[RPG • 100] Rise From The Ashes — rollentopic - Rollentopics

---

De lucht draagt een vage geur van as, een stille herinnering aan een wereld die ooit was. Honderd jaar geleden brak een ziekte uit. Ashbane, een plaag die alles veranderde. Het begon als een griep, klein en onschuldig, maar het duurde niet lang voordat de eerste symptomen leidden tot verwoesting: verbranden huid, uitdroging, helse pijn en uiteindelijk mentale ontbinding. Wie het overleefde, werd een monster. Ze noemen hen de Shreds — verscheurde lichamen, verscheurde geesten.       De wereld stortte in onder het gewicht van paniek en wantrouwen. Overheden verdwenen, steden vielen, en overlevenden zochten wanhopig naar een uitweg. Maar er was geen ontsnappen. In deze chaos ontstond een nieuwe orde: The Order of the White Hands. Met ijzeren discipline en een overtuiging in “zuiverheid” hebben zij de wereld naar hun wit gehandschoende hand gezet. Veiligheid heeft een prijs, en niemand ontsnapt hun controle. Elke afwijking, elk teken van besmetting, wordt genadeloos gezuiverd. Hier is geen plek voor rebellie. Fort Aegis is een van de laatste veilige steden in een wereld die in vlammen is opgegaan. Een plek waar mensen nog in relatieve vrede kunnen leven, zolang ze de regels van de White Hands volgen. Binnen de versterkte muren van de stad leven de bewoners onder constante controle en bescherming. Iedereen draagt een masker, zowel letterlijk als figuurlijk, om besmetting van de dodelijke ziekte Ashbane te voorkomen.       De stad oogt vredig en kalm, maar schijn bedriegt. In de verborgen uithoeken en duistere steegjes broeit de onvrede. Sommigen fluisteren dat de verbranden – de geëxecuteerden die onder verdenking van besmetting worden geëlimineerd – zelden daadwerkelijk besmet waren. Maar dit zijn slechts fluisteringen, en niemand durft deze woorden hardop uit te spreken, want het risico op executie is groot. Anderen fluisteren: Is veiligheid werkelijk alles? Velen kunnen de obsessieve controle van de White Hands niet langer verdragen. Ze leven in angst, gevangen in de greep van de stad die hen onderdrukt, terwijl de dreiging van binnenuit steeds dichterbij komt. Sommige van hen dragen een geheim met zich mee, een persoonlijke reden om te ontsnappen – een verlangen om de leugens van Fort Aegis achter zich te laten. En dat is precies wat een kleine groep van plan is. Deze groep, ieder met een eigen motivatie, heeft besloten het ondenkbare te doen: ontsnappen. In stilte en met gevaar voor eigen leven hebben zij plannen gemaakt om de stad te verlaten. Wat er buiten de muren ligt, is onbekend, maar de ruïnes van de oude wereld wachten. Over die verwoestingen heen liggen de ruwe geheimen van Ashbane, de Shreds en een waarheid die de White Hands koste wat het kost verborgen willen houden. Is er een kans op vrijheid buiten deze muren? Of is alles wat ooit was, al voorgoed verloren in de as? PERSONAGES De personages in deze RPG kunnen van alle leeftijden zijn, van jongeren tot ouderen die lang hebben geleden onder de heerschappij van de White Hands. Elk personage heeft zijn of haar eigen redenen om te ontsnappen aan de stad en de onderdrukking die de White Hands opleggen. Misschien heeft jouw personage een duister geheim ontdekt over de White Order, is hij of zij vals beschuldigd van besmetting, of verlangt hij of zij gewoon naar de vrijheid die buiten de muren van Fort Aegis ligt. Voor sommigen is het een persoonlijke zoektocht naar vrijheid en een leven zonder controle, terwijl anderen misschien hopen een remedie voor Ashbane te vinden, of simpelweg willen ontsnappen aan een toekomst die al in rook lijkt op te gaan. Invullijstje: Naam Leeftijd Verleden Persoonlijke reden voor ontsnapping Innerlijk Uiterlijk Extra's Relaties ROLLEN MEN • River Radford — 28 — Arthur Gosse — Iotte | p2 • Fyodor Aleksej Orlov — 37 — Oleg Abramov — Kobyla | p4 • Isha Aron — 29 — Hugh Grant — Ion | p2 • Miles Richard Collingwood — 31 — Alexander Ludwig — LordJohn | p3 • Adrien Raymond Wallence — 31 — Matthew Gray Gubler — Venustic | p4 • Xavi Quinn — 28 — Nicolas Alexander Chavez — Styles| p3 • Naam — leeftijd — fc — Valencian | px • Salvadore Javier Verdugo de Léon — 36 — Oscar Jaenada — escuella | p4 • Thomas Sinclair — 25 — Logan Lerman — Novalunosis | p4 WOMEN • Nastasya Roydon — 27 — Renee Murden — Sgaeyl | p4 • Jemima Wallece — 22 — fc — Halbrand | p4 • Naam — leeftijd — fc — Jojootjes | px • Tara Laiken — 26 — fc — Dellamorte| p2 • Naam — leeftijd — fc — Reeses | px • Elin Madeleine Isabelle Lindström — 27 — Sara Paxton — nostalgie | p3 • Leyla Simone Najm — 26 — Dina Denier — LordJohn | p4 • Naam — leeftijd — fc — schrijver | px • Naam — leeftijd — fc — schrijver | px REGELS • Er is een minimum van 100 woorden • De hoofdregels van Qreaties gelden ook hier • 16+ is toegestaan, gelieve wel boven je post vermelden • Houdt het gezellig en leuk voor iedereen • Maximaal 3 personages per persoon • Reservaties blijven drie dagen staan • Bij voorkeur actief kunnen mee schrijven, mocht dit niet lukken, laat me dit dan alsjeblieft van te voren weten, bij drie weken radiostilte is er een kans dat je personage(s) uit de RPG wordt geschreven • Indien je niet meer met deze RPG mee wil doen, gelieve jezelf uit te schrijven bij Iotte DISCLAIMER — Geïnspireerd en gebaseerd op de wereld en saga van The Maze Runner, maar dan anders Q&A — Q: Zijn er medici binnen the White Order/Fort Aegis, als in worden mensen nog wel behandeld voor andere klachten of geldt het: een klacht is een mogelijke besmetting? • A: Bij de White Hands werken wel dokters, maar hun rol is strikt gecontroleerd en uiterst klinisch. De focus ligt niet op genezing, maar op diagnose en beheer. De dokters hebben de taak om elke mogelijke besmetting met uiterste precisie te identificeren. Zodra er zelfs maar een vermoeden van Ashbane is, wordt de patiënt zonder uitzondering geëxecuteerd. Dit proces wordt uitgevoerd onder het mom van “preventie