Ooit begin augustus vorig jaar geschreven voor een wedstrijd.
Het is een serie die bestaat uit 16 delen die allemaal al online staan. De hoofdpersoon is Richelle, die niet gelukkig is zoals ze nu leeft, in een weeshuis, waar ze het mikpunt is van iedereen, en waar ze niet naar buiten mag. Vanaf kleins zit ze er opgesloten, geen weet van de buitenwereld. Ze besluit haar leven in eigen hand te nemen door opzoek te gaan naar de mensen waar ze ooit gelukkig mee was: haar ouders.
De hoofdstukken zijn allemaal titels van liedjes, die met het hoofdstuk te maken hebben.
Chapter one: Welcome To My Life
Chapter two: What If God Was One Of Us?
Chapter three: Time After Time
Chapter four: I Write Sins Not Tradegies
Chapter five: Lost In This World
Chapter six: Dust In The Wind
Chapter seven: It’s The Hardknock Life
Chapter eight: Concrete Angel
Chapter nine: Show Me The Meaning Of Being Lonely
Chapter ten: Anyplace, Anywhere, Anytime
Chapter Eleven: I Turn To You
Chapter twelve: S.O.S
Chapter thirteen: If Tomorrow Never Comes
Chapter fourteen: Torn
Chapter fifteen: These Words
Chapter sixteen: The End
Mijn tranen zijn weg. Opgedroogd. Ik denk dat ik gewoon geen tranen meer had. Wat overblijft is een grote leegte. Niet als de leegte als je honger hebt, als je iemand mist, maar gewoon letterlijk alsof er een zwart gat aan je ingewanden zuigt. Ik heb geen betekenis meer. Ik ben slim, ik weet dat ik hier gewoon geen toekomst meer heb. Ik ken de taal maar ik versta het niet. Ik ken deze hele wereld gewoon niet. Ik kan kijken maar niet begrijpen wat ik zie. Ik hoor hier gewoon niet. Als ik aan het weeshuis terug denk, voel ik woede opborrelen. Zij hebben mij dit aangedaan. Als zij er niet waren geweest had ik normaal kunnen opgroeien, normaal kunnen leven, normaal kunnen zíjn.
BAM!
