Ik heb dat ook soms. En het enigste wat ik daaraan kan doen, is gewoon het laten uitwerken. Gewoon niets doen, depri blijven. En dan ga ik gewoon vroeg slapen. En dan gaat het vanzelf wel weer voorbij.
Je moest eens weten hoeveel ik dat heb. Gewoon omdat ik aan die speciale persoon denk, dan word ik blij en daarna volgt de genadeslag omdat er altijd de gedachte bij volgt dat we nooit bij elkaar zullen zijn ._.