Het is iets waar ik veel over nadenk. Niet om het zelf te doen maar in verband met degene die het de goede oplossing vond. Een paar maanden geleden is hij uit het leven gestapt. En ik kan het niet uit mijn hoofd zetten. Het was altijd een druk vrolijk iemand met 2 kinderen en een vriendin. Maar nadat het uit ging met zijn vriendin werd hij depressief. Hij zei tegen zijn dochters dat hij hun vader niet meer was. Hij heeft in een opvang gezeten en het leek even beter met hem te gaan. Maar daarna ging het weer berg afwaarts en heeft hij zichzelf diep gesneden 1 van zijn vingers was verlamd. Hij dreigde met zelfmoord tegen zijn ex dat hij dat zou doen als ze niet bij hem terug kwam. Maar het was over tussen hun, ze hadden de tijd voor de uit elkaar gingen veel ruzie en ze vonden dat uit elkaar gaan de beste optie was voor de kids. Nu een paar maanden verder praat haast niemand meer over hem. Zijn ex heeft een nieuwe vriend en doet erg vrolijk. Ik kan het niet vergeten hoe ik hem daar zo levenloos zag liggen in zijn kist. onder de blauwe plekken omdat hij gevallen was en zijn gezicht nog helemaal opgezet van de pillen. Ik droom er over, ben bang dat hij ineens in mijn kamer staat.
I can't stop think about it.
If porn was music, the Internet would be a Gangbang x'
