• Mijn eerste serie staat online! Hij heet when she cries en gaat over Janne & Lieke die beste vriendinnen zijn, ze zijn echt onafscheidelijk. Maar dan sterft Lieke door een ongeval en komt Janne er alleen voor te staan.

    Klein fragmentje:
    Het was alsof de hemel wist hoe ik me voelde, want toen ik het park binnenliep begon het met regenen. Ik huilde samen met de hemel.
    De regenbui begon met kleine, miezerige regendruppeltjes en eindigde in een gigantische wolkbreuk. Die hele regenbui had ik meegemaakt. Meegemaakt, maar niet beseft. Ik zat op een bankje, bij de zandbak, na te denken over Lieke. Ze kon toch niet dood zijn? Lieke, mijn Lieke, mijn beste vriendin, mijn alles… was dood? Dat kon toch niet? Dat mocht toch niet?

    Commentaar, kritiek, spelfouten.. Alles is meer dan welkom! (:


    Never run out of reasons to smile...

    Ik vind het wel mooi geschreven :)


    007

    Q schreef:
    Ik vind het wel mooi geschreven :)

    Bedankt! (flower)


    Never run out of reasons to smile...

    Q schreef:
    Ik vind het wel mooi geschreven :)


    Tom and Georg could write a bad romance.

    xTomCest schreef:
    (...)

    Ook bedankt! :D


    Never run out of reasons to smile...

    Ik heb commentaar.
    Kvind het een gweldig verhaal (;


    Never say you're happy, when your eyes still cry.

    Ik ga het meteen lezen :Y)


    Just a simple "I love you" (:

    Als je er een linkje bij zet gaan mensen het sneller lezen ;). Ik vind het fragmentje erg mooi!


    Wie du mir, so ich dir.