Psycholoog, huisarts etcetera - Stamcafé

Aangezien ik nu helemaal in de bagger zit met Jasmine's dood gaat het nu echt belabberd slecht met me.
Ik kan/wil/zal het niet accepteren dat hij is overleden.

Maargoed. Mijn thuissituatie is ook niet echt ideaal. Mijn vader haat me. Serieus. Ik kan niets goed doen in zijn ogen en mijn zus daarentegen doet alles perfect.
Gister was ik bij een vriendin van me en daar heb ik ongeveer 2 uur met haar en haar moeder gepraat over alles thuis en over Jasmine etcetera. Dat luchtte erg op.

Maar...
Die moeder zei dus dat ik misschien wel hulp moest zoeken in de vorm van een psycholoog of een huisarts. Omdat zoals het hier nu gaat, het verkeerd afloopt. Mijn vader behandelt me altijd al zo slecht en eigenlijk heb ik me er gewoon naar geschikt omdat ik ruzie wil vermijden, maar soms barst de bom gewoon. Ik schreeuw bijna nooit, en ik scheld al helemáál nooit. En dan krijg ik nu Jasmine er ook nog bovenop, het is me gewoon teveel. En nee, Jasmine gewoon vergeten en achter me laten kan ik niet. Dus Jasmine is eigenlijk de druppel die de emmer deed overlopen.
Zou ik hulp zoeken? Ik vind het echt doodeng.

[ bericht aangepast op 13 aug 2009 - 9:24 ]

Als jouw privéleven eronder gaat lijden, zou ik de kans aannemen. Het luchtte op toen je erover had gepraat met je vriendin en haar moeder?
Ik zou het wel doen, want ik snap wel dat je je echt vet klote voelt.
Nou ja, veel sterkte iig!

-

Ik zou het misschien wel doen, als praten in jou geval kan helpen. Niet iedereen is geschikt of gepast voor een psycholoog. Als je goed kan praten en zoals je zegt, kan je dat wel denk ik, want je voelde je al wat beter als je met je vriendin en haar moeder had gebabbeld. Ik zou zeggen, je kan het altijd proberen. Je kan er niet slechter uitkomen dan je al bent, alleen maar beter. Dus, waarom zou je het eens niet proberen? :')
Veel succes!

Tanya is de beste.

Esmaye schreef:
Als jouw privéleven eronder gaat lijden, zou ik de kans aannemen. Het luchtte op toen je erover had gepraat met je vriendin en haar moeder?
Ik zou het wel doen, want ik snap wel dat je je echt vet klote voelt.
Nou ja, veel sterkte iig!

No growth of the heart is ever a waste

Esmaye schreef:
Als jouw privéleven eronder gaat lijden, zou ik de kans aannemen. Het luchtte op toen je erover had gepraat met je vriendin en haar moeder?
Ik zou het wel doen, want ik snap wel dat je je echt vet klote voelt.
Nou ja, veel sterkte iig!

None but ourselves can free our minds.

Als je denkt dat het helpt, dan moet je dat doen. :]