Deze heb ik geschreven op mijn twaalde toen mij opa overleed. Ik weet nog hoe verschrikkelijk zenuwachtig ik was toen ik het moest voorlezen op zijn begrafenis.
Jij.
Als alle mensen kaarsen waren,
Dan was jij de helderste, dan wie dan ook,
Je zou denken, dan brand je niet,
Maar ik zie geen rook.
Als alle mensen gedachten waren,
Dan was jij de mooiste, dat moet je weten,
Maar je bent er nog, je bent een herinnering,
Een herinnering die ik nooit zal vergeten.
Als alle mensen bladzijden waren,
Dan was jij een boek,
Je bent niet weg, je ben alleen in een andere kast,
Je bent weg maar niet zoek.
Maar mensen zijn dat niet,
Geen kaarsen, gedachten, noch bladzijden, een mens,
Ik wil niet veel, alleen dat jij hier bij mij bent,
Dat is op dit moment mijn enige wens.
Als alle mensen kaarsen waren,
Dan was jij de helderste, dan wie dan ook,
Je zou denken, dan brand je niet,
Maar ik zie geen rook.
Als alle mensen gedachten waren,
Dan was jij de mooiste, dat moet je weten,
Maar je bent er nog, je bent een herinnering,
Een herinnering die ik nooit zal vergeten.
Als alle mensen bladzijden waren,
Dan was jij een boek,
Je bent niet weg, je ben alleen in een andere kast,
Je bent weg maar niet zoek.
Maar mensen zijn dat niet,
Geen kaarsen, gedachten, noch bladzijden, een mens,
Ik wil niet veel, alleen dat jij hier bij mij bent,
Dat is op dit moment mijn enige wens.
BAM!