boven alles.” Het excuus van de White Hands is dat Ashbane te gevaarlijk en te onvoorspelbaar is om risico’s te nemen. Ze rechtvaardigen hun acties als “voor de veiligheid van de samenleving,” maar in werkelijkheid creëren ze een cultuur van angst en wantrouwen, waarbij elke medische beoordeling vrijwel synoniem is aan een doodvonnis. Mensen durven daarom vaak niet naar de dokters te gaan, uit angst dat elk symptoom — hoe onschuldig ook — als besmetting kan worden geïnterpreteerd. De angst om geëxecuteerd te worden drijft velen ertoe hun ziektes of verwondingen te verbergen, zelfs als het gevaarlijk is voor henzelf of anderen. Er kunnen wel situaties zijn waarin mensen gedwongen worden naar een dokter te gaan, bijvoorbeeld als een ander hen heeft aangegeven of als ze in het openbaar tekenen van ziekte vertonen. Dit voedt een cultuur van paranoia, waarin buren elkaar in de gaten houden en angst regerend is. Daarnaast gebruiken de White Hands bepaalde propagandatechnieken om de bevolking te controleren. Ze claimen dat de dokters hun enige hoop zijn, dat het medische team hen beschermt tegen Ashbane en andere ziektes. Maar die belofte komt met een prijs: je leven ligt volledig in hun handen, en een verkeerde diagnose betekent het einde. Dit zorgt ervoor dat ziekten soms pas in een vergevorderd stadium worden ontdekt — wanneer het te laat is om ze te behandelen of te verbergen. Het systeem van de White Hands is effectief in het beheersen van paniek, maar de tol ervan is de menselijkheid en het vertrouwen van de bevolking. — Q: Wordt iemand met niet typische symptomen voor Ashbane (bijv. Een gebroken been oid) wel behandeld/genezen door artsen? • A: Voor andere ziekten en verwondingen geldt een genuanceerder beleid, maar de angst blijft wel groot. Als iemand symptomen vertoont die niet duidelijk verband houden met Ashbane, zoals een gebroken been, een koorts door een alledaagse infectie, of bijvoorbeeld voedselvergiftiging, dan kunnen ze wél behandeld worden door dokters van de White Hands. De dokters zijn opgeleid om medische zorg te verlenen, maar met één nadrukkelijke prioriteit: ieder teken dat ook maar zou kunnen wijzen op Ashbane moet grondig worden onderzocht. Om deze reden proberen veel mensen medische hulp te vermijden, zelfs bij aandoeningen die op zichzelf niet dodelijk zouden zijn. — Q: Hoe ziet het dagelijks leven in Fort Aegis eruit? Zijn er telefoons, boeken, vervoer, leuke dingen om te doen, dingen van de moderne samenleving? A: Het dagelijks leven in Fort Aegis is strak gereguleerd en functioneel. Hoewel er wel nog sporen van technologie zijn, wordt het leven grotendeels bepaald door angst, controle en de wetten van de White Hands. Technologie en Communicatie • Geen smartphones of vrije communicatie: Telefoons en social media bestaan en werken niet meer. • Propaganda-schermen: Overal in de stad hangen monitoren en luidsprekers die propaganda van de White Hands uitzenden, samen met waarschuwingen tegen besmetting en oproepen tot gehoorzaamheid. • Radiozenders: Er zijn enkele radiozenders waar mensen naar kunnen luisteren voor muziek, nieuws of gecontroleerde ontspanning. Vrijetijdsbesteding • Boeken en bibliotheken: Boeken zijn zorgvuldig gecontroleerd. Bibliotheken bieden educatieve en goedgekeurde lectuur, maar alles wat als “rebels” of inspirerend wordt gezien, is verwijderd. • Samenkomsten: Publieke evenementen of feesten zijn schaars en meestal georganiseerd door de White Hands om loyaliteit en discipline te versterken. Spontaan vermaak is zeldzaam, en bijeenkomsten worden vaak gezien als verdacht. • Bar’s en cafe’s: Zijn aanwezig in de stad maar zijn sterk beïnvloed door de strikte controle van de White Hands. Bars en cafés mogen alleen worden geëxploiteerd door mensen die goedgekeurd zijn door de White Hands. Deze plekken worden in de gaten gehouden door camera’s of informanten van de White Hands, vooral om te voorkomen dat er rebellie of geheime samenkomsten ontstaan. Werk en Onderwijs • Werkzaamheden: Het merendeel van de bevolking heeft banen gericht op het draaiend houden van de stad. Mensen werken bijvoorbeeld in fabrieken (voor voedselproductie of wapens), constructie, of onderhoud van infrastructuur. Het werk is zwaar en slecht betaald • Onderwijs: Kinderen krijgen basisonderwijs met nadruk op gehoorzaamheid, biologie (met focus op Ashbane), en propaganda. Hogere educatie is beperkt tot praktische vaardigheden, zoals geneeskunde, techniek, of controle-systemen, die nuttig zijn voor de White Hands. Vervoer Er zijn auto’s, maar auto rijden is duur. Er zijn streng gecontroleerde bussen en treinen, uitsluitend bedoeld voor functionele doeleinden (bijvoorbeeld woon-werkverkeer). Mensen bewegen zich grotendeels te voet of op eenvoudige fietsen. Gezondheid en Veiligheid • Masker verplicht: Iedereen draagt maskers in openbare ruimtes, al zien sommige bewoners het meer als symbool dan bescherming. Een masker niet dragen wordt bestraft. • Patrouilles: Gewapende patrouilles van de White Hands lopen door de stad om orde en veiligheid te handhaven, wat zorgt voor een constante sfeer van onderdrukking. Entertainment Leukere activiteiten zijn schaars, maar mensen zoeken manieren om te ontsnappen: • Verborgen ontmoetingen: Sommige jongeren houden bijeenkomsten om te praten, te drinken, of te dansen. Deze “ondergrondse” ontmoetingen bieden een gevoel van vrijheid, maar worden zwaar bestraft als ze ontdekt worden. — Q: Is er een geldsysteem? • A: Ja, er is een geldsysteem in Fort Aegis, maar het heeft enkele beperkingen en is zwaar gecontroleerd door de White Hands. Het geld is bedoeld om een gevoel van orde en economie te behouden, maar de manier waarop het functioneert verschilt sterk van wat je in een vrije samenleving zou verwachten. — Q: Mogen de rijken in Fort Aegis nog wel feestjes houden? • A: Feestjes in Fort Aegis worden toegestaan, maar met strenge beperkingen, toezicht en alleen toegankelijk voor de elite. Voor