Ik neem aan dat jullie weten dat ik en SleepingxSun naar Brussel gingen.
na we werden eerst gesplitst omdat ik het vak uitwisseling had en zei niet. daardoor heb ik de halve dag niet met haar kunnen lopen en moest met mensen die een soort van vrienden zijn maar ze worden steeds arroganter(Toen ik zei ik koop niets ik spaar voor scooter begon er eentje te zeggen: dan wordt ze nog dikker)
Maar ik had haar dus eindelijk gevonden. en wij gingen dus gezellig rond lopen. Het viel me heel erg op dat de mensen zo vriendelijk waren en behulpzaam waren en echt probeerde NL te spreken(ik had vooroordeel: ze vertikken het) Dat verraste me erg maar het meeste heb ik Engels gepraat. maar ik schrok het ergst toen ik met mijn groepje even op een stoep zat en er opeens een politie man kwam die een vrouw met een hoofddoek in de nek vast had en die vrouw had een klein kindje. Ik had iets van wat gebeurt hier?
Maar later werd het me duidelijk. er bedelde daar vet veel mensen om geld iets wat hier totaal niet voor kwam en ik mag van mam geen geld geven maar ik kon het gewoon niet over mijn hart verkrijgen. En later toen we terug liepen vond ik het ergste zat een man met een groep honden en bedelde om geld. Toen brak mijn hart.
Ik was er heel erg van geschrokken. En ook dat de jongens de meiden als een lust object zien. Wij liepen langs bouwvakkers die allemaal fluiten roepen lekker lekker.
Het was totaal nieuw voor me. Ik schrok er echt van.
Dit was Brussel
Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.
Als ik met mijn fiets ergens voorbij kom waar ze aan het bouwen zijn, moet ik gewoon doorrijden, want iederen bouwvakker roept of fluit --' Geen vandalisten gezien of vandalisme of zo? Brussel is nogal een erge stad.
