• Hoi,

    mensen die mijn topic hebben gelezen over toneel, erg bedankt voor jullie steun en jullie lieve reacties. Maar ik moet nog iets kwijt.

    In het 4e leerjaar begon het, mijn angst om overgeven. Ik kamp er nu in totaal al 5 volle jaren mee, iedere dag voel ik me niet goed en ik denk dat ik constant ziek zal worden. Het is een rot-gevoel en ik heb er echt een hekel aan. 's Nachts doe ik geen oog dicht en lig ik te woelen en blijf ik meestal heel de nacht wakker, omdat ik vroeger vaak wakker werd en kreeg paniekaanvallen, mijn hart begon als een gek te slaan. Nu heb ik het nog, elke dag opnieuw dat rotgevoel. Mijn ouders zijn het megabeu, want iedere nacht staa ik op hun kamer om te zeggen dat ik me niet goed voel. Ik durf bijna nergens naartoe en als ik toch ergens naartoe ga neem ik veel medicijnen mee in m'n zak. In het 4e leerjaar ging ik bijna nooit naar school. Ik heb al veel medicijnen geslikt en ik wil stoppen maar ik wil me beter gaan voelen, maar het helpt niet met die medicijnen en dat weet ik goed, maarja.
    Ik vraag me af of het ooit wel eens zal stoppen met dat vreselijke gevoel...

    Edit:
    Ik ben ook een paar jaar terug, naar een psygoloog gegaan met dit probleem. Maar hij wist ook niet waar het van kwam. Ik voel me radeloos, ik ben bang dat ik er heelf mijn verdere leven mee zal kampen..

    [ bericht aangepast op 16 aug 2010 - 20:00 ]


    My friends are my estate.

    Jeetje, dat is echt balen!
    Heb je het weleens met je ouders over eventuele hulp gehad van een psycholoog?
    Want als die medicijnen niet helpen denk ik dat dat de enige oplossing is. Je wilt hier denk ik namelijk niet de rest van je leven mee rondlopen.


    I clicked my heels and wished for you.

    Oei,
    misschien naar een huisarts gaan?


    I live for the applause, you will die for it.

    Arme meid :(
    Das erg kut
    Je zei dat je veel medicijnen slikte,, zijn die door een dokter voorgeschreven??
    En hoe is dit gebeurt?
    -Zomaar
    - of is er iets ergs gebeurt bv: een trauma


    Easy peasy, pumpkin peasy, pumpkin pie, motherfucker!

    Bravery schreef:
    Jeetje, dat is echt balen!
    Heb je het weleens met je ouders over eventuele hulp gehad van een psycholoog?
    Want als die medicijnen niet helpen denk ik dat dat de enige oplossing is. Je wilt hier denk ik namelijk niet de rest van je leven mee rondlopen.


    "You move me, Kurt." ~ Blaine Anderson

    het kan wel. ik heb een angst stoornis. kan zijn dat je dat hebt.


    look at Flixster.com

    Bravery schreef:
    Jeetje, dat is echt balen!
    Heb je het weleens met je ouders over eventuele hulp gehad van een psycholoog?
    Want als die medicijnen niet helpen denk ik dat dat de enige oplossing is. Je wilt hier denk ik namelijk niet de rest van je leven mee rondlopen.

    Ik ben al 2 jaar naar een psycholoog geweest maar het helpt niet...

    Bedankt voor je steun. <3


    My friends are my estate.

    Shambhala schreef:
    Oei,
    misschien naar een huisarts gaan?

    Al gedaan niets helpt ;o. Het is echt vreselijk


    My friends are my estate.

    TeamEdward schreef:
    Arme meid :(
    Das erg kut
    Je zei dat je veel medicijnen slikte,, zijn die door een dokter voorgeschreven??
    En hoe is dit gebeurt?
    -Zomaar
    - of is er iets ergs gebeurt bv: een trauma

    Dat is ook de vraag die door mijn hoofd spookt. Ik zou het echt niet weten door wat het komt. Misschien een schrik opgedaan vroeger. Nee die medicijnen zijn niet voorgeschreven.

    Bédankt voor de steun *<3


    My friends are my estate.

    Chrme meid <3.

    Ik ben overgeven ondertussen gewoon. Ik doe tegenwoordig niets anders. -Nee, ik steek helemaal mijn vinger niet in mijn keel..-

    Ik ben ook bang, als ik snachts in mijn bed lig, en het komt weer op. Dan denk ik 'Toch niet weer?' en dan ja.. Ik heb al bang voor volgend weekend..


    Your Butt is Mine!

    Relentless schreef:
    (...)
    Ik ben al 2 jaar naar een psycholoog geweest maar het helpt niet...

    Bedankt voor je steun. <3

    Ik zou dan toch overwegen om een andere psycholoog of gespecialiseerd persoon op te zoeken. Want iedere psycholoog heeft weer een andere aanpak, he?
    Dus misschien dat het bij een ander wel werkt. Een andere oplossing dan zulke hulp weet ik ook niet, sorry.
    Graag gedaan en ik hoop dat het goed komt!


    I clicked my heels and wished for you.

    xSKITT schreef:
    Chrme meid <3.

    Ik ben overgeven ondertussen gewoon. Ik doe tegenwoordig niets anders. -Nee, ik steek helemaal mijn vinger niet in mijn keel..-

    Ik ben ook bang, als ik snachts in mijn bed lig, en het komt weer op. Dan denk ik 'Toch niet weer?' en dan ja.. Ik heb al bang voor volgend weekend..

    Écht megaerg voor je ;o.
    Bén er voor je, tokio hotel word af hoor ;d


    My friends are my estate.

    JetFire schreef:
    het kan wel. ik heb een angst stoornis. kan zijn dat je dat hebt.

    Wat doe jij eraan?
    x


    My friends are my estate.

    Een soort van afleiding zoeken? Ik heb ook een tijdje last gehad van 'paniekaanvallen' 's nachts, maar door dan even iets anders te doen (lezen bijv.) ging 't over en ik dacht er gewoon niet meer overna.


    "I shut my eyes in order to see.'

    Nid schreef:
    Een soort van afleiding zoeken? Ik heb ook een tijdje last gehad van 'paniekaanvallen' 's nachts, maar door dan even iets anders te doen (lezen bijv.) ging 't over en ik dacht er gewoon niet meer overna.

    Meestal als ik het krijg dan neem ik ook een boek of mijn schrijfblok, maar als ik er eens aan begin kan ik niet meer stoppen en dan zit ik het heel de nacht te doen. Zoals vannacht dus. Maar ik ben oververmoeid ._. echt stom.

    Bédankt voor de steun'(ll)


    My friends are my estate.

    Hoi meisje! Ik heb het er nog nooit over gehad, maar eigenlijk heb ik hetzelfde probleem als jij! Heb ook een enorme angst voor overgeven. Daarbij ook nog eens het probleem van een trage vertering. Ik voel me ook vaak niet goed en word dan heel angstig.

    Als je wil, mag je mij altijd een berichtje sturen. Dan kunnen we erover praten...