de rijken zijn deze bijeenkomsten meer dan een bron van plezier; ze zijn een politiek spel, een middel om status te tonen en invloed binnen de White Hands te verkrijgen. Hoe zien de feestjes eruit? • Strenge protocollen: Iedereen moet gemaskerd blijven tijdens sociale interacties. Maskers zijn vaak elegant of zelfs grotesk ontworpen om rijkdom en stijl uit te drukken. Daarnaast mogen alleen genodigden binnenkomen, en die worden gescreend op symptomen. Onverwachte bezoekers worden nooit toegestaan. • Entertainment: Dans en zang. Op de luxe feestjes van de elite in Fort Aegis kunnen danseressen en zangeressen worden ingehuurd als entertainment. Deze uitvoeringen zijn echter strikt gereguleerd door de White Hands om de veiligheid te waarborgen en propaganda in stand te houden. Hoe verloopt het inhuren van entertainers? • Goedkeuring door de White Hands: Iedereen die optreedt op een feestje moet gescreend en goedgekeurd zijn door de autoriteiten. Dit betekent dat entertainers afkomstig zijn uit een kleine, gecontroleerde groep artiesten die vaak hun loyaliteit aan de White Hands hebben bewezen. • Decoratieve en onderdanige rollen: Danseressen en zangeressen worden meer gezien als symbolen van luxe en controle dan als zelfstandige kunstenaars. Wat vindt de bevolking van de entertainers? Voor de lagere klassen van Fort Aegis wordt deze vorm van entertainment vaak gezien als het toppunt van oppervlakkigheid. Terwijl zij strijden tegen honger en ziekte, mogen artiesten zichzelf uitsloven voor de elite. Dit draagt bij aan de groeiende spanningen en haat tussen klassen. Toch wordt soms gefluisterd dat sommige entertainers belangrijke informatie doorspelen aan opstandelingen. — Q: Hoe werkt het geldsysteem in Fort Aegis? • A: Er bestaat een standaard munteenheid, meestal in de vorm van munten of papieren biljetten. Deze worden gedrukt en uitgegeven door de White Hands. Lonen en transacties Werknemers (zoals fabrieksarbeiders, handelaars, of schoonmakers) krijgen hun loon in cash. Deze kunnen ze gebruiken in winkels, markten, en voor diensten in de stad. Veel arbeiders verdienen echter net genoeg om aan basisbehoeften te voldoen, wat het systeem arm en afhankelijk houdt. Luxe blijft een droom voor de meesten. Ruilhandel Naast het officiële systeem bestaat er een parallelle economische structuur. Vooral op de lagere niveaus in de samenleving wordt er veel geruild in plaats van gekocht. Bijvoorbeeld een masker ruilen voor eten of wat kleding voor medicatie. Voor mensen die moeilijk toegang hebben tot geld (zoals daklozen of weeskinderen), is ruilhandel vaak hun enige optie. Geld als controlemiddel De White Hands gebruiken het geldsysteem als een manier om de stad onder controle te houden: 1. Loonverschillen: Mensen in belangrijke of goedgekeurde beroepen (zoals bijv. Artsen) krijgen meer loon, terwijl arbeiders zoals fabrieksmedewerkers net genoeg verdienen om te overleven. Dit systeem ontmoedigt economische vooruitgang en versterkt de hiërarchie. 2. Boetes: Wanneer iemand de regels overtreedt, kunnen hun lonen worden bevroren of worden hun geld ongeldig verklaard, wat hen direct in economische wanhoop stort. — Q: Waar ligt Fort Aegis? • A: Fort Aegis is gevestigd in de voormalige USA — Q: Met welke stad kan Fort Aegis vergeleken worden? • A: Fort Aegis is een stad die zowel groots als benauwend kan aanvoelen, afhankelijk van de locatie waar je je bevindt. Qua grootte kan het vergeleken worden met New York. Met een oppervlakte van ongeveer 150 km² (inclusief de beschermde buitenzones) is deze stad groot genoeg voor mensen met verschillende levensstijlen, maar klein genoeg om claustrofobie te benadrukken. Opbouw van de stad Fort Aegis is een van de laatst overgebleven bastions van beschaving, en dat heeft invloed op de ruimtelijke ordening: 1. Sanctified Zone (de kern van de stad) • Hier wonen de welgestelde elite en de White Hands zelf. Dit deel is sterk beschermd en ordelijk ingericht. • Te vergelijken met moderne financiële of diplomatieke districten. • Breed opgezet met grote boulevards, bewaakte checkpoints, en veel groen, dat het contrast met de rest van de stad versterkt. 2. Industriële sectoren (buitenring) • Grote wapenfabrieken, waterzuiveringsinstallaties, voedselverwerkingscentra, en opslagmagazijnen. • Meestal grijs en vervallen, met overbevolkte arbeidswijken waar de meeste werkende bewoners wonen. 3. Woongebieden voor arbeiders • Kleine woningen of gedeelde complexen. Minimalistisch en vaak vervallen. Hier vindt het grootste deel van het dagelijks leven plaats. • Denk aan vergelijkingen met armere stadswijken in Los Angeles of Chicago, met strenge bewaking en strikte regels. 4. Stadsgrenzen en ruïnes • De muren van Fort Aegis scheiden de stad van het besmette buitengebied. — Q: Hoelang bestaat Fort Aegis al? • A: Fort Aegis bestaat dit jaar 75 jaar, gebouwd als reactie op de chaos die volgde na de uitbraak van Ashbane en de instorting van samenlevingen wereldwijd. Oorsprong en oprichting • Noodconstructie: Het fort werd oorspronkelijk opgezet als een noodopvanglocatie door een overgebleven coalitie van overheidsfunctionarissen, wetenschappers, en militairen die de Ashbane-uitbraak overleefden. Aanvankelijk was het een klein, geïsoleerd kamp op de resten van een voormalig stadje, maar naarmate andere overgebleven nederzettingen vielen, werd het uitgebreid en versterkt. • Transformatie naar een bastion: In de decennia erna groeide Fort Aegis uit tot een strategisch belangrijke en goed georganiseerde stad, geleid door de White Hands, die oprukten als de machtigste en meest georganiseerde entiteit in de regio. Het werd omgevormd tot een strikt gecontroleerde samenleving met muren die zowel de bewoners beschermen als gevangen houden. Huidige status Tegenwoordig beschouwt men Fort Aegis als een bijna mythisch bolwerk van orde en overleving in een door Ashbane verwoeste wereld. Het heeft altijd een strak regime van discipline, hard