Ik moet het gewoon even kwijt...
Het begon vorig jaar mei-
ik was aan het dollen met vriendinnen op de speelplaats tot ik hem in het zicht kreeg.
'Hij'was aan zijn boxer aan het prutsen,
trok de rekker van zijn boxer toen hij zag dat hij mijn aandacht had. Liet hij dat ding schieten en wenkbrauwwiebelde. Ik grijnsde.
Ik dacht dat het gewoon een spelletje was, omdat ik wist wie hij was. 'HIJ' is de broer van mijn aardsvriendin...
Mijn zomervakantie was rustig
tot ik hem terug zag.
Een paar dagen voor het nieuwe schooljaar...
Mijn vriendinnen hadden door dat er iets was-
en toen hij mij terug opmerkte,probeerde hij contact te zoeken.
Opeens op te duiken achter mij en mij dan recht in de ogen aan te kijken.
tot december dacht ik dat het puur toeval was.
Het was rapport uitdeling geweest,de dag voor de kerstvakantie en iedereen stond nog op de speelplaats.
Ik stond met een paar vriendinnen te babbelen,toen ik HEM door de ruit de speelplaats op zag kijken.
Ik verzette me en ik zag dat hij wéér in mijn richting keek...
Ik ging naar het lokaal-
ik zag hem zoeken naar mij op de speelplaats maar ik stond achter hem. Hij draaide zich om en zag me staan.
Opeens was hij weg voorbij dat raam-raar.
Maar ik maakte er geen woorden aanvuil.
Het was vakantie en ik kon het gebruiken.
Ik moest mijn gevoelens op een rijtje zetten.
Zeker omdat hij toen al een vriendin had.
Zo ging het verder-
maar hij-
hij negeerde mij.
Op school, toen ik dan hem buiten school tegenkwam deed hij alles om mijn aandacht te trekken. Ik begon hem te haten...
En nu ?
Nu negeert hij me compleet op school.
Tenzij hij er niet omheen kan en ik bij zijn klas sta. Begint hij hyper te doen...
Héééél hyper...
om mijn aandacht te trekken.
Ik voelde me nog nooit zó onzeker.
Waarom werd ik verliefd op hem ?
Hij is de broer van mijn aardsvijand.
Hij is compleet het tegenovergestelde van mij.
Ik ben me beginnen snijden, leerkrachten tegen me opzetten.
Waardoor ik naar de adjunct gevlogen ben.
Door een leerkracht die het niet meer zag zitten me zó te zien.
Waarom ik niet gewoon op die jongen af ben gestapt.
Ik ben ongelofelijk gepest geweest, door zijn zus.
Mijn aardsvijand.
Ik ben ook nog iets te weten gekomen,
ik ben BI.
En ik kan gewoon niks meer verkroppen.
Op school gaat het ook steeds bergaf
en thuis kan ik over niets praten...
In de klas word ik als 'raar' beschouwd omdat ik Emo ben en fan ben van Tokio Hotel.
En door ik het zó opkrop ben ik beginnen Hyperventileren, al 2x op één maand tijd
Het voelt gewoon zó kut !
Iemand tips hoe of wat ik moet doen ?
-voelt zich compleet idioot-
~I'm a Rebel on a Mission.~