[RPG] Saltwater Sleep | Rollentopic - Rollentopics

p o r t      b e r s e a      t o w n Main Wharf & Ferry Dock – enige officiële toegang tot het eiland per boot. Bersea Town Center – gezellig centrum met cafés, surfshops, een kleine markt. The Mirage – exclusieve club op een klif, favoriet van rijke jongeren. Sunset Hostel – waar backpackers verblijven. Dicht bij het strand. St. Cordelia Clinic – het eilandziekenhuisje. Sommige eilandbewoners verdenken de staf van betrokkenheid bij vreemde zaken. De oude vuurtoren – verlaten, uitzicht over het eiland. Locals zeggen dat hij 's nachts nog brandt, ook al is hij al jaren buiten gebruik. Strandhuis 'The Tides' – groot, modern vakantiehuis met zicht op zee en directe toegang tot Siren's Shore, waar Eli en Maddy vorig jaar verbleven. Afgelegen genoeg om feestjes te houden zonder pottenkijkers. Luxehotel 'Azure Palms Resort' – high-end hotel aan de rand van de stad, populair bij rijke toeristen, met cocktailbars, infinity pool, wellness, ... maar ook personeel dat misschien nét iets te veel weet. Whispering Pines Trailer Park – de armere wijk waar de meeste anti-Mervine Estate Dromers wonen. The Broken Bell – lokale bar, informeel hoofdkwartier van de Dromers. Tempest Point – uitkijkpunt boven op de rotsen waar eilandbewoners vaak samenkomen. Wilde energie, sommigen zeggen dat je er “de dromen hoort waaien”. Makutu Bakery – bekende bakkerij en toeristische hotspot voor het prachtige zee-uitzicht. n a t u u r Mervine Estate – landgoed boven op de kliffen met botanische tuinen en verborgen droom-magiesymboliek. Mervine Sanctuary – beschermd natuurgebied met zeldzame flora, grenst aan het landgoed. Dreaming Caves – liggen aan de noordkust en bestaan uit tientallen grotten, tunnels en ondergrondse kamers. Sommige grotten zijn toegankelijk voor toeristen (via boottochtjes of wandelpaden), anderen zijn afgesloten of vergeten - waaronder de Nexus (enkel toegankelijk bij laagtij), waar Dromers worden ingewijd. Vissers spreken van een verzonken grot genaamd The Drowned Mouth, waar stemmen gehoord worden bij vloed. De grotten veranderen subtiel — dromers ervaren dat gangen zich soms anders lijken te gedragen, afhankelijk van hun mentale toestand. Black Hollow Forest – weelderig bos met wandelpaden, sommige 'vergeten' stukken zijn niet op officiële kaarten te vinden. Sirens’ Shore – wit zandstrand waar Eli werd gevonden. Rustig, mysterieus. d r o o m p l e k k e n The Lapse – een droomplek die elke dromer anders ziet, maar altijd gevuld met echo’s van overleden Dromers - waaronder ook Eli en Maddy. The Mirror Lagoon – fysiek meer waar dromen zich soms in weerspiegelen. Dient als 'portaal' waardoorheen Dromers andere Dromers kunnen bezoeken.

d r o m e r s      &      d r o o m m a g i e Dromers zijn mensen die het geheim van de grotten kennen - zowel de Inner Circle van de Mervine Estate als een groep eilandbewoners. Iedereen kan een Dromer worden als die ingewijd wordt door een andere Dromer in de Nexus van de grotten van Port Bersea. De krachten van Dromers manifesteren zich op verschillende manieren. Ze zijn allemaal in staat om elkaar in elkaars dromen op te zoeken en die dromen te beïnvloeden/beschermen van ongewenste bezoekers - sommigen zijn daar beter in dan anderen. Sommigen van hen kunnen elementen uit hun eigen dromen naar buiten trekken en fysiek manifesteren in de echte wereld. Anderen zijn in staat om mensen zomaar ineens in slaap te laten vallen en hen vast te houden in hun dromen - zonder dat die persoon doorheeft dat het een droom is. Nog anderen kunnen inbreken in het hoofd van mensen en hun diepste dromen lezen. Heel zeldzaam zijn degenen die via dromen hun eigen bewustzijn kunnen projecteren in het lichaam van een ander, en degenen die herinneringen van een ander in dromen kunnen oproepen. m e r v i n e      e s t a t e      &      d e      i n n e r      c i r c l e De Mervine Estate is een landgoed van de familie Mervine. De familie houdt zich vooral bezig met natuuronderhoud en liefdadigheidswerk, en de Estate is populair bij een heleboel socialites. Eilandbewoners blijven er over het algemeen ver van weg; vele geruchten maken hun weg van de Mervine Estate naar de stad in het centrum van het eiland, en ze doen meer dan eens wenkbrauwen fronsen. Toch gaan de leden van de Mervine Estate gewoon hun gang. Het lijkt soms zelfs alsof ze een bepaald soort macht over het eiland hebben - en dat is ook precies het doel van de Inner Circle die aan het hoofd van de Mervine Estate staat. Zij willen het geheim van de grotten voor hen alleen, zodat zij over het eiland kunnen heersen en hun rijkdom kunnen vergroten. e i l a n d d r o m e r s Er zijn echter nog eilandbewoners die het geheim van de grotten kennen en die beter hun best doen om de plannen van de Mervine Estate te dwarsbomen. Een heel deel van hen is ervan overtuigd dat de Mervine Estate iets te maken heeft met de tragische dood van Eli Noble. Of zeggen ze dat alleen maar om zichzelf onschuldig te doen lijken?

[ bericht aangepast op 1 nov 2025 - 20:12 ]

---

help

---

Naam Chae (spreek uit als [TJEE]) Kieran Walsh Leeftijd 22 jaar oud, geboren op 16 februari. Dit maakt hem een Waterman♒︎ Studie Commercial Dance Reputatie De himbo // broertje van Maddy Uiterlijk Chae is 1 meter 83 lang. Waar zijn vader van Ierse komaf is, is zijn moeder 100% Thaise. Chae lijkt veruit het meeste op zijn moeder, en heeft haar lichtbruine ogen, mooie gebruinde huidskleur en ditto lokken van haar gekregen. Hij heeft een warme lach waarmee hij mensen direct op hun gemak weet te stellen. Hij draagt graag comfortabele, sportieve kleding van goede kwaliteit waarin hij vrijuit kan bewegen and most importantly - soepel kan dansen. Daarnaast heeft hij lange manen die hij meestal in een half up-do of een paardenstaart draagt, maar het hangt ook vaak genoeg lekker los. Chae heeft door het dansen en surfen een fit en gezond lichaam. Familie Amrita Walsh | moeder| 58 | huisvrouw en homemaker Kieran James Walsh | vader | 64 | CEO van een gigantisch conglomeraat in Australië Natthaya "Nattie" Amrita Walsh | zus | 28 | ondernemer Ciara Malee Walsh | zus | 27 | kok Chalita Kamara Walsh | zus | 25 | tandartsassistente Riley Kannika Walsh | zus | 24 | studente ✝ Madeleine "Maddy" Saylee Walsh | zus | 22 | studente | overleden 🐾 Kiwi, Boomer & Bindi | Australian Shephard, Border Collie & Eurasier dog ʊ Een hele rits paarden van zijn moeder en zussen

---

"You don't want to hurt me
But see how deep the bullet lies"

