Okee, hier komt ie
Ik en een paar vrienden waren eens gaan feesten, maar onze ouders wouden ons niet brengen, dus gingen we met de fiets.
Nu ja, toen we terug naar huis gingen rond een uur of half 3, was ik natuurlijk nogal zeer fel aangeschoten. Ik dus op mijn fietske gekropen ( ik herinner me er NIKS meer van, maar mijn vrienden vertelden het), kruip ik op de fiets van een ander mens
Ik dus met hulp van mijn vrienden mijn eigen fiets gevonden. We reden dus terug. En ik geraakte dus NIE vooruit he, nie normaal En ik zeg; ' Beryl, ik raak nie vooruit'. Zegt Beryl,' Ja Inge, uw ketting ligt af, tuurlijk ! En ik dan, in zeer slimme hersensterkte ( ): ' Ma ik draag toch helemaal geen ketting ? Beryl; ' De ketting van uw fiets, Inge'. Ik; ' Ma mijn fiets draagt toch ook geen ketting * kijkt onderzoekend naar mijn fiets* Wa zegt ge nu toch allemaal ? '
naja, Beryl en de rest van de hoop mijn ketting terug opgelegd.
Ik fiets weer, zeer krom vooruit. ( Al juichend blijkbaar ) En ik fiets nogal scheef, en opeens BAF ik de struike in van een of ander oude vent
En toen waren we thuis ( Ik bleef bij Beryl slapen ), Zit ik op het bed. Heeeeeeel langzaam kantel ik zo naar achter: POK de grond op
Ik heb mij zooooooooooo ziek gelache toen he