Nou, mijn moeder kwam zonet iets tegen mij zeggen over onze buren. Ze verwaarlozen hun hond namelijk toch wel een beetje heel erg maar dit vond ik er toch wel over gaan.
Ze zijn met z'n vieren [mammie, pappie en twee kleine koters] in hun tuin aan het barbecue'en. Zegt mijn moeder opeens tegen mij:
'Zeg, dien Bono hé [hond v.d buren] die zit daar gelijk helemaal alleen in een kot opgesloten terwijl 't zo'n goe weer is en dien zit daar kweeniehoe hard te janken.'
Even dus in 't kort: Happy family is aan het barbecue'en en arme hond zit daar helemaal alleen opgesloten in een kot met dít weer.
C'mon, als je een hond hebt zórg je er toch goed voor?
Bedoel, wij hebben ook een hond en die is hier erg gelukkig - wij verzorgen hem goed en hij ziet er normaal uit maar die hond van de buren daar kan je gewoon superhard de ribben van zien.
Bono moet áltijd buiten slapen - winter of zomer -, als de buren op vakantie zijn mag hij nooit mee en moet hij altijd alleen thuisblijven. We zien daar ook nooit iemand om die hond eten te geven of zo. Mijn moeder gooit er altijd eten naartoe en hoe die dat dan op zit te schrókken is niet normaal.
Net alsof dat beest in wéken al geen eten meer heeft gehad.