---

Persoonlijkheid expressief ● gedraagt zich extreem extravert ● maar is diep van binnen een extraverte introvert ● "laten we het allemaal even gezellig houden" kinda guy ● luid ● maar overschreeuwt vooral zichzelf om te overcompenseren voor zijn onzekerheid ● sportief ● people pleaser ● daddy issues extravaganza ● ambitieus ● onzeker ● zachtaardig ● lage dunk van zichzelf ● creatief ● bewijsdrang ● competitief ● loyaal ● lult heel veel, maar zegt heel weinig ● want het laatste wat hij wil is dat mensen hem zien op de manier waarop hij zichzelf ziet ● overdenker ● de guy die je erbij wil hebben op je feestje omdat hij altijd wel iets bizars meemaakt en je party legendarisch maakt ● lief ● respectvol ● verwelkomend en caring - als je nieuw in de groep zou komen, zou hij je direct vol enthousiasme onder zijn hoede nemen ● gul ● mi casa es su casa Zoontje Chae is het jongste telg van het grote gezin Walsh. Waar zijn vader, Kieran Walsh, op jonge leeftijd van Ierland naar Australië verhuisde voor zaken, ontmoette hij de liefde van zijn leven Amrita in Thailand. De twee trouwden, en Amrita vervulde de rol van traditionele homemaker in huize Walsh. Het koppel kreeg maar liefst zes kinderen, waarbij Kieran nooit heeft verzwegen "door te willen gaan tot ze eindelijk eens een jongetje zouden krijgen". Dat jongetje kwam uiteindelijk ter wereld in de vorm van Chae Kieran Walsh, die uiteraard direct zijn vader's naam achter de zijne geplakt kreeg. Hoewel Chae's vader als CEO van één van de grootste conglomeraten van Australië niet vaak thuis was, was de verwachting en druk die hij uitoefende op zijn enige zoon er niet minder om. Waar Kieran zijn zoontje toen hij nog een baby was presenteerde als zijn grootste trots, begon dit zoetjesaan te veranderen met elke kaars op Chae's verjaardagstaart. Zijn zoontje groeide op met vijf zussen die hem maar wat graag in de watten legden. Waar de meiden onderling konden ruzieën zoals alleen siblings dat kunnen, droegen ze de benjamin van het gezin over het algemeen op handen. Chae keek op zijn beurt op tegen zijn stoere, grote zussen die al zoveel meer konden dan hij. Deze sterke band zorgde ervoor dat het kleine jongetje met plezier meedeed aan alles wat zijn grote zussen deden. Barbies, Totally Spies, modeshows, het maken van "speelfilms", talentenjachtje, The Sims... whatever they played, Chae played. Zijn zusjes deden op hun beurt graag mee met hetgeen wat hun kleine broertje het allerliefste deed: Dansen. Vanaf het moment dat Chae op twee mollige beentjes kon staan, smeekte hij ieder moment van de dag of de CD-player alsjeblieft aangezet kon worden. Van pop tot rock, en van latin tot hiphop... Muziek werd zijn grootste liefde, belangrijkste troost, en veiligste haven. Hij kon net praten toen hij aankondigde dat hij later 'dansuh' wilde worden. Daddy Issues Helaas had Kieran Walsh weinig op met de interesses en hobby's van zijn enige zoon. "Ik heb al genoeg dochters," "Ik voed verdomme geen homo op," en "Mijn zoon dient zich niet te gedragen als een miet" waren uitspraken waar Chae mee opgroeide. Dat Kieran's vrouw hem verbood dat soort woorden tegen zijn kind te gebruiken, kon Walsh senior niet zoveel schelen. Toen vader op een avond thuiskwam van zijn werk en ontdekte dat de meisjes hun jonge broertje hadden opgemaakt en het jongetje de hakken van zijn moeder had aangetrokken om zijn zusjes na te doen, ontplofte hij. De trots die hij voelde toen hij eindelijk vader was geworden van een zoon, was omgeslagen naar afkeer en zelfs walging. Vanaf dit moment begon hij zijn uiterste best te doen om zijn zoon te kneden naar een hardere, egoïstischere en mannelijkere versie met hobbies die 'bij jongetjes passen'. En Chae? Chae deed er alles aan om die goedkeuring te ontvangen. Hij begon zich anders voor te doen dan hij was, en vergrootte de karaktereigenschappen waarvan hij dacht dat zijn vader ze wilde zien extra uit, en sloofde zich uit op het rugbyveld. Eeuwige Tweestrijd Zijn liefde voor dans gooide echter roet in het eten. Toen Chae met de steun van zijn zussen durfde aan te geven dat hij graag naar een prestigieuze dansopleiding wilde na de middelbare school, was het huis te klein. De ene na de andere knallende ruzie domineerde de eettafel, maar Chae's zussen en moeder kozen altijd zijn kant. De dag dat Chae stilletjes toegaf aan te zijn genomen na zijn auditie, stond zijn vader zonder een woord te zeggen op van tafel en nam hij de auto om de nacht in te rijden. Sindsdien lijkt Chae zo goed als dood voor hem te zijn. Dit heeft de drang om zich aan zijn vader te bewijzen helaas enkel sterker gemaakt. Het heeft geleid tot people pleasing tendencies en een zwaar minderwaardigheidscomplex. Chae leeft constant in tweestrijd wat betreft zijn identiteit. Hij is extreem ambitieus en wil de top bereiken in de danswereld, maar schaamt zich tegelijkertijd voor zijn passie. Hij vindt het fijn dat vrouwen zich veilig en gehoord bij hem voelen, maar hij schaamt zich voor het feit dat hij meer begrip vindt bij hen dan bij andere mannen. Hij is zeker in zijn seksualiteit en weet dat hij op vrouwen valt, maar schaamt zich voor het feit dat mensen toch een ander oordeel over hem lijken te vellen - en het feit dat hij zich daarvoor schaamt, vindt hij óók verschikkelijk. Daarnaast mist hij zijn zusje Maddy, maar schaamt hij zich diep over het feit dat hij niet méér pijn met zich meedraagt sinds haar dood. (zie "Geheimen"). Al deze tegenstellingen maken van Chae een complexe jongen wiens onzekerheden zich aan de oppervlakte manifesteren als een jongen met een hart van goud die net iets te hard compenseert voor wie hij is. Geheimen - Waar Chae een goede band heeft met al zijn zussen, verslechterde zijn relatie met jongste dochter Maddy door de jaren heen. Maddy was slechts één jaar ouder dan hij, waardoor de twee niet alleen hun kinderkamer maar hun hele opgroeiproces met elkaar deelden. Met de jaren die verstreken, begon hij zijn zus echter steeds minder te herkennen. Ze veranderde in een jonge vrouw die alles deed voor de aandacht van mannen. Ze maakte grappen ten koste van vrienden. Verzon negatieve roddels over meisjes die het goed konden vinden met Eli. Liet haar eigen broertje Chae regelmatig zitten wanneer ze hadden afgesproken. Zette hem regelmatig voor schut in het bijzijn van anderen (waarbij ze op een gegeven moment zelfs niet meer schuwde om hardop dingen te insinueren over Chae's geaardheid) om zelf grappig gevonden te worden... Voor zijn ogen zag Chae zijn zus steeds meer transformeren in een mean girl. Een pestkop. Een vreemdeling. Het geheim dat Chae met zich meedraagt, is dat hij erg gemengde gevoelens heeft over de dood van zijn zus. Enerszijds is hij diep in de rouw om het verlies van zijn zusje - een meisje waar hij zo close mee was en waarmee hij samen is opgegroeid. Het feit dat zij het leven klaarblijkelijk niet meer zag zitten, is niet te bevatten, en hij begrijpt nog steeds niet wat er precies is gebeurd. Anderszijds voelt hij zich enorm schuldig over zijn gevoelens van apathie en wrok. Hij heeft het gevoel dat de dood van zijn zusje hem veel meer zou moeten raken dan het doet. Maar het meisje dat zichzelf van het leven beroofde, was slechts een schim van het zusje waar hij ooit zoveel van hield. Op de dag van haar dood was Maddy een jonge vrouw van wie hij jaren geleden al met een gebroken hart afscheid had genomen. - Heeft al sinds zijn kindertijd een geheime crush op zijn beste vriendin Cami sinds het moment dat hij haar voor het eerste ontmoette op dansles. De twee waren pas zes á zeven jaar oud, maar het was voor Chae liefde op het eerste gezicht. Hij heeft haar echter nooit verteld hoe hij zich voelt, ervan overtuigd dat ze ver buiten zijn bereik ligt. Daarnaast wil hij hun vriendschap niet op het spel zetten. Hoewel ze beide door de jaren heen hebben gedate met andere mensen, heeft Chae de elegante Cami nooit volledig uit zijn hoofd kunnen zetten. Via haar en zijn zusje Maddy is hij in contact gekomen met de rest van de vriendengroep. Relaties x Maddy: Zusje. TBA. x Cami: Beste vriendin en crush. TBA.

---

"Oh, there is thunder in our hearts"

---

Meer Houdt van ● Beachclubs ● cocktails ● paarden en honden (maar eigenlijk alle dieren) ● cultuur ● het leren van andere talen ● het creëren van memorabele nachten die je de volgende ochtend met kater en al vergeten bent ● RuPaul's Drag Race (bingewatchet alle seizoenen en spin-offs met zijn oudere zussen Riley en Chalita) ● partygames Houdt niet van ● Zichzelf ● pestkoppen ● bad vibes ● confrontatie ● genderrollen ● oordelende mensen Geaardheid Hetero Angsten ● Zijn wie hij is ● het idee dat hij zijn vader nooit trots zal kunnen maken Hobby’s ● Dansen, surfen, uitgaan, het strand, met de familiehonden naar het strand, paardrijden en bosritten maken met zijn zussen, cocktail mixing. Extra ● Gaat gemakkelijker om met vrouwen had daarom throughout life altijd een stuk meer vriendinnen dan vrienden. Dit heeft er vaak genoeg voor gezorgd dat mensen speculeerden en/of grapten over zijn geaardheid, of hem in zijn gezicht zelfs uitscholden voor 'homo'. Dit heeft Chae altijd enorm veel pijn gedaan en onzekerheden gegeven. ● Worstelt ontzettend met het concept masculiniteit. Hij heeft door zijn vader en de moderne red pill-mentaliteit van veel mannen sterk het gevoel dat zijn hobbies en passies 'te feminien' zijn en hij daardoor is als minderwaardig als man. Dit overcompenseert hij met luid zijn, hard gaan op feestjes, en alles wat wel masculien aan hem is op alle fronten uit te vergroten. ● Would take a bullet for his dogs ● Is bang voor vogels ● Had als kind een crush op Clover van Totally Spies en Stella van Winxclub ● Heeft een tijdje als lifeguard gewerkt naast zijn studie. Gewoon, omdat hij het wel chill vond om betaald te zonnen. ● Is heel goed met kinderen. Hij organiseert in samenwerking met basisscholen in Melbourne eens per jaar een groot dansevenement op Brighton Beach. ● Had tot niet zo lang geleden een vriendin genaamd Jenna. Zij heeft het uitgemaakt omdat ze het idee had dat hij zich niet volledig aan haar wilde geven en ze zich op de tweede plaats voelde staan achter Cami. Dump his ass, girl. Jenna doorzag wat Cami nog steeds niet doorheeft.

[ bericht aangepast op 7 juli 2025 - 23:49 ]

