Ik voel me de laatste tijd echt raar. Als ik droom,dan weet ik niet of ik het echt heb meegemaakt of dat het nu een droom was en begin ik echt hard te twijfellen. Of wanneer ik iets zeg, dat ik 5 minuten later niet meer weet of ik het echt heb gezegd,of het gewoon een gedachte was. Een vriendin van mij zei,dat het gewoon een leegte in mij is. Maar ik snap het echt niet.
bv:
Ik droom dat ik naar de winkel ga en koeken koop. Dan begin ik die middag te denken dat ik wakker ben: "Waar zijn mijn koeken?Ik ben nu toch naar de winkel geweest,allee waar zijn die?" en dan ben ik er zo hard van overtuigd,dat het echt zo is,dat ik niet weet of het een droom of werkelijkheid was
Of:
Dat ik bevoorbeeld iets zeg in de klas en 5 minuten later aan het denken ben: "Allee,ik heb nu toch iets gezegd,waarom antwoord er niemand op mij?Ik heb da toch gezegd,of heb ik da nu ni gezegd?"
weet iemand wat er aan de hand is ? ö
Of:
ik heb ook al meegemaakt dat iemand ineens zei tegen mij bv: "joyce,ge hebt da verkeerd gezegd" en dan zei ik van: "Wa?wa heb ik verkeerd gezegd? ik zei niks" da die andere persoon dan zei vn: "jawel,je hebt juist da gezegd" terwijl ik zeker weet dat ik niets heb gezegd Oo
Tegenwoordig heb ik oook meer dat ik gewoon op mijn bed lig en ineen sin tranen uit barst. Wanneer dat ik dan naar een poster van tom kijk begin ik nog harder te wenen. En wanneer ik dan uit mijn raam kijk,en ik de vogels zie. Heb ik altijd de nijging om uit mijn raam te klimmen en gewoon met de vogels mee te willen vliegen,omdat die gewoon vrij zijn. Niets intresseert mij nog. Wanneer een leerkracht zegt dat mijn punten slecht gaan zijn ik gewoon zit te zegge: doe het dan he,of misschien kun je me buiten smijten.Dan moette geen punten meer geven op mij,en van die dingens.
Als ik eet heb ik het gevoel om over te geven,een paasei graakt nog met moeite naar binnen.