werken, en gehoorzaamheid gekend, wat verklaart waarom het zo lang heeft standgehouden. — Q: Zijn er lijkschouwers in Fort Aegis? • A: Ja, in Fort Aegis zijn er lijkschouwers, maar hun rol en hoe ze functioneren worden strikt gecontroleerd door de White Hands. Hun taken gaan verder dan het onderzoeken van doodsoorzaken en zijn nauw verweven met de angst voor besmetting door Ashbane. Rol van de lijkschouwers Lijkschouwers zijn voornamelijk opgeleid om sporen van de ziekte te identificeren, zelfs postuum. Als Ashbane wordt vermoed, wordt de zaak meteen gerapporteerd aan de White Hands, die de verdere afhandeling (vaak verbranding van het lichaam) uitvoeren. Lijkschouwers moeten uitsluiten of iemand besmet was voordat andere mensen met het lichaam in aanraking komen. Elk overlijden, zelfs door natuurlijke oorzaken, wordt onderzocht op tekenen van besmetting. Dit creëert een paranoïde sfeer, waarin zelfs dode lichamen niet aan het bewind kunnen ontsnappen. De lijkschouwers in Fort Aegis ondergaan een intensieve training over Ashbane, anatomie, en ziektebeelden. Dit maakt hen erg gewaardeerd, maar tegelijkertijd worden ze ook met wantrouwen bekeken omdat ze dagelijks met mogelijke besmetting werken. Omdat Ashbane zowel gevreesd als slecht begrepen wordt, opereren lijkschouwers onder immense druk. Elk lichaam is een mogelijke tikkende tijdbom, en een enkele fout kan leiden tot een ramp. — Q: Wat vinden de White Hands van euthanasie? • A: De houding van de White Hands ten opzichte van euthanasie hangt sterk af van hun ideologie en controlemechanismen. Gezien de strenge controle en paranoia rondom Ashbane, zijn de White Hands zeer wantrouwig en terughoudend tegenover euthanasie, vooral omdat het een opening zou kunnen bieden voor rebellie of misbruik. Euthanasie is verboden en taboe. De White Hands eisen absolute controle over leven en dood, en euthanasie zou hun grip verzwakken. Zelfdoding of hulp daarbij wordt gezien als een mogelijke besmettingsstrategie: ziek zijn kan worden verborgen door snel euthanasie aan te vragen, wat hun paranoia vergroot. Artsen die euthanasie verrichten kunnen als verdacht worden beschouwd, mogelijk van sympathieën voor rebellen of besmetting. Stervenden mogen alleen “natuurlijk overlijden” in quarantaine, waarbij hun dood zorgvuldig wordt gedocumenteerd door de White Hands. — Q: Hoe raak je besmet door Ashbane? • A: Het virus verspreidt zich door contact met lichaamsvloeistoffen van iemand die besmet is (zoals bloed, speeksel, of zweet) en via de lucht. Je kan besmet raken door het aanraken van een wond van een besmet persoon of wanneer je gebeten wordt door een Shred. Onder bepaalde condities, zoals in gesloten ruimtes of wanneer besmette mensen in grote hoeveelheden samen zijn, kan het virus zich ook via ademhaling verspreiden. Het virus blijft overleven op oppervlakken of in water dat in contact is gekomen met besmette lichamen. Dus een object aanraken dat met bloed, speeksel of ander materiaal van een Shred bedekt is en daarna je gezicht of een wond aanraakt kan zorgen voor een besmetting. Ook water drinken dat besmet is met resten van geïnfecteerde lichamen en het eten van dierlijke producten die in besmette gebieden leven verhogen de kans op besmetting. De Shreds dragen het virus in hun speeksel en onder hun nagels, waardoor een aanval vrijwel altijd resulteert in infectie. Een wond door hun toedoen is daarom direct geïnfecteerd. Het virus wordt daarnaast ook worden ingeademd door microscopische deeltjes die in besmette gebieden als as door de lucht zweven (vooral in de ruïnes buiten de stad) — Q: Wie heeft de leiding bij the White Hands? • A: De Raad van Witte Mantels. The White Hands worden geleid door een raad van onbekende individuen. Ze noemen zichzelf De Witte Mantels. Niemand weet hoeveel leden er precies zijn, maar vermoedens gaan dat het tussen de 5 en 9 personen zijn. Deze raad is altijd gehuld in anonimiteit. M lid draagt een witte mantel en een masker die hun identiteit volledig verhult, zelfs voor veel White Hands officieren. Wat het idee versterkt dat de raad ‘ieder en niemand is’. Hun stem klinkt uitsluitend via decreten of holoprojecties. Hun leiderschap maakt hen angstaanjagend en alomtegenwoordig. De raad symboliseert een collectieve en ongrijpbare macht die bijna onmogelijk te bestrijden is, omdat niemand precies weet wie aan de top staat. • De leden van de Witte Mantels hebben alleen codenamen of titels, zoals De Gever, De Vonnisser, De Schilddrager of De Boodschapper. • Ze geven decreten en bevelen via schermen, posters, en zorgvuldig geplande ceremonies waar hun stemmen (vervormd, om identiteit te verbergen) synchronisch klinken. • Contact met hen is enkel mogelijk via hun meest vertrouwde en angstaanjagende adjudanten: de Spoken van de Mantels, een schimmige elite-eenheid. • Alle grote beslissingen – van executies tot bevolkingsbeheer – worden door de raad goedgekeurd, maar nooit betwist. Het volk kent geen macht om hen te confronteren. • Voor de gewone burgers zijn ze symbolen van absolute orde en veiligheid. Hun anonimiteit maakt hen goddelijke figuren, verheven boven menselijke zwaktes. • Propaganda schildert hen als helden die de mensheid van uitsterving hebben gered, met opofferingen die stervelingen nooit zouden begrijpen. • Voor de rebellen en critici is de raad echter het toppunt van corruptie, wreedheid en manipulatie. Er gaan geruchten dat de leden van de raad nergens in geloven behalve in hun eigen macht. • Het bestaan van de raad maakt het moeilijk om direct verzet te bieden. Niemand weet waar ze zich bevinden, wie ze zijn, of hoe hun systeem uit elkaar gehaald kan worden. — Q: Is er een immuniteit tegen Ashbane? • A: Immuniteit is mogelijk, maar uiterst zeldzaam en eerder een vloek dan een zegen. Immuniteit wordt beschouwd als een mythe. Verhalen over mensen die resistent zijn tegen Ashbane doen de ronde in fluisteringen, maar er is nooit concreet bewijs gevonden. De