---

hodie mecum eris in paradiso

---

ABOUT — Age: 22 — Date of birth: May 28th — Zodiac sign: Gemini — Nicknames: Ro, Roro & May (alleen gebruikt door Maddy) — Status: Maddy's beste vriendin PERSONALITY Romée Eloise Delacour is ogenschijnlijk hét perfecte meisje: beleefd, charmant, stijlvol — een meester in sociale subtiliteiten. Ze kent haar plek in het sociale spel, speelt mee met glimlach en gratie, maar onder de oppervlakte woedt een storm van verlangen, jaloezie en onvervulde liefde. Ze is ambitieus, maar voorzichtig; gevoelig, maar gecontroleerd. Romée wil gezien worden, geliefd zijn, bewonderd worden, maar zonder ooit te breken met de verwachtingen die anderen van haar hebben. In de schaduw van Maddy leerde ze hoe je onmisbaar blijft zonder ooit echt op de voorgrond te treden. Ze leeft in tegenstrijdigheden: loyaal maar manipulatief, liefdevol maar scherp, stil maar strategisch. FAMILY — Étienne Delacour (52) | diplomaat • father — Sylvie Delacour (née Marchand) (49) | societyfiguur • mother Best friend love is a different type of love HISTORY — Jeugd: Romée werd geboren in een wereld van façades en finesse. Haar familie (oud geld, Frans bloed, onberispelijk gedrag) leerde haar al jong dat stilte waardevoller kan zijn dan woorden, en dat perfectie niet optioneel was, maar noodzakelijk. Ze was een mooi meisje in een huis vol mooie dingen, maar er werd nooit echt naar haar geluisterd. Haar moeder corrigeerde haar glimlach, haar vader vergat haar verjaardag. Alles draaide om hoe het eruitzag, niet hoe het voelde.       Romée leerde al vroeg om zichzelf kleiner te maken, om gewenst te zijn door onzichtbaar te worden, tenzij iemand keek. En als iemand echt keek, dan glimlachte ze perfect terug. Ze werd de dochter die altijd precies deed wat moest, maar vanbinnen hunkerde naar iemand die haar zou kiezen zonder twijfel. Die iemand werd Maddy. Vanaf het moment dat ze haar ontmoette, veranderde alles. Maddy was luid waar Romée stil was, vrij waar zij gevangen zat. Ze bewoog als iemand die nergens om vroeg, maar alles kreeg. En Romée wilde bij haar horen. Moest bij haar horen. Wat begon als vriendschap, werd een verslaving: aan haar licht, haar chaos, haar liefde. Romée leerde leven in haar schaduw, maar droomde van een wereld waarin ze zelf de zon mocht zijn. — Maddy: Romée groeide op in de schaduw van een zon die te fel scheen om te negeren: Maddy Walsh. Maddy was alles wat mensen bewonderden: prachtig, scherp, onweerstaanbaar. In hun vriendengroep was ze de onbetwiste koningin, met Eli als haar vanzelfsprekende koning. En Romée? Zij was het meisje ernaast. Altijd het tweede mooiste, de loyale rechterhand. Degene die bewonderde en volgde, terwijl ze diep vanbinnen hunkerde naar hetzelfde licht. De twee meiden leerden elkaar kennen op de middelbare school en groeiden razendsnel naar elkaar toe. Maddy was vuur, Romée was mist. Maddy trok mensen aan, Romée hield ze vast. In de vriendengroep aan de universiteit stond Romée nog altijd aan Maddy' s zijde — bewonderend, beschermend, verslindend. En soms, als niemand keek, verlangend. De gevoelens die Romée voor Maddy had, waren nooit simpel. Ze dacht dat ze gewoon jaloers was op Maddy’s lef, haar schoonheid, haar durf, haar magnetisme. Maar in haar dromen verschenen steeds momenten van nabijheid die méér waren dan vriendschap. Misschien hield ze zelfs meer van Maddy dan Eli ooit heeft gedaan. Maar ze zou het nooit toegeven. Zeker niet aan zichzelf. You are like golden hour, it all glows different when you are here APPEARANCE FC: Sara Crumbleleg — Height: 1.67 — Hair colour: Blond — Eye colour: Blauw — Voice: Vrouwelijk — Skin: Porseleinachtig en foutloos; ze draagt zelden zware make-up, alles oogt moeiteloos perfect. — Postuur: Slank, gracieus, met een natuurlijke elegantie; alsof ze is opgevoed met dans en etiquette. — Stijl: Preppy en verfijnd: pasteltinten, parels, vintage designerstukken. Haar uiterlijk is een wapen en een schild. — Aura: Zacht en lieflijk aan de buitenkant, maar met iets ongrijpbaars: een onderhuidse spanning die je pas voelt als je te dichtbij komt. STRENGHTS — Observatievermogen: Ziet elk detail, vooral in gedrag en sfeer. Merkt emoties op vóórdat anderen ze voelen. — Sociale intelligentie: Kent de regels van macht, charme en subtiele beïnvloeding als geen ander. — Loyaliteit (op haar manier): Als ze om je geeft, is ze er tot het bittere eind – maar dat betekent niet altijd eerlijkheid. — Esthetisch talent: Ze heeft smaak. Mode, interieur, presentaties. Romée weet instinctief wat indruk maakt. — Strategisch denken: Speelt het sociale schaakspel alsof ze het heeft uitgevonden. — Zelfbeheersing: Zal zelden haar ware gevoelens tonen tenzij het haar iets oplevert. — Troostend en zorgzaam (voor enkelen): In intieme momenten is ze verrassend zacht en toegewijd. — Charmant & representatief: Ze weet hoe ze zich moet gedragen in elitekringen en maakt overal indruk. — Verhalenverteller: Ze weet hoe ze mensen kan boeien, ontroeren of beïnvloeden met woorden. — Stabiele façade: Zelfs als ze innerlijk instort, blijft ze van buiten perfect overeind. WEAKNESS — Vergelijkingsdrang: Meet zichzelf obsessief aan anderen, vooral aan Maddy. En verliest altijd in haar hoofd. — Emotionele afhankelijkheid: Haar zelfbeeld hangt te sterk af van hoe anderen (vooral Maddy) haar zien. — Passief-agressief gedrag: Kan niet direct uitspreken wat haar dwarszit, dus uit het zich in steken, stiltes, of strategische opmerkingen. — Jaloezie: Diepe, stille jaloezie die haar relaties en keuzes ondermijnt. — Identiteitsverwarring: Weet niet goed wie ze is zonder Maddy of zonder iemand om zich aan te spiegelen. — Perfectionismedrang: Alles moet mooi, glad, gecontroleerd – zelfs als dat haar uitput. — Vermijdingsgedrag: Gaat moeilijke gesprekken of confrontaties liever uit de weg. — Angst voor afwijzing: De angst dat iemand haar doorziet en afwijst is haar grootste nachtmerrie. — Latente manipulatie: Gebruikt mensen soms zonder het echt te beseffen, vooral als ze iets of iemand wil behouden. — Onuitgesproken gevoelens: Kan haar liefde niet uitspreken. Niet naar Maddy, niet naar zichzelf. Dat vreet haar op vanbinnen. My mistake was making you a priority, when I was your second choice. RELATIES TBA — Sexuality: Heterosexual, maar gay voor Maddy — Likes: Ballet, tekenen en schilderen, klassieke muziek, Maddy, fashion — Dislikes: komt nog — Extra: heeft met Maddy een zilveren vriendschapsketting die ze nogsteeds elke dag draagt. MORE — Houdt van het geven en krijgen van subtiele betekenisvolle geschenken — Ze friemelt vaak aan haar vriendschapsketting als ze nerveus of jaloers is — Romée heeft de gewoonte om onbewust Maddy’s favoriete geur te dragen, ook al gebruikt ze die zelf eigenlijk niet zo graag — Ze maakte vaak kleine schetsen van Maddy zonder dat die het doorhad — Romée is een meester in het onthouden van kleine details over Maddy’s routines en voorkeuren, tot het punt dat ze er soms zelf verbaasd van is — Als ze praat, gebruikt ze af en toe zinnen of woorden die Maddy vaak zegt, zonder dat ze het merkt: een soort onbewuste bewondering — Ze bijt soms op haar lip of kauwt op haar nagels als ze moeite heeft haar gevoelens onder controle te houden — Romée kan perfect gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal lezen, maar gebruikt die kennis ook om haar eigen emoties te verbergen

[ bericht aangepast op 8 juli 2025 - 1:43 ]

---

someone out there feels better because you exist

⋆⁺₊⋆ ━━━━⊱༒︎ • ༒︎⊰━━━━ ⋆⁺₊⋆ NAME Mahina Hana ✦ ✦ Moon Radiate Warmth In Hana's familie is er een traditie om Māori namen te kiezen. En hoewel haar vader Mexicaans is, hebben ze deze traditie voort gezet. Enkel Hana's grootmoeder noemt haar Mahina, voor de rest luisterd ze voornamelijk naar Hana AGE Hana is 23 jaar geleden geboren op 28 april. Haar sterrenbeeld is hierdoor de Stier. PERSONALITY ✦ Kind ✦ Authentic ✦ Calm ✦ Positive ✦ Patient ✦ Empathetic ✦ Hopeful ✦ Cheerful ✦ Caring ✦ Curious ✦ Dreamer ✦ Dependent ✦ Spontaneous ✦ Closed ✦ Adventurous ✦ Dedicated ✦ Reserved ✦ Strong-willed ✦Observant ✦ Careless ✦

HISTORY Koanga ✦ Moeder ✦ Overleden Miguel ✦ Vader ✦ Overleden Taimana ✦ Grootmoeder ✦ 75 Hana's familie woont al generaties in Port Bersea. Haar vader bezocht eigenlijk enkel voor een vakantie het eiland, maar werd snel verliefd op haar moeder en verhuiste er definitief naartoe. Al snel werd Hana geboren. Het meisje is opgegroeid in Whispering Pines Trailer Park. Terwijl haar ouders hard werkte om rond te komen, bracht ze veel tijd door bij haar grootmoeder. Toen ze tien jaar was, kwamen haar ouders om in een auto-ongeluk en is ze bij haar grootmoeder gaan wonen. Ondanks het verliezen van haar ouders en het krappe inkomen, heeft ze haar jeugd niet als naar ervaren. Ze blonk uit op school met hoge cijfers. Op haar zeventiende werd ze ingewijd in de droommagie. Het heeft haar band met het eiland versterkt, naar haar eigen gevoel. Ze was gelukkig genoeg om een studiebeurs te krijgen voor de Universiteit van Melbourne, waardoor ze op haar negentiende naar toe vertrok om haar Bachelor of Science te halen, met een Major in Environmental Science. Het liefst was ze doorgegaan voor haar Master, maar haar grootmoeder werd ziek en daarom is Hana een half jaar geleden terug gegaan naar Port Bersea om voor haar grootmoeder te zorgen. Nu ze terug is, heeft ze gelukkig een baantje weten te krijgen in The Broken Bell, en soms werkt ze een dienst bij het Sunset Hostel om rond te komen.

