Helleu =]
ik heb zo eventjes iets bedacht voor een verhaal, maar ik wil eventjes wat meningen hebben voordat ik iets begin zeg ma..duz..plies? =]
:
Ik woon in een stadje in Engeland. Het is wel gezellig, maar ik heb het hier nu wel gezien na 16 jaar. Oh, mijn naam is trouwens Mirja…afschuwelijk, die naam. Daarom heb ik het veranderd in Payne en iedereen noemt me nu zo, ook mijn familie. Ook niet super, dat weet ik…ik ben geen ster in namen uitzoeken. Dat heb ik dan waarschijnlijk van mijn ouders. Op school en in de stad sta ik toch bekend als ‘die ene gothic’.
Mijn vrienden en ik zijn dus weg van zwarte dingen en magie. Alleen geloven zij wat mij betreft IETS te veel. Zoals al dat vampieren gedoe. Ik vind het belachelijk…gaan ze een beetje verhaaltjes vertellen over ‘mensen’ die niet bestaan. Ook zijn al mijn vrienden weg van een jongen genaamd Joey. Ik mag hem niet, ik negeer hem en kijk hem nooit aan. Ik probeer zo min mogelijk contact te hebben met die kerel. “Maar hij is net als ons, hij draagt ook zwart.” Zeggen ze dan. So what? Hij heeft iets…raars, ik kan het niet uitleggen…Nou ja..het komt erop neer dat ik hem gewoon niet mag. En zo is het. Dat zal ook zo blijven. Ik heb ook niet het gevoel dat hij ermee zit. Waarschijnlijk ziet hij me niet eens staan. Niet dat ik dat erg vind natuurlijk. Maar mijn vriendinnen willen alle aandacht van hem. Ze zijn net een paar kleuters die niks kunnen delen. En die Joey weet het. Natuurlijk weet hij het, en hij geniet van alle aandacht die hij krijgt. Wat is er zo speciaal aan hem? Daar probeer ik achter te komen. Ik zou wel eens willen weten wat mijn vriendinnen zo bezig houdt.
This is me dying in your arms.