White Hands ontkennen het bestaan van immuniteit en doen geruchten af als valse hoop die de orde kan verstoren. Toch blijven sommige mensen dromen van een uitzondering op het lot dat Ashbane brengt. Immuniteit blijft in Fort Aegis een mythisch concept. Mensen kunnen ervan gehoord hebben, maar niemand kent écht een immuun persoon, en zelfs als dat zou gebeuren, zou de angst of jaloezie groter zijn dan het vertrouwen. De White Hands geloven niet in immuniteit en zien geruchten hierover als gevaarlijke mythen. Als iemand vermoed wordt immuun te zijn, wordt hij of zij vaak eerder geëxecuteerd of gevangengenomen voor experimenten dan geholpen. Buiten de stad worden immunen gemeden, gevreesd of gezien als dragers van het virus. Immuniteit beschermt iemand niet tegen de angst, de sociale isolatie of het geweld dat de infectie met zich meebrengt. Het maakt een overlever eerder verdacht dan bewonderd omdat degene die immuun lijken te zijn geen symptomen hebben maar wel dragers zijn en anderen nog steeds kunnen besmetten. Voor nu is er ook nog geen cure gevonden tegen deze ziekte. — Q: Zijn er mensen die waken op de muur? • A: Ja, er zijn mensen die waken op de muur van Fort Aegis. Deze groep staat bekend als de Wall Guards of simpelweg “Wallwatchers.” De Wallwatchers zijn een elitegroep die specifiek getraind zijn om de muren te beschermen tegen zowel externe dreigingen zoals de Shreds als interne onrust. Ze vormen de eerste verdedigingslinie van de stad en zijn gewapend met alles wat de stad kan bieden, zoals vuurwapens, zoeklichten en waarschuwingssystemen. Hun taken: • Detectie: De Wallwatcher patrouilleren constant en houden de omgeving in de gaten. Elke afwijking of verdachte beweging wordt direct gerapporteerd. • Veiligheid: Ze zorgen ervoor dat niemand zonder toestemming de stad in- of uitgaat. • Uitzichtposten: Verspreid over de muur bevinden zich torens met uitkijkposten die continu bemand zijn. Hier wordt vooral de omgeving buiten de stad in de gaten gehouden. Het leven van een Wallwatcher: • Hard regime: Het is een zware en veeleisende baan met strikte regels. De meeste Wallwatchers worden gerekruteerd uit gezinnen die loyaal zijn aan de White Hands. • Lange shifts: Ze werken lange, koude nachten en zware dagen, vaak zonder veel beloning of erkenning. • Geïsoleerd: Hoewel hun werk cruciaal is, worden de Wallwatchers als laag in rang beschouwd binnen de hiërarchie van Fort Aegis. Ze hebben weinig sociale status. Wallwatchers en de White Hands: • De Wallwatchers vallen rechtstreeks onder de controle van de White Hands. Ze ontvangen bevelen en rapporteren aan hen, maar staan op afstand van de echte macht. • Er wordt veel controle op hen uitgeoefend: zelfs zij worden regelmatig getest op tekenen van besmetting. — Q: Wat zijn nou typische symptomen van Ashbane? • A: De symptomen van Ashbane kunnen in verschillende stadia worden opgedeeld, waarbij de ziekte zich steeds verder ontwikkelt. De naam “Ashbane” verwijst naar het verbrijzelde, asachtige uiterlijk van de huid in latere stadia van de ziekte, wat een kenmerkend teken is van infectie. Hier zijn de typische symptomen: Vroege stadia: 1. Vroege huidveranderingen: • Kleine, grijze vlekjes verschijnen op de huid, meestal op de handen, nek of borst. Deze voelen droog en ruw aan, alsof de huid langzaam uitdroogt. 2. Fysieke aftakeling: • Constante dorst en droge mond, ondanks voldoende drinken. Dit is het eerste teken van interne uitdroging. • Helderrode ogen door gesprongen bloedvaten. • Licht bloeden uit neus of oren zonder duidelijke oorzaak\ • Vermoeidheid, ondanks voldoende rust. • Een bonzende hoofdpijn die niet verdwijnt 3. Beginnende mentale tekenen: • Moeite met concentreren. • Kortdurende desoriëntatie of verlies van tijdsbesef. Middenstadia: 1. Uitdroging: • De huid voelt strak en verbrandt gemakkelijk, alsof ze wordt blootgesteld aan hitte, zelfs zonder direct contact met vuur. • Barstjes in de huid en bloedingen, vooral rondom gewrichten zoals knokkels en ellebogen. 2. Helse pijn: • Zenuwpijnen die lijken op elektrische schokken, trekkend door de ledematen. • Extreme gevoeligheid voor aanraking. Zelfs licht contact voelt als een steek. 3. Gedragsveranderingen: • Stemmingswisselingen en irrationele woede-uitbarstingen. • Perioden van paranoia waarin slachtoffers anderen van verraad beschuldigen. • Mild hallucineren (het zien van schaduwen, het horen van stemmen). 4. Koorts: • Op- en neergaande temperaturen met heftige koude rillingen gevolgd door ongewoon warm aanvoelende huid. Laatste stadia (Ashening): Het eindstadium, waarin slachtoffers letterlijk lijken te verkolen en uiteen te vallen tot iets wat lijkt op as. 1. Huidverbranding en asachtige verschijning (ash-effect): • De aangetaste huid oogt verkoold, alsof het verbrand is. • Vinger- en teennagels brokkelen af; zweren verspreiden zich over het lichaam. • Voortdurende en ondraaglijke pijn maakt normale beweging bijna onmogelijk. • Zweren en korsten ontstaan over heel het lichaam 2. Mentale ontbinding: • Slachtoffers vergeten wie ze zijn en raken hun realiteit kwijt. • Intense hallucinaties nemen over, vaak met schreeuwen of zelfdestructief gedrag. • Oncontroleerbare agressie: ze keren zich tegen geliefden en zelfs zichzelf. 3. Fysieke aftakeling: • De spieren verstijven en gewrichten raken permanent krom of vast. • Extreme magerheid door orgaanfalen en inwendige bloedingen. • De dood volgt vaak door totale uitputting of interne uitdroging. Kenmerkende symptomen van Ashbane: • Transmission mark: De besmettingsplek vertoont vaak een felrode rand, later omgeven door verbrande huid. — Q: Wordt er drugs gebruikt in Fort Aegis? • A: ja. Er is een ondergronds circuit dat illegale drugs verhandeld. TW: drugs. Onderdrukt door de strikte regels zoeken sommigen naar een manier om te kunnen ontsnappen aan de realiteit. Illegale drugs in wordt in het geheim verhandeld, vooral in de achterbuurten of afgelegen delen van de stad.