[ bericht aangepast op 12 okt 2025 - 21:37 ]

---

--

---

ABOUT — Age: 26 — Date of birth: November 2nd — Zodiac sign: Scorpio — Nicknames: Junior (he hates it) — Status: Inner Circle, erfgenaam van de Valebrook-lijn PERSONALITY Magnus is het soort man die een kamer binnenloopt en de temperatuur doet dalen, niet door wat hij zegt, maar door wat hij voor zich houdt. Hij is elegant, gecontroleerd, berekend: iemand die nooit te veel laat zien, en juist daardoor alles lijkt te zien. Zijn kalmte is niet rustgevend, maar gevaarlijk. Hij is scherp zonder snijdend te zijn, charmant zonder warm te worden. Waar anderen zich bewijzen door lawaai, is Magnus een meester van het strategisch zwijgen. Hij vertrouwt niemand, maar weet precies hoe hij vertrouwen moet veinzen. De verwachtingen van zijn familie knepen zijn jeugd dicht als een vuist om een kristallen glas, maar hij brak niet. Hij leerde buigen zonder te barsten, glimlachen zonder te voelen.       Hij is niet van de snelle impulsen of grote gebaren; zijn kracht ligt in het lange spel. Hij kiest zijn woorden zorgvuldig, weegt iedere stap en berekent de consequenties van elke beweging. Hij heeft een natuurlijk instinct om patronen te doorzien en motivaties te ontleden, wat hem tot een formidabele tegenstander maakt in elk spel van macht. Magnus kiest de schaduw niet om zich te verbergen, maar om te kunnen kijken zonder gezien te worden en zo ongemerkt dichter bij het vuur te komen dan wie dan ook. Zijn ambitie is geen drift, maar een lang uitgestippelde route. Alles aan hem is elegant, gecalculeerd, doordacht. Toch schuilt er onder dat gepolijste oppervlak iets rauws, een broeierige onderstroom van vastberadenheid en woede die hij zorgvuldig verstopt. Hij is een man van weinig woorden, maar als hij spreekt, weegt elk woord zwaar. Zijn charme is afstandelijk, bijna hypnotiserend; een perfecte façade die hij gebruikt om te manipuleren en te controleren zonder ooit zijn ware emoties bloot te geven. Hij vertrouwt zelden, en zelfs dan slechts met mate. Maar als je denkt dat je ‘binnen’ bent, ben je eigenlijk al verankerd in een web waar je geen idee van had. FAMILY — Magnus Valentin Valebrook I (58) | politicus, zakenman • father — Liora Valebrook (née Shafiq) (55) | strategisch adviseur, voormalig diplomaat • mother De Valebrook-dynastie is oud geld en nog ouder prestige. Hun landgoederen aan de westkust van Port Bersea dragen hun naam al sinds de koloniale stichting van het eiland, met rozentuinen die even zorgvuldig onderhouden zijn als hun reputatie. Ooit stonden ze op gelijke voet met, en volgens sommigen zelfs boven, de Mervines. De naam Valebrook stond niet enkel voor rijkdom, maar voor beschaving, controle, invloed. In de salonzalen van hun villa’s werden deals gesloten en carrières gebroken. Maar na de dood van overgrootvader Cyran Valebrook, een formidabele patriarch en briljant manipulator, begon de familie haar greep op het eiland te verliezen. De wereld veranderde, en de Valebrooks misten de slag om relevantie. De Mervines vulden het vacuüm met hun verfijnde droommagie en publieke charme, terwijl de Valebrooks zich verslikten in hun eigen tradities. Magnus’ vader, Magnus Valentin Valebrook I, staat bekend als een man van koude elegantie en nietsontziende precisie. Hij praat weinig, maar zijn woorden dragen gewicht; hij glimlacht zelden, en als hij het doet, is het geen goed teken. Zijn ambitie is kristalhelder: hij wil het erfgoed van zijn grootvader herstellen, koste wat het kost. Macht terugwinnen. Het eiland weer buigen voor de Valebrook-lijn. En Magnus? Die werd niet opgevoed, maar opgebouwd. Zijn jeugd was een optelsom van lessen in etiquette, wapendiscipline, retoriek en strategisch denken. Zijn naam, dezelfde als zijn vader, was nooit een eerbetoon, maar een contract. Elke dag moest hij bewijzen dat hij het waard was om II achter zijn naam te dragen. Alleen speelt Magnus niet het spel dat zijn vader denkt. Waar zijn vader inzet op brute diplomatie en gesloten allianties, kiest Magnus voor subtiliteit, voor het geduldig verzamelen van schulden, geheimen en loyaliteiten. Hij weet dat echte macht stil beweegt. Zijn vaders visie is een echo van een vergane tijd: luid, zichtbaar, broos. Maar Magnus kiest ervoor om onzichtbaar te zijn, tot het moment daar is. Hij weet dat troonsbestijging niets is zonder controle. En controle krijg je niet door te schreeuwen, maar door te zorgen dat anderen fluisteren wat jij hebt verzwegen. HISTORY — Jeugd: Magnus groeide op in een wereld waar stilte macht betekende, en macht een verwachting was en geen keuze. De Valebrooks waren ooit rivalen van de Mervines, tot hun macht tanende werd en hun reputatie een fragiele façade. Als enig kind werd Magnus getraind tot erfgenaam van herstel. Alles aan hem (zijn stemgebruik, zijn lichaamstaal, zijn opleiding) werd aangescherpt met het doel om een dynastie opnieuw groot te maken.       Maar zijn jeugd was koud. Niet wreed, maar klinisch. Liefde was conditionaliteit vermomd als steun. Succes een minimum. Falen geen optie, maar vooral: geen onderwerp. Hij leerde al jong om niet te vragen, niet te klagen, niet te dromen; alleen te bewegen als het nodig was, en te wachten als het slimmer was. — Valebrook's Heir: Magnus is geen erfgenaam, hij is de erfenis. De naam, de belofte, de druk: allemaal doorgegeven als een familierecept dat nooit echt voor hem bedoeld leek. Magnus weet hoe je een ruimte binnenkomt. Hoe je kijkt, zwijgt, beweegt alsof je hem al bezit. Hij heeft geleerd dat charisma niet aangeboren hoeft te zijn zolang het overtuigend wordt gedragen. Zijn aanwezigheid is elegant, beredeneerd, vaak net te scherp om ontspannen te zijn. Mensen noemen hem charmant, maar afstandelijk. Een golden boy, maar met iets ijzigs onder de glimlach. — Junior: Dat is wat hij was, en wat hij zich heeft voorgenomen om nooit meer te zijn. Achterkleinzoon van de invloedrijke Valebrook-patriarch, de man die ooit streed om de macht die nu bij de Mervines ligt. Magnus is met dat oude conflict gevoed, maar niet gevormd zoals zijn vader had gewild. Hij wil geen pion zijn in een geërfd schaakspel. Liever speelt hij zélf, met zijn eigen regels, zijn eigen tempo. En toch. Soms kijkt hij in de spiegel en ziet hij niet zichzelf, maar de afdruk van zijn vader. De houding. De blik. De verwachtingen. GEHEIM Magnus groeide op onder de meedogenloze verwachtingen van de Valebrook-dynastie: een familie die bekendstaat om hun intellect, invloed en nietsontziende streven naar macht. Vanaf zijn vroegste jeugd werd hij gedrild, gevormd en opgevoed met één doel: erfgenaam zijn, en straks leider worden van alles wat zij gebouwd hadden. Hij moest briljant zijn, berekenend, onaantastbaar — een pionier in droommagie, maar vooral: een waardige Valebrook. Maar ergens in zijn tienerjaren begon het te wringen. De droomwerelden waarin hij zich als Droomarchitect vrij kon bewegen, werden zijn toevluchtsoord. Hij creëerde levens waar hij geen maskers hoefde te dragen, mensen kende die niet van hem hielden vanwege zijn naam, en een toekomst die niet geschreven was in bloed en verwachtingen. En op een nacht, kort voor zijn zeventiende verjaardag, maakte hij een ondenkbare keuze. Magnus liep weg. Slechts met de kleren op zijn rug, een valse naam, en een vervalste droomhervorming om zijn locatie te verbergen, dook hij onder bij een kleine gemeenschap aan de randen van Port Bersea, een wereld ver van elitezalen en dynastieke erfenissen. En daar, ver weg van wie hij hoorde te zijn, ontmoette hij haar: een meisje dat hem niet kende als een Valebrook, maar gewoon als Hudson, de naam die hij zich had toegeëigend. Een week lang was hij vrij, een jongen die voor het eerst kon ademen. Zij werd zijn licht in een leven dat hem altijd in het donker had gehouden. Maar vrijheid duurt zelden lang als je familie Valebrook heet. Nog geen zeven dagen later werd hij gevonden. Niet per ongeluk. Zijn ouders hadden de hele gemeenschap onder druk gezet. Mensen omgekocht. Bedreigd. Dromen afgevangen. Alles afgegraven tot hij boven kwam drijven. Toen ze hem terughaalden, werd zijn verblijf herschreven: voor de buitenwereld was hij ‘ziek’ geweest, of ‘op bezinning’ op het vasteland. De waarheid werd zorgvuldig begraven. Wat volgde was geen simpele thuiskomst, maar een ijskoude correctie. Zijn vader noemde het een “fout die gerepareerd moest worden.” Magnus werd geïsoleerd. Mentaal heropgevoed via droomreconditionering. Elke impuls van rebellie werd verwijderd, elke herinnering aan wat hij echt wilde, vervormd tot iets beschamends. Het was een afstraffing én een waarschuwing: nog één keer, en alles waar je van houdt gaat in rook op. Sindsdien leeft Magnus twee levens: Het masker van controle, macht en afstand. En daaronder, het brandende verlangen naar een leven dat hem is afgenomen. Zijn geheim mag nooit aan het licht komen want, Magnus’ macht binnen de Inner Circle rust op het beeld van totale controle: hij is afstandelijk, strategisch en onaantastbaar. Maar als ooit uitkomt dat hij in zijn jeugd wegliep (niet om een politiek spel te spelen, maar uit liefde) brokkelt dat imago onherroepelijk af. Dan wordt hij niet langer gezien als meesterstrateeg, maar als een jongen die bezweek onder druk, zich liet leiden door emotie, en zijn familie verried. Het maakt hem menselijk, en dus kwetsbaar. En in een wereld gebouwd op reputatie, is menselijkheid iets wat je duur kan komen te staan. APPEARANCE FC: Mario Sensat — Height: 1.83 — Hair colour: Donkerblond — Eye colour: Ijsblauw met een grijze ondertoon (koud, observerend) — Voice: Laag, glad, traag gesproken, alsof hij elk woord weegt — Postuur: Slank maar gespierd, als een zwaard dat net te elegant is om grof te zijn — Stijl: Luxueus minimalisme en oud geld. Dure stoffen in sobere kleuren, perfect op maat, altijd beheerst STRENGHTS — Koude analyse: Hij overziet situaties razendsnel, zonder zich te laten leiden door emoties. — Zelfbeheersing: Hij laat zelden iets merken wat hij niet wil laten zien. — Strategisch denken: Denkt drie zetten vooruit, altijd. — Diplomatieke flair: Weet hoe hij mensen moet lezen en bespelen zonder zichtbaar te sturen. — Onderschattingskracht: Doordat hij zich niet opdringt, vergeten mensen hoe gevaarlijk hij is. — Geduldig: Kan jaren wachten op het juiste moment. En zal het herkennen. — Taalvaardigheid: Spreekt meerdere talen vloeiend, vaak met een accent dat net niet te plaatsen is. — Cool charisma: Zijn aantrekkingskracht is niet warm, maar magnetisch: je raakt verstrikt zonder het te merken. WEAKNESS — Emotionele onbeschikbaarheid: Hij weet niet goed hoe hij intiem moet zijn, zelfs als hij het wil. — Cynisme: Gelooft zelden dat mensen iets doen zonder eigenbelang. — Vaders invloed: De stem van Magnus I zit in zijn hoofd, of hij dat nu wil of niet. — Wantrouwen: Heeft moeite met echte verbinding omdat hij alles als risico ziet. — Wrok: Vergeet geen onrecht, ook al doet hij alsof. — Controlezucht: Kan slecht omgaan met chaos of spontane emoties. — Koude wraak: Hij vergeet niet. Hij vergeeft niet. Maar hij wacht en dan slaat hij precies daar waar het pijn doet. — Innerlijke leegte: Hij weet wat zijn familie van hem verwacht. Maar hij weet niet wat hij zelf wil. — Moeite met kwetsbaarheid: De momenten waarop hij iets zou kunnen voelen, klapt hij dicht. — Macht als verdoving: Hij verwart controle soms met betekenis en blijft daardoor leeg. DROOMMAGIE Magnus is opgegroeid in een familie waarin droommagie niet slechts een gave was, maar een wapen, een erfenis, een verplichting. Al op jonge leeftijd werd hij ingewijd in de Nexus, en vanaf dat moment werd zijn training in dromen niet alleen gestimuleerd, maar geëist. Hij leerde eerder manipuleren dan vertrouwen, eerder lezen dan spreken, eerder sturen dan volgen. Zijn magie is dan ook geen toevallige aanleg: het is het resultaat van jarenlange, meedogenloze vorming. Magnus heeft het vermogen om de dromen van anderen niet alleen te betreden, maar ook te herschrijven en te regisseren. Als Droomarchitect vormt hij de innerlijke werelden van anderen zoals een regisseur een toneelstuk bouwt: overtuigend, meeslepend, en gevaarlijk echt. Zijn scenario’s kunnen herinneringen nabootsen, verlangens aanwakkeren of angsten uitvergroten, tot het punt waarop de dromer niet meer weet wat echt is en wat slechts droom was. “Ik hoef je geen bevel te geven. Ik hoef je alleen te laten dromen dat je het zelf wilde.” Met voldoende kennis over zijn doelwit kan hij: — Droomvervalsingen creëren die aanvoelen als herinneringen. — Ankers planten (zoals een beeld, lied of symbool) die blijven hangen in het onderbewustzijn. Zijn kracht is perfect afgestemd op zijn strategische aard: hij beïnvloedt liever in stilte dan via confrontatie. Dromen zijn voor hem geen vlucht, ze zijn een schaakbord waarop hij altijd drie zetten vooruitdenkt. En niemand weet zeker of wat ze voelen, dromen of geloven… echt van henzelf is. RELATIES TBA EXTRA — Sexuality: Heteroseksueel — Likes: Strategische spellen, stilte, boeken over macht en psychologie, obscure poëzie, oude pianomuziek — Dislikes: Gevoelens die je uitspreekt, onvoorspelbare mensen, zwakte in anderen en vooral in zichzelf — Horloge: Hij draagt altijd een horloge van zijn grootvader, ooit stilgezet op 22:22: hij verteld niemand waarom. MORE — Zijn kamer ruikt altijd naar cederhout en oud leer. — Hij heeft de neiging om mensen langer aan te kijken dan sociaal wenselijk is, om hun reacties te meten. — Hij leest vaak in het Latijn of klassiek Arabisch: uit eerbetoon aan zijn moeder. — Als hij drinkt (zelden), drinkt hij whisky (één glas, langzaam) — Hij speelt piano, maar alleen als niemand luistert. — Hij kijkt altijd eerst naar de handen van mensen, om te zien wat ze verhullen. — Hij bewaart een brief die hij als kind aan zichzelf schreef. Ongeopend. — In gesprekken tikt hij soms onbewust een ritme met zijn vingers – als een metronoom voor controle. — Hij onthoudt iemands stem beter dan hun gezicht. — Hij wast zijn handen na elke droominvasie, hoe kort ook. — Hij heeft een archief van kleine, gelamineerde kaartjes met zinnen uit dromen die hem zijn bijgebleven. — Hij rookt nooit, maar draagt altijd lucifers op zak. — Hij laat anderen graag praten in stiltes, en vult ze zelf nooit.

