Soms denk ik terug aan die tijden die we samen vroeger hadden,
De ene keer een lach,
De andere keer een traan.
Je blijft altijd bestaan.
Soms denk ik terug aan hoe je was,
Dan hou ik je vast,
Zoals je was,
In mijn hart.
Soms denk ik terug aan de keer dat ik het hoorde.
Dat ik hoorde dat je niet meer bij mijn zijde was,
Maar ik leerde,
Dat je hier niet op aarde was maar,
Voor altijd in mijn hart.
Soms denk ik terug aan hoe die tranen zijn gevallen,
Alleen om jou.
Omdat ik eenzaam was,
En ik je miste.
Soms denk ik dat ik bij je wil zijn.
Dan wil ik de aarde verlaten om uren met je te praten.
Soms vraag ik me af,
Of je trots op me zal zijn.
Of je vindt dat ik goed bezig ben.
Hoe het anders had gemoeten.
Soms kijk ik naar de sterren,
En hoor mijn broertje vragen ‘’Pappa is toch een ster?’’
Dan knik ik ja,
Want jij pappa, bent de mooiste ster.
Eerst op aarde, en nu in de hemel.
Zal je nooit vergeten.
Ik mis je, hier op aarde Pappa.
© Barbara.