[ bericht aangepast op 27 jan 2025 - 16:07 ]

---

someone out there feels better because you exist

Valencian schreef:
Mag ik een man reserveren?

Zekerrr! 🤩

---

someone out there feels better because you exist

---

Name Adrien: Origin: French/ Hungarian Meaning Son of red earth Raymond: Origin: German Meaning: Wise protector Age September 22th, Virgo, 31 Years Element: Earth Color: Grey, Beige, Pale Yellow Day: Wednesday Ruler: Mercury Lucky Numbers: 5, 14, 15, 23, 32 Date range: August 23 – September 22

Occupation Police chief. Dat Adrien het regiem binnen Fort Aegis wou veranderen wist hij eigenlijk al langere tijd. De strictheid die hun samenleving meebracht was zelf te veel voor zijn perfectionisme. Lange tijd wist hij niet precies hoe hij dit moest doen. Maar het was de poltieie die zijn vader uit hun huis scheurde omdat hij Ashbane zou hebben en ook de politie die hem excuteerde. Adrien wist dat als hij dingen wou veranderen hij het vanuit de kern moest aan pakken en begon daarom aan de politieacademie. Na het afronden van zijn studie wist Adrien zich snel op te werken. Hij had alleen niet verwacht dat hij vorig jaar op 30 jarige leeftijd al police chief van zijn district zou worden. Deze functie wordt namelijk normaal gesproken aan officers gegeven die al langer meedrijen. Reason to leave De vorige police chief van Adrien zijn district is geëxcuteerd onder het kaartje van Ashbane, met hem gingen nog een aantal van zijn directe collega's. Opvallend was dat de rest van het bureau totaal geen last had van deze besmettelijke ziekte. Na zijn aanstelling gingen er veel geruchten rond, over zijn voorganger en de anderen die te veel vragen zouden hebben gesteld, maar ook over waarom Adrien was gekozen. Hij zou nog jong en ontwetend zijn, iemand die the white hand hun gang zou laten gaan. Adrien hoopte met zijn aanstelling als police chief de gang van zaken te kunnen veranderen, maar het is hem inmiddels sterk duidleijk geworden dat dit niet mogelijk is. Dat er mensen worden opgepakt en geëxucuteerd door zijn mannen zonder dat zaken zijn bureua paseren zit hem heel erg tegen. Hij weet dat er iets niet klopt aan de executities, maar is het geloof dat hij hier iets aan kan doen kwijtgeraakt. Als hij het regiem niet kan veranderen wil hij er ook niet onderleven, want hij heeft van dichtbij gezien hoe onschuldige mensen er onderdoor kunnen gaan.

Personality Adrien is gekenmerkd door zijn perfectionisme wat zich al heel vroeg uitte. Hij was en moest altijd de slimste van zijn klas zijn. Waar Adrien stof vaak makkelijk oppakte studeerde hij toch dagen tot nachten lang voor zijn toetsen. Totdat hij met zekerheid kon zeggen dat hij enkel perfecte cijfers zou halen. Ook in zijn werk reflecteert dit perfectionisme, vrienden zouden hem omschrijven als een work-a-holic, omdat hij nooit half werk kan laten liggen. Als een leider kan Adrien dan ook hard zijn, want niet alleen aan zichzelf stelt hij deze hoge eisen, van anderen veracht hij ook dat ze aan zijn standaarden kunnen tippen. Anderzijds is hij ook erg begripvol en mochten en valt er altijd wel met hem te redenen. Adrien is erg georganiseerd en hij zijn leven het liefst dan ook gestructureerd. Vaak heeft hij specifieke routines die hij volgt en het liefst ook onderhoudt. Het zorgt ervoor dat hij orde kan scheppen in de chaos van bijvoorbeeld zijn baan. Mochten de routines wel gebroken worden kan dit Adrien zijn dag nog wel eens verpesten en kan hij plots heel prikkelbaar worden. Adrien zijn organiseertheid zorgt ervoor dat hij vaak het voortouw neemt wanneer er iets gepland moet worden. Van kleine dingen zoals met een vriend naar de film gaan tot grote festiviteiten. Mensen vertrouwen hem hier ook makkelijk in, omdat hij eignelijk nooit de plank misslaat. Hoewel hij hard werkt om zijn doelen te bereiken, kan hij soms wat gespannen overkomen door de hoge druk die hij zichzelf oplegt. Mensen die dicht bij hem staan, weten dat zijn harde buitenkant vooral een zelfbeschermingsmechanisme is. Voor naasten is Adrien een loyale vriend die houdt van diepe verbinding en gesprekken met anderen. Appearance fc: Matthew Gray Gubler - Lengte: Kort - Kleur: Bruin - Stijl: Lichte slag • Gezicht: - Ogen: Brown - Wenkbrauwen: Normaal - Lippen: plump • Lichaam: - Lichaamsbouw: Dun - Huidskleur: Zon gebruind - Lengte: 1 meter 88 • Extra's: - Tatoeages: - - Piercings: - - Kledingstijl: Zijn kledingstijl wordt vaak gezien als stijf, hij draagt veel pakken of blousjes. Ook wanneer hij thuis rondloopt.

Family and history Phillip Wallece | Vader | Overleden Samantha Abigail Wallece | Moeder | 70 | Gepensioneerd Phillip en Samantha Wallece ontmoetten elkkaar toen Samantha eind twintig was, Phillip was zo'n tien jaar ouder. Een lange tijd ging het heel erg goed met hun relatie, ze gingen door alle standaardstappen, samenwonen, het kopen van een eigen huis, trouwen. Met daarna de volgende stap, het proberen voor een kindje. Dit ging alleen niet zo snel en gemakkelijk als al die vorige stappen. Voor Phillip en Samantha wou het namelijk niet slagen. Jaren lang bleven ze proberen, beide waren ze gelovig opgevoegd, dus het kind op de 'natuurlijke' manier krijgen was de enige optie. Toen Samantha tgen de veertig raakte wist ze dat de tijd bijna op was en beloofde ze zichzelf dat ze na haar veertigste verjaardag zou stoppen met proberen. Het was op de dag van haar veertigse verjaardag dat ze er achterkwam dat ze zwanger was. En zo een aantal maanden later kwam Adrien het enige kind van Samantha en Phillip Walace op aarde. Adrien was een verlegenkind en vond het vaak moeilijk om met de andere kindjes om te gaan. Daarom spendeerde hij veel tijd met zijn ouders die hun enige kind alle liefde gaven die ze hadden. Zowel op de basisschool als de midelbareschool was Adrien vaak alleen. Hij werd niet zozeer gepeste, maar hoorde er ook nooit echt bij. Vaak at hij lunch alleen op het toilet en zat hij vooraan in de klas in de buurt van de docent. Docenten vonden hem vaak wel leuk en er waren ook meerdere docenten met wie hij claimde een 'band' te hebben. Op zijn vijftiende werd de band met zijn wiskunde lerares wel erg goed en werd hij gegroomed door haar. Toen zijn oduers hier achterkwamen hebben ze hem perdirect van school gehaald en heeft hij de rest van de middelbareschool thuis afgemaakt. Tot op heden heeft hij niet meer over de situatie gesproken en zelf zijn ouders is de grootte van de situatie nooit bekend geworden. Toen Adrien achttien was werd zijn vader geëxcuteerd omdat het leek alsof hij klachten van Ash Bane had. Klachten die ineens uit het niets opstaken en die hij zelf nooit had kunnen constanteren. De hele situatie was verdacht, maar Adrien heeft nooit de details er om heen uit weten te vinden. Wel heeft dit Adrien gemotiveerd om zich aan te melden voor de politieacademie. Omdat die doorgaans een hand in de pap hadden bij dit soort excecutieties, Adrien dacht dat wanneer hij het systeem beter zou begrijpen hij het wellicht het ook van binnenuit kon veranderen. Maar zelf nu met zijn hoge functie als police chief lijkt niks minder waar en voelt hij zich alsof zijn handen achter zijn rug zijn gebonden. Extra •Hobby's: Kruiswoordpuzzels en hardlopen • Guilty pleasures: Zuurtjes (er ligt altijd een zak in de la van zijn bureau) • Verslavingen: Zwarte koffie • Likes: Pannenkoeken, Zijn kat Aristoteles, Een gewassen bed, Routines, Werken, Regen in de zomer. • Dislikes: De kapper, Niets doen, Lounge kleding, De supermarkt, Korte broeken. •Seksualiteit: Biseksueel

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

NOT MGG I LITERALLY JUST STARTED AN OBSESSION WITH HIM

@Lotte; toch wat drukker dan verwacht, hopelijk kan ik je morgen stalken. Ik twijfel of ik Jem toch ouder wil maken omdat de gemiddelde leeftijd van de rollen wat hoger ligt, but on the other hand I don't really care :') Misschien wordt ze twintig.