[ bericht aangepast op 25 juli 2025 - 15:01 ]

---

someone out there feels better because you exist

N A M E Hayley Pearce Hayley Origin: The name Hayley is of English origin. Meaning: Its literal meaning is "hay meadow" or "hay clearing". Pearce Origin: The surname Pearce is of English origin. Meaning: In its simplest form the surname Pearce means "rock" or "stone", symbolizing strength and stability. Nickname: Hails, Haysie, the crazy man's daughter, the oceans favorite (her nickname as a surfer). A G E 23 D R E A M M A G I C • Hayley got her dreammagic without anyone guiding her. She was left to figure it out all on her own. When she entered the lapse, she had no one to guide her, so she strained from the "normal" path and wandered towards forgotten places in the dreamscape. This resulted in her manifesting an almost forgotten kind of dream magic. • Hayley can just like every other dreamer walk in the dreams of others and influence or protect them. • The almost forgotten kind of dream magic she possesses, is that she can summon people their memories in their dreams and see them herself as well. • As no one is teaching her how to control it, she doesn't have control over it. Especially during the night it is consuming her.

C H A R A C T E R I S T I C S Soft girly, but doesn't let others walk over her • empath • has a lot of patience • knows everybody has their own reasons and struggles and tries to be aware of that • hard worker • loyal • outspoken about the things she cares for • resourceful • positive • tries to always see the bigger picture of things • straight a student • sporty • determined when she sets her mind on things • big on the mindset that things aren't black or white, but that there is this whole grey area that is called life • messy • tries to be organized, but fails and just tries to make the best of her chaotic lifestyle • adventurous • tries to think ahead, although she loves living in the moment • brave • persistent • curious • creative • energetic • bubbly • likes to think of herself as a good friend • kind • wants to do the right thing, but is aware that means something different for everyone • wants to prove that she is a good person and worthy of love • mommy issues • can overanalyze situations in her head L O O K S Long lightbrown hair with some blonde highlights • brown eyes • 1,69m • has an athletic figure with some curves • always wears bright clothes and a lot of golden or colourful jewellery • long lashes • has an expressive face • FC: Bethany Joy Lenz. L I K E S Sunrises • surfing • teaching / tutoring • making her own jewellery • sunbathing • scrapbooking • walking her neighbours dogs • painting her nails • fruit bowls • getting ready with people • getting lost in music while traveling • collecting funny hats • trying out new recipes • all kinds of watersports • the smell of waxing surfboards • hiking • pizza with pineapple • playing guitar • doing stupid games like; spin the bottle or truth or dare or who's most likely to • cheesy movies • driving her dads old truck • falling asleep in hammocks • turtles • barbecuing D I S L I K E S Heavy storms • running out of gas (which happens to her a lot) • grocery shopping • washing her bedsheets • people who snooze their alarm clocks multiple times before turning it off • cockroaches • winter • jellyfish • hospital paperwork • vending machines (they always get stuck when she just wants a chocolatebar)

