Oké, eerst en vooral moet je weten dat ik al van kinds af aan doods-, maar dan ook doodsbang ben voor het donker. Ik kan alleen rustig in slaap vallen als ik met iemand anders op de kamer lig die ik vertrouw, daarom dat ik altijd mijn kat meeneem naar mijn kamer. :'DD We zijn nu momenteel aan zee, waar ik een kamer deel met mijn zus. Gisteren echter ging ze slapen bij een vriendin, dus moest ik alleen liggen. Eerst was ik na 10 à 15 minuten in slaap gevallen, waarbij ik een korte droom had over Hitler ofzo. Daarna toen ik weer wakker werd, durfde ik echt niet meer te slapen. Gevolg; ik heb eerst minstens 5 uur in mijn bed gelegen, zonder in slaap te vallen, want dat durfde ik niet. Ik was de hele tijd de kamer aan het bestuderen en vervolgens nog eens en nog eens en ga zo maar door. Toen ging plotseling de douche lekken. Ja, toen werd ik pas écht bang. Aangezien de lichtknop iets van een 2,5 meter van mijn bed is, durfde ik daar niet heen. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan, waarna ik naar het toilet ben gelopen, omdat ik moest van de schrik. Het angstzweet brak me uit, letterlijk. Toen heb ik nog een uur op de toilet gezeten, tot ik eruit durfde, want daarvoor hoorde ik de hele tijd de lift naar boven en beneden gaan. Niet dat ik terug ben gegaan naar mijn kamer, ik heb me gewoon naar de living begeven en wat op mijn iPod geklooit. Toen was ik niet meer bang, want het begon al licht te worden.
Waarschijnlik ben ik wel niet de enige die bang is in het donker, maar heeft iemand het zo erg als mij?
All was well.