---

help

The cathedral crumbled in my vision. the sainst listed and fell

Jemima is een naam waarvan de origine allang vergeten is. Haar betekenis 'duifje' of 'dag tot dag' vindt echter wel nog steeds een weg terug in Jemima zelf. Al lijkt het moeilijk om Jem te vergelijken met een duifje, een vredevol, kalm, empathisch diertje, is een deel daarvan wel de waarheid, ook al toont ze het niet echt. Daarnaast is Jem altijd het type persoon geweest dat haar leven van dag tot dag neemt - of dat nu in haar wilde, luide, aanwezige eigenheid van vroeger was, of op de manier waarin ze zich nu stilletjes aan de zijlijn plaatst, hopend dat ze morgen mag zien. ❁ ❁ ❁ ❁ ❁ ❁ ❁

Als tweeëntwintigjarige is Jem een van de jongste lijkschouwers in Fort Aegis. Ze rondde haar opleiding onder de Order of the White Hands een paar maanden geleden af en toont nu al enorm veel potentieel, ondanks haar vreemde trekjes (ze lijkt nogal vaak tegen geesten te praten).       Voor mensen die Jem in haar eerste twintig jaren op deze aardbol kenden, is haar huidige beroep niets minder dan verraad. Ooit stond ze op de frontlinie om de White Hands neer te halen, vastberaden dat de enige goede wereld, een vrije wereld is. Nu, twee jaar nadat ze op mysterieuze wijze verdween, wil Jem enkel veiligheid en rust. Haar vrijheid opgeven voor het goed van de mensen rond haar is in haar ogen het minste dat ze kan doen. Mensen die buiten het gareel lopen, jagen haar angst en argwaan aan. Eigenlijk lijkt het een beetje alsof ze de strijd opgegeven heeft - maar... misschien heeft ze gewoon een goede reminder nodig van wie ze ooit was?

╓╓ ║║ ║║ ║║ ║║ ║║ ║║ ╙╙

SHE TALKS WITH WOLVES, WITHOUT KNOWING WHAT SORT OF BEAST THEY ARE: "Where have you been all my life?" they ask. "Where have I been all my life?" she replies.

╖╖ ║║ ║║ ║║ ║║ ║║ ║║ ╜╜

❁ ❁ ❁ ❁ ❁ ❁ ❁       Iedereen die Jem voor het eerst leert kennen, beschrijft haar als een koud, afgesloten persoon dat niet graag praat. Vroeger was het anders. Al van op tweehonderd meter kon je Jem horen. Ze hield werkelijk nooit haar mond, was altijd te vrolijk en opgetogen voor de wrede omgeving van Fort Aegis.       Nu is Jems knop omgedraaid. Haar gelaatsuitdrukking is permanent negatief. Nijdig of triest, steeds met haar wenkbrauwen gefronst. De rimpeltjes verdwijnen haast niet wanneer ze in zeldzame momenten tóch haar gezicht ontspant.       Jem spreekt nooit over haar verleden - tegen collega's en onbekenden niets over haar verleden als rebel en tegen oude bekenden niets over wat er in de afgelopen twee jaar gebeurd is. Het zijn herinneringen die ze weggedwongen heeft. Ze zitten ver weg, achter slot en grendel. Ervaring heeft haar geleerd dat het oprakelen ervan haar enkel paniek bezorgt en dan is ze nergens meer goed voor. Het komt vaker voor dat ze op momenten van stress de controle verliest. Ze praat regelmatig tegen hersenschimmen, maar onder stress worden die gesprekken bijna krankzinnig.       Een aspect van Jems persoonlijkheid dat steeds aanwezig is gebleven, is haar koppigheid. Hoewel haar temperament verminderd is en ze niet snel meer in opstand komt tegen haar meerderen, kan ze er nog steeds niet tegen als mensen niet naar haar luisteren - zeker wanneer ze gelijk heeft. Het gaat niet om haar gelijk halen, of dat haar wil wet is, maar Jem is slim en het blijft frustrerend wanneer mensen haar intelligentie ondermijnen. Door familie en vrienden onder de rebellen werd ze vaak over het hoofd gezien - dus gebruikte ze haar brutale mond om zichzelf groter te maken. Omwille van haar leeftijd wordt ze onder collega's vaker niet serieus genomen, dus gebruikt ze haar intelligentie om ze voor schut te zetten wanneer ze dat kan.       Jem haatte het vroeger en haat het nog steeds wanneer iemand zich met haar emoties moeit. Het zijn de enige momenten waarop ze nog daadwerkelijk kwaad wordt; waarop het onmogelijk lijkt om tot haar door te dringen. Ze heeft geleerd om haar eigen problemen op te lossen. Waar vroeger naïviteit zat, is nu enkel nog wrok - maar het heeft haar wel voorzichtiger gemaakt. Ze denkt meer over dingen na. Ze heeft geleerd dat rationeel denken tot meer leidt dan je ergens gewoon in storten - al heeft ze af en toe nog steeds moeite met niet gewoon doen wat ze vindt dat ze moet doen en op haar intuïtie af te gaan. Nu wil ze overleven en daar plant ze ook naar, in plaats van hersenloos elke dag hetzelfde ritme te volgen.       Ondanks haar berekendheid is Jem nog steeds iemand die zich te vaak door emotie en intuïtie laat leiden - of die twee zaken haar te snel uit haar lood laat slaan. Ze probeert emotionele reacties tegen te houden, maar soms wordt het haar te veel en dan stort ze in. Geduld is