H I S T O R Y F A M I L Y Jake Pearce • father • 43 • used to run "Jake's surf school and shop", but can't anymore because of his sickness. Charlotte Jones Archambeau-Strathwyns • mother • 41 • left to play family somewhere else Julian Archambeau-Strathwyns • stepbrother • 22 • student U P B R I N G I N G • Charlotte and Jake met during high school. Charlotte, who came from a very wealthy and very strict family fell in love with the adventurous and carefree lifestyle of Jake. When she got pregnant at 18 years old her family disowned her. For the first time in her life Charlotte had to work hard to make ends meet. It didn't matter, because the struggle wouldn't last long. Jake was a professional surfer, who was making his way to the top. It wouldn't take long before they would have the future full with fame, money and freedom Charlotte had dreamed about. • When Hayley was 8 years old her father suffered an injury during one of his surfing competitions that was so severe, it was clear he wouldn't be able to continue as a professional. They wouldn't be traveling around anymore, chasing waves and prices, but needed to settle down somewhere. That somewhere became Port Bersea, where Jake opened his own surf school and shop. This wasn't what Charlotte had signed up for. She was only 26 and didn't want to be stuck in one place, throwing her life away for some small family business. So, she left. Eventually finding the life she did want with some other family. • Even though Hayley had always been more of a daddy's girl, her mother abandoning them left a big mark on her. She felt ashamed that her mom had left her behind, as if she was never good enough to deserve her attention and love. When she was a bit older her mom reached out to her and Hayley went to visit her a few times. Hayley even came along on some holidays with her mothers new family, but seeing her acting all loving towards them just felt wrong. It made her insecure, jealous and really self-aware. Nowadays, she doesn't have much contact with her mom. • Her dad however made sure she knew that he loved her and would do anything for her. During her childhood he worked his ass off, so that she could do everything she wanted and they could live comfortably. • Hayley followed in her fathers footsteps and became more than fond of the ocean. The ocean loved her right back. She was blessed by being really good at all kinds of watersports. Her biggest love became surfing and she was more than talented. At 14 she became the best of her region and started training more seriously, winning price after price. This all changed when she turned 19. S I C K N E S S • When she had just turned 19 and came back from a surf camp, her dad wasn't the same. He struggled finding the right words and started to forget stuff all the time. He would just stare into space and not really say anything and when he would open his mouth he would speak in riddles and form sentences Hayley couldn't understand. When he started speaking to the air, seeing things that weren't there and having outburst out of nowhere, Hayley sought help. • Jake was held in the hospital for multiple weeks. The tests were all really unclear. There was a lot of brain activity going on, but the doctors had never seen anything like it. There were a lot of signs for different mental illnesses, but none of them really fitted the picture. So, there was no diagnosis. • Jake was sent home with some medication that would calm him. He couldn't properly function, so from that moment Hayley started taking care of him. She stopped with surfing on a high level and took over the school and shop. She took some other small side hustles and everything together is just enough to keep them going. • It's a miracle she doesn't need to pay for her fathers pills or medical bills. She never knew they had such a good insurance, but she didn't mind it or asked questions. The bills got paid and that was all that matters. M E R V I N E • The doctors kept on giving Hayley the same answer; that they don't know what happened to her father. She couldn't let it go. So, in between her busy jobs and taking care of her father she kept searching for answers. She finally found some clues this summer, while cleaning out the attic of the surf school. She found a contract that wasn't signed between the surf school and the Mervine Estate. She had never heard about some sort of partnership with them from her dad. The contract had mentioned the dreaming caves and a few fishermen had told her that's where her father was headed the last time they spoke to him when he was still sane. So Hayley went there on a day when she was feeling especially bold for research. • That day she found the Nexus and got access to the dream magic without anyone guiding her. She witnessed a lot of other stuff that day and got blackmailed by Devika to join the inner circle. • Although, she doesn't like it, she now can search for answers about her fathers sickness from the inside. E X T R A • Hayley will mind her tongue if she thinks that's better for the situation, but her face will often still give her thoughts away. • She has a memory drawer in her room, where she keeps all kinds of cards, letters or presents that she once got and other stuff that means a lot to her. • She used to love cliffjumping, but stopped when she broke her arm and some ribs. She now is afraid even standing close to one. • She is a sucker for words of affirmation. • Her love language is acts of service. • Her side hustles are: walking the neighbourhood dog's, selling some selfmade jewellery and tutoring. • She is terrible at cooking. S E C R E T S • When she meets new people and gets asked about her mother, she just tells them she died when Hayley was very young. She finds telling the truth embarrassing. So, no one knows that her mother is still alive. • Its a secret that she has access to dream magic. The few that do know, don't know that she can summon memories. • She knows more about Eli's death than she says she does.

---

let the fears you have fall away

NAME Kalani — "the heavens" nicknames: Lani (alleen door haar familie en vrienden)       AGE Kalani is 22 jaar oud. Ze is geboren op 5 januari.       ROLE tba       MAGIC Kalani is een Dromer. Op haar zestiende werd ze eindelijk meegenomen naar de Nexus, waar ze werd ingewijd en zich officieel bij haar familie kon voegen. Ze was meteen verknocht, en heeft haar magie door de jaren heen langzaam ontwikkeld. Zij kan, als ze zich goed concentreert, elementen uit haar dromen fysiek manifesteren in de wereld.       PERSONALITY free spirit — book smart — has a flair for the dramatic — family person — naïve — considerate — sensitive — dreamer (both big and small dreams) — yapper — indecisive — has no clue where she belongs right now — wants to fit in —

FAMILY Father: Kekoa Westbrook Mother: Nani Westbrook Sister: Mele Westbrook (27) Brother: Makana Westbrook (25)       HISTORY De overgrootouders van Kalani komen oorspronkelijk uit Hawaï. Individueel zijn ze op een zeker moment allemaal verhuisd naar het kleine eiland Port Bersea, aangetrokken door de geruchten van de droommagie. En die magie vonden ze. De generaties die volgden zijn allemaal opgegroeid met de verhalen rondom de magie, en met de magie zelf. Kalani komt uit een warm, liefdevol maar vrij arm gezin. Ze groeide op in Whispering Pines Trailer Park, waar zo ongeveer haar hele familie woont. Door de jaren heen, al lang voor Kalani's geboorte, heeft zich daar een beweging ontwikkeld die vooral zeer anti-Mervine is. De inwoners van het Trailer Park vinden dat de magie zo geheim mogelijk moet blijven, en dat het vooral niet geëxploiteerd moet worden door de paar rijke families op het eiland die vooral geld willen verdienen, of die magie voor zichzelf willen houden en iedereen willen buitensluiten. Al van jongs af aan hoort Kalani de slechte verhalen over de familie Mervine en ze sluit zich compleet bij die ideologie aan.       Op haar achttiende vertrok Kalani tijdelijk naar Sydney om te gaan studeren. Met fondsen vanuit de universiteit kon de familie Westbrook het zich veroorloven. Kalani heeft hier de bachelor Architecture and Environments gevolgd, waarna ze nog een jaar de master Architectural Science (Sustainable Design) heeft gedaan.       Na vier jaar in Sydney, waar ze het ontzettend naar haar zin heeft gehad, is ze teruggekeerd naar Port Bersea, en is ze daar sinds kort weer. Ze weet zelf niet zo goed hoe ze haar toekomst ziet: blijft ze op het kleine eiland, of vertrekt ze (voorgoed) naar het grote Sydney? In de tussentijd heeft ze een bijbaantje als schoonmaakster bij de familie Valebrook aangenomen.       SECRET tba

LOOKS FC: Auli'i Cravalho 1.60m — black hair — dark brown eyes — colourful clothes       EXTRA zingt zo ongeveer altijd — vindt haar baan als schoonmaakster verbazingwekkend leuk — is heel erg gebrand op duurzaamheid —

[ bericht aangepast op 15 juli 2025 - 21:38 ]

---

Protect the people.

Time passes by Time passes by Time passes by

O R P H A N      C H I L D                   Andreas Orin Quinn Mervine ☼ ☼ ☼ ☼ Greek Irish Gaelic Celtic ☼ ☼ ☼ ☼ Warrior Pine Tree Wisdom Of the Sea                   Op 25 februari 1998 beviel Danielle Quinn na twee miskramen in drie jaar eindelijk van een gezond zoontje in de Mervine Estate, hoewel de dokter haar had gewaarschuwd dat de bevalling riskant zou zijn en ze bij het starten van haar weeën zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moest komen. Ze leefde lang genoeg om haar zoon drie minuten in haar armen te houden en hem een naam te geven: Andreas, of later ook Andy voor zijn vrienden. De vroedvrouwen die haar hielpen bij de bevalling, waren echter niet voldoende goed opgeleid om de signalen van een gescheurde baarmoeder serieus te nemen en hoewel Danielle nog afgevoerd werd naar het ziekenhuis, overleefde ze de bloedingen niet.       Haar weduwnaar en Andreas' vader, Joseph Quinn, kon zijn zoon niet aankijken. Hij kon het leven niet aankijken. Drie jaar na Andreas' geboorte, pleegde hij zelfmoord. Het waren Joseph en Danielles beste vrienden - Theo en Sloane Mervine - die zich over de kleuter ontfermden en hem besloten te adopteren als hun eigen zoon - maar met zijn rode haren en zijn sproetige gezicht, was Andreas altijd een buitenbeentje in de familie Mervine. ☼ ☼ ☼ ☼ ☼

S P A R E      S O N Officieel heette hij nu Andreas Orin Mervine. In de praktijk was hij “de jongen van Danielle en Joseph”, altijd een beetje te stil, altijd op het randje van de familiefoto's. De Mervines waren geen slechte mensen. Ze gaven Andreas een bed, warm eten, onderwijs en een nieuwe familie. Maar verantwoordelijkheid is niet hetzelfde als liefde. En terwijl Devika haar gezicht leerde gladstrijken voor het publiek en Skyler als erfgenaam werd klaargestoomd, leerde Andreas zijn gevoelens opslaan in schaduwen.       Hij hoorde er nooit helemaal bij. Te bleek, te breekbaar, te vreemd. Waar Skyler charisma had en Devika elegantie, had Andreas iets wat moeilijker te verkopen was: verwondering. Andreas was altijd, letterlijk en figuurlijk, een dromer. Hij stelde vragen die stiltes achterlieten. Hij zat liever te tekenen in het bos dan zich te klaar te maken voor een of andere journalist die weer eens een tour van de Mervine Estate kwam doen. Zijn haar was te wild, zijn dromen te luid, zijn ogen te zoekend.       Theo - nooit 'papa' - vond hem week. Sloane - nooit 'mama' - noemde hem "gevoelig" zoals anderen "onstabiel" zeggen. Maar toch was Andreas familie. Hij moest in hetzelfde gareel lopen als Devika en Skyler en leerde daar, min of meer, mee leven. Op de momenten die er toe deden, althans. Hij vond het normaal dat Devika en Skyler altijd voorgetrokken werden - zij waren per slot van rekening vlees en bloed. S T A R S      A N D      S U N L I G H T Toen Andreas ouder werd, herinnerde hij het zich opnieuw. De gebeurtenis kwam opnieuw zijn hoofd in in de vorm van een droom: hij, twee jaar oud, aan de hand van zijn vader, op het strand. Joseph trok hard aan zijn handje. Andreas huilde - want het was donker en een storm verzamelde zich in de lucht. Maar hij had niets te zeggen. Joseph nam hem mee naar de Nexus, omdat hij zat was en niet wist wat hij deed, en omdat hij de laatste herinnering die hij aan zijn vrouw had, met zijn kind wilde delen.       Het zorgde ervoor dat Andreas opgroeide in een valse werkelijkheid. Hij leefde in dromen en herinneringen - en de grens met wat werkelijkheid was, was altijd een beetje wazig. Maar hij leerde ermee leven. Hij wist dat wat hij zag niet enkel in zijn hoofd zat, dat het iets magisch was, iets waar hij niet bang voor hoefde te zijn, maar net kon koesteren. De goede dromen, althans. De nachtmerries leerde hij snel wegjagen.       Concreet ziet Andreas echo's van dromen wanneer mensen (en hijzelf ook) wakker zijn. Droomfiguren die personen achtervolgen als geesten. Klanken die uit het niets lijken te komen. Geuren die niet passen bij zijn omgeving. Hij ervaart ze alsof ze er echt zijn en kan ermee interageren, waardoor hij soms zelfs een invloed heeft op de dromen van anderen. Soms bestaan ze uit voorgevoelens en waarschuwingen. Soms zijn het lieve dagdromen waarin Andreas zich even kan verliezen. Soms zijn ze bronnen van schaamte en angst die hij negeert - om mensen hun privacy te gunnen.       Hij herinnert zich toen hij acht was en hij besefte wat het was dat hij zag. Het was geen nachtmerrie, het was geen verbeelding. Hij had zijn ogen open en het was klaarlichte dag. Skyler had zijn veters gestrikt onder een eik en Andreas keek op: sterren, vlak boven Skylers hoofd. Duidelijk, bewegend. Alsof de lucht een spiegel was en die één seconde de verkeerde kant op kantelde.       Hij zei niets. Niet meteen. Maar hij begon het te tekenen - in de kantlijn van zijn schoolboeken, in zijn schrift, op de muur onder zijn bed. Lijnen van licht die van boven kwamen. Wervelingen. Symbolen. Theo vond het verontrustend. Sloane verbood hem kleurpotloden.

