijk. En jaar ertussenuit is geen optie bij mijn vader. Waarschijnlijk ziet hij het idee niet echt zitten met me opgescheept te zijn.
Nja dit moest ik even kwijt.
x.
'Jesus said love one another, He didn't say love the whole world.
Krullebol
