As I looked up in her eyes, her smile was gone and pain shone bright. The rain fell on our faces and as I felt her lips on mine. I couldn’t help but feel, that our destiny’s were entwined.
Ik rende, zo snel als ik kon. 3 mannen volgden mij, en zodra ik de hoek om rende, stond een vierde op mij te wachten. ‘Je gaat nergens naar toe’ siste hij. Angst vloeide over mijn hele lichaam heen als een koude waterval. De andere drie kwamen dichterbij. Ik wou niet meer met hun mee terug. Nooit meer…
Een nieuw serie van mij, met Emilie Autumn erin ^^ In het begin is het even voorstellen, en erna zal ze erin voor komen en zal er mogelijk een liefde tussen Miss Autumn en de hoofdpersoon bloeien. Hopelijk wilt iemand hem maken ^^
[ bericht aangepast op 9 juli 2009 - 19:35 ]
Slowly floating to the sky...