U N T I L      W E      B L E E D Skyler was zijn held. Hij had iets magnetisch, iets puurs, iets dat zelfs Theo niet kon temmen. Skyler sprong van rotsen zonder te kijken, lachte alsof de wereld hem niets kon maken. Hij leerde Andreas, die hem volgde en zijn schaduw probeerde te begrijpen, de namen van de bomen in de Sanctuary; deelde zijn liefde voor al het moois dat de natuur te bieden had. Hij behandelde Andreas meer als deel van de familie dan Theo en Sloane ooit deden, en Andreas, die steeds naar elke kleine druppel liefde hunkerde, kon niet anders dan hem broer noemen.       Devika was zijn spiegel. Andreas wist van jongs af aan dat hij niet tot de familie Mervine behoorde, maar Devika liet hem dat voelen met fluwelen precisie. Ze was twee jaar jonger, maar altijd één stap vooruit: vlekkeloos en venijnig scherp. Waar hij struikelde over etiquette, bewoog zij moeiteloos door de wereld van gala’s en glimlachjes. Ze was alles wat hij niet was - maar ook alles wat hij niet kon negeren.       En toch, ergens daartussen, was er iets dat klikte. Andreas ervoer de echo's van haar dromen en zag haar, ook al zei hij dat nooit per se hardop. Daarna werd Devika geen zus, geen vriendin, maar een constante: een scherpe blik op afstand, een hand die hem net niet aanraakte. Ze sprak de taal van stilte en controle, maar Andreas begreep haar toch. Ze hield hem op afstand, maar ze liet hem nooit helemaal vallen. Totdat het misliep. E R A S U R E Het liep fout op 26 januari 2014, de nationale feestdag van Australië, in de vroege uren na een decadent feestje op het domein van de Mervine Estate. Andreas was verliefd en dronken; op weg naar zijn favoriete plekje om te flikflooien met de tien jaar oudere Lucan, toen Devika helaas roet in het eten gooide. Op zich was het niet zo erg dat ze meeging naar de kliffen - Andreas en Luce waren goed in hun geaardheid en hun relatie (als je het dat al kon noemen) geheim houden. Samen met Skyler begaf de jolige bende zich naar de oostkant van het eiland; naar de hoge kliffen die uitzicht boden op het oneindige, blauwe nat. Het was best gezellig, ondanks dat er geen geflikflooi aan te pas kwam. Een van die zeldzame momentjes waarop Andreas zichzelf écht op zijn gemak voelde bij zijn adoptiebroer en -zus. Een van die momenten waarop ze allemaal op dezelfde lijn zaten.       Skyler was maar even weg - extra drank halen in het landgoed - maar het was lang genoeg om Andreas' hele leven voorgoed te veranderen. Luce hield ervan om op het randje van gevaar te dansen - letterlijk - en toen hij vlijtig voordeed hoe Andreas en Devika op de rand van de klif moesten balanceren, werd Devika's enthousiasme haar te veel. Haar gave, die ze amper onder de knie had, greep Luce vast. Twee seconden. Hij viel in slaap en zo van de klif af. Andreas' reactievermogen was op dat moment te aangetast om het te voorkomen. Ze hoorden hem vallen op de rotsen in de zee - een ziekelijke klap. Zijn rug gebroken. Zijn lichaam kapot. Zijn leven voorbij - en dat van Andreas, hoewel hij het op dat moment nog niet was - ook.       Ondanks zijn soms toch wel wat korte lontje en ondanks zijn algemene dromerigheid, was Andreas altijd een kei in crisissituaties. Hij voelde geen paniek. Geen razernij of verdriet om wat er zonet gebeurd was. Het was een soort lege kalmte die over hem heen kwam. Hij greep Devika bij haar schouders en drukte haar tegen hem aan. Het was een ongeluk. Dit was niet haar schuld. Ze zouden terug naar het landgoed gaan en daar de politie bellen, want hier was geen bereik. Ze zouden alles uitleggen - Luce was gewoon gevallen - en alles zou goed komen. Het was een stom ongeluk.       Helaas dachten Theo en Sloane er anders over. Geen politie; geen andere betrokkenen. Ze zouden dit zelf wel aanpakken. Misschien was het omdat hij gedronken had dat Andreas' rechtvaardigheidsgevoel naar boven borrelde, maar hij sprak ze tegen. Hij probeerde ze te overtuigen om dit op de juiste te doen - om Devika het schuldgevoel te besparen. Het duurde niet lang voor er ruzie ontstond. Plots kwam het allemaal boven; hoe ze Andreas nooit serieus hadden genomen; hoe hij nooit echt hun zoon was geweest; hoe ze hem beter bij een pleeggezin gedumpt hadden toen zijn vader stierf. Elke wrokkige gedachte die Andreas ooit in zijn hoofd gehad had, liep uit zijn mond als een waterval. Plots was de kalmte weg. Plots was hij ziedend. Plots haatte hij zijn adoptieouders, die nooit ouders voor hem waren geweest - die hem altijd heel goed hadden laten zien dat hij geen deel van deze familie was.       Andreas stierf die dag. Theo en Sloane gebruikten hun gave om zijn herinneringen te wissen - ál zijn herinneringen. Ze dumpten hem in Perth en lieten iedereen in Port Bersea die Andreas gekend had weten dat hij samen met Luce van de klif gedonderd was. Zijn begrafenis was kort en onpersoonlijk.

G H O S T      B O Y                   James Reid ☾ ☾ Hebrew Scottish ☾ ☾ Supplanter Red                   Op vijf januari 2014 belde een bezorgde inwoner van Perth naar de politie omdat ze een psychotische jongeman op straat gevonden had. Iemand had een chip in zijn hoofd ingeplant en stuurde vreemde boodschappen door dromen, beweerde hij, en hij begon panisch tegen haar te praten toen ze dichterbij kwam - iets over dat de engelen haar gezonden hadden en dat ze hem met rust moesten laten. Het kostte vier ambulanciers een hele hoop moeite om de jongeman op de grond te krijgen en te sederen, en de volgende keer dat hij wakker werd - uit een droomloze slaap, die keer - lag hij in het ziekenhuis, vastgebonden aan een bed. Hij had geen idee wie hij was, waar hij vandaan kwam, hoe oud hij was - het was eigenlijk al verrassend dat hij kon spreken, want voor de rest leek zijn brein blanco. Geen enkele herinnering over zijn verleden - en geen enkel spoor voor de politie om te volgen. Alsof hij nooit bestaan had. De Schotse psychiater die hem in die eerste weken behandelde, noemde hem Reid - rood, net als zijn haar. Later koos hij zelf de voornaam James - Jamie - naar de suggestie van een verpleegster die hem 'omwille van [zijn] zachte ogen en rebelse kantje' als een James of Jamie bestempelde. Zijn geboortedatum werd op vijf januari 1999 vastgelegd, waardoor Jamie vandaag officieel 26 is. ☾ ☾ ☾ ☾ ☾

DO I EXIST? DO I EXIST? DO I EXIST?

W H I T E      R O O M S De eerste vijf jaar van Jamie’s nieuwe leven brachten hem van instelling naar instelling. Zijn geheugen bleef blanco. Zijn magie psychische stoornis oncontroleerbaar. Hij hoorde stemmen die anderen niet hoorden, zag dingen die niet in de werkelijkheid bestonden, voelde de dromen van anderen tegen hem schuren als schaduwen in een gang zonder licht. Een halfjaar nadat hij in Perth gevonden werd als Unidentified Male lag de diagnose vast: hij had een schizoaffectieve stoornis met stemmingswissels - een complexe aandoening waarin hallucinaties, stemmingswisselingen en psychose samenkomen. Hij kreeg stemmingsstabilisatoren en antipsychotica, en die hielpen, meestal dan toch.       Maar er was méér aan de hand. Hij voelde het in de rafelranden van zijn bewustzijn: dit was niet gewoon een ziekte; niet zoals die in de handboeken zou moeten staan. Dit was een ander soort gekte - een die luisterde als hij fluisterde.       In de jaren die volgden, kreeg hij steeds beter zicht op zichzelf. Dat hij jongens leuk vond, ontdekte hij bij toeval - in een gedeeld jeugdcentrum, tussen te veel blikken en te weinig begeleiding. Maar het paste bij hem. Alsof zijn identiteit langzaam in de plooien viel van iets dat er al was geweest. En toch, hoe meer hij zijn leven opbouwde, hoe groter de leegte werd. Zijn officiële identiteit was gebaseerd op een valse aanname. Hij voelde het - dat hij ooit iemand anders was geweest, dat er een naam was geweest voor zijn ruggengraat. Maar niemand wist wie. F R A C T U R E D      T I M E Jamie heeft altijd het instinct gehad om te helpen. Tijdens crisismomenten werd zijn hoofd helder: als iemand flauwviel, als er een ongeluk gebeurde, als er paniek uitbrak in de metro of op een station - dan was Jamie degene die handelde. Zacht, scherp, zonder aarzeling. Er zat een zekerheid in zijn acties die nergens anders in zijn hele persoon leek te bestaan.       Toen hij 21 werd en zijn behandelend arts aangaf dat zijn toestand voldoende gestabiliseerd was om aan een opleiding te beginnen, schreef hij zich in voor de ambulanciersopleiding. Geen universiteit, geen eindeloze theorie. Praktisch, tastbaar, levensreddend.       Jamie begon aan zijn carrière in de zorg met een dossier dat dikker was dan zijn cv. Niemand verwachtte dat hij het ver zou schoppen. Zorgsector? Te kwetsbaar. Te risicovol. Te veel triggers. Maar Jamie bleef rechtstaan, ondanks alles.       Zijn instap in de opleiding was traag, met meer intakegesprekken dan lessen. Supervisie. Vertrouwenspersoon. Back-ups. Hij leerde zijn grenzen benoemen - zelfs toen hij ze nog niet voelde. Maar in de praktijk bleek hij een natuurtalent. Hij functioneerde perfect.       En dan kwamen de dips. Dagen waarop hij nauwelijks zijn bed uitkwam. Weken waarin hij zich terugtrok in zijn hoofd. Hij begon afspraken te missen, kapte met therapie, vergat zijn medicatie. Hij vond nieuwe verslavingen: in zijn drang om te voelen, in zijn drang om te verdwijnen. Een glas hier, een joint daar - niet om te feesten, maar om te vluchten. Hij sliep slecht, hij at minder. Hij ging dromen als vanzelf interpreteren als waarschuwingen; maakte het onderscheid niet meer tussen voorgevoel en verbeelding. Hij werd stil, prikkelbaar. Hij begon signalen te negeren. Een keer vergat hij het zuurstofmasker op te zetten bij een reanimatie. Een andere keer beantwoordde hij vragen van een patiënt die niets zei. En één nacht trok hij het niet meer - gooide zijn medicatie in de gootsteen. Ging lopen. Werd wakker op het strand. Ver van alles. Zelfs van zichzelf.       Jamie kreeg een officiële waarschuwing, daarna tijdelijke herplaatsing in een administratieve rol, maar het kind in hem - dat altijd dacht dat hij enkel mocht blijven als hij nuttig was - vocht terug. Een maand later redde hij een kleuter uit een auto die tegen een boom geknald was. Zonder back-up. Zonder aarzelen. En hij mocht terugkeren - voorzichtig; voorwaardelijk. Geen nachtdiensten meer, altijd toezicht. Nu weigert hij zichzelf volledig te verliezen, hoe verleidelijk de leegte soms ook was. Misschien omdat iets in hem - al wist hij nog niet wat - wist dat hij ooit iemand was geweest die bleef vechten.

A B A N D O N E D      M E M O R I E S De afgelopen tien maanden begon er iets te schuiven. Jamie hield zich aan zijn medicatieschema, ging trouw naar therapie, volgde elke stap van zijn behandelplan - maar zijn dromen werden erger. Of helderder.       Hij begon te tekenen zonder het te beseffen - voor het eerst in tien jaar. Hij wist niet eens dat hij kón tekenen. Symbolen keerden terug. Zeeën die hem riepen in zijn slaap. Bossen die hem bekend voorkwamen. Een jongen met een glimlach die hij in zijn borst voelde, maar nooit kon benoemen. ’s Nachts werd hij soms wakker in tranen, alsof hij net iemand verloren had. Zijn hart wist dingen die zijn hoofd niet kende. En dat werd een probleem.       Zijn psychiater vroeg of hij misschien een terugval had. Of hij last had van stress. Maar Jamie wist beter. Iets in hem wist: dit is geen terugval. Dit is een deur die opengaat. En dan gebeurde het. Hij was first-responder bij een zelfmoord: een meisje, Madeleine Walsh, levenloos in de armen van haar panische vriend. Jamie raakte haar aan - en hij zag een glimp. Een naam. Een plek. Port Bersea. T H E      R E T U R N Er was een vacature in Port Bersea waar Jamie impulsief voor solliciteerde. Hij zei tegen zichzelf dat het ging om werkervaring - een nieuwe plek, een nieuwe start.       Vier maanden geleden verhuisde hij. Hij herkende het eiland toen hij aankwam - niet letterlijk, maar in zijn botten, in de geur van de wind, in het ruisen van de bomen. Alsof hij hier al geleefd had - alsof hij hier gestorven was.       Sinds zijn aankomst zijn de dromen bijna permanent aanwezig. Met momenten zijn ze amper te onderscheiden van de werkelijkheid - maar zijn medicatie, en zijn begeleider, houden hem overeind. Ook wanneer hij de pols van een patiënt aanraakt en hun dromen hoort fluisteren, of wanneer hij glinsteringen in de lucht ziet en moet wegkijken om er niet in te verdrinken.       Jamie woont alleen, met een kat die twee maanden geleden niet meer weg wou van bij zijn voordeur. Hij noemt haar Kat.

[ bericht aangepast op 20 juli 2025 - 20:06 ]

---

help

MT

---

For those who come after

LEXIE DEWITT       There's a reason we are drawn to gazing at the ocean. It is said the ocean provides a closer reflection to who we are in the mirror. NAME. Lexie      The name Lexie means "defender of man" or "defender of mankind". DeWitt      DeWitt or Dewitt is a concatenated primarily American form of the Dutch surname De Witt or De Wit, both meaning "the white (one)", "the blond (one)".

PERSONALITY.       Lexie wordt vaak omschreven als een creatief persoon. Dit is de belangrijkste reden waarom ze als schilder op het eiland aan de slag ging. Wanneer Lexie een visioen, een idee of een beeld in haar hoofd heeft, creëert ze dat tot in de kleinste details op het doek. Ze schildert met contrasten tussen licht en donker, grijstinten en levendige kleuren om de mooiste schilderijen te maken. In deze contrasten herkent ze zichzelf vaak. Lexie komt doorgaans over als een open en vrolijk meisje. Ze is snel enthousiast over iets en kan helemaal opgaan in haar ideeën, niet alleen in de schilderijen, maar ook in nieuwe avonturen of de ideeën om een ​​nieuwe hobby te beginnen. Ze staat altijd open om nieuwe dingen proberen en om nieuwe mensen te ontmoeten, ze probeert vaak sociaal te zijn, maar 'proberen' is een sleutelwoord in de vorige zin. Vaak is ze niet bang om op iemand af te stappen, maar de stortvloed aan woorden die vervolgens uit haar mond druipt, zorgt er al snel voor dat ze spijt heeft van haar poging. Mensen kijken Lexie dan ook vaak aan alsof ze een beetje apart is. Voorheen was dit nooit een probleem, omdat Lexie ook rijk was en als dat betekende dat ze even aardig moesten zijn tegen dat rare meisje, zouden mensen wel even op hun tong bijten. Maar onlangs heeft Lexie geleerd dat mensen, als je minder geld hebt, wel degelijk om de sociale onhandigheid geven, en daarom verschuilt ze zich soms liever in de schaduwen. Lexie is geduldig en probeert aardig te zijn. Maar, zoals grote kunstenaars dat meestal doen, voelt ze ook die constante angst voor iets. Een constante complicatie van diepe gevoelens die ze niet begrijpt, maar die haar pijn doen. Misschien is het de empathie, het feit dat ze zo diep met iemand mee kan voelen, dat de situatie van iemand anders haar dagenlang niet kan laten slapen of eten. Of misschien is het de pijn uit het verleden, het feit dat ze diep genegeerd werd, dat ze nu iets nieuws zoekt om haar het zwijgen op te leggen. Of misschien is het de intelligentie of het vermogen om patronen te doorzien, dingen te zien die anderen niet zien, die de dingen pijnlijker voor haar maken. In ieder geval schildert Lexie haar gevoelens vaak weg in de canvassen. Ze sluit de emoties volledig af, of haalt ze er allemaal tegelijk uit, om op papier een storm te creëren. En het resultaat van dit voortdurende spelen met emoties is dat Lexie gewoonlijk alles heel diep voelt en daardoor overreageert. Lexie is niet onzeker. Ze heeft geen gebrek aan zelfvertrouwen en is geen dame in nood. Lexie kan heel goed voor zichzelf zorgen, bijna net zo goed als ze voor anderen zorgt. Ze doet gewoon vaak haar ding, wat voor haar het beste voelt en wat ze wil. En als dit betekent dat ze zich soms een dag thuis moet opsluiten om een ​​kunstwerk af te maken of een nachtje door moet werken zonder te slapen, dan is dat maar zo. Volgens haar is er niets mis mee.       I am nothing in my soul if not obsessive.       Such is my life: A minute ago I was happy, immersed in a book. Now I feel a misery only violence could cure.

I never wished to be easily defined. I'd rather float over other people's minds as something strictly fluid and nonperceivable; more like a transparent, paradoxically iridescent creature than an actual person.
I am and always have been intense. I feel intensely every little thing. The most insignificant action is to me symbolic of something tremendous.
My imagination makes me human and makes me a fool; it gives me all the world, and exiles me from it.

Omdat Chae en Cami ons helaas verlaten, zouden extra personages in de vriendengroep fijn zijn 💛. If u were doubting to join, now's ur chance xoxo

---

help

okay mag ik een girly voor de vriendengroep?
deze keer werkt mijn brein beter mee haha

---

--

Antonelli schreef:
okay mag ik een girly voor de vriendengroep?
deze keer werkt mijn brein beter mee haha

Feest!

---

help

Imma do een MT'tje terwijl ik werk aan m'n character ^^

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
Imma do een MT'tje terwijl ik werk aan m'n character ^^

Meer feest!

I promise I'll attempt to fix the beginpost today (unless someone else wants to do it)

---

help

Helloo, any group still looking for a char? Still checking if I’ve got enough inspo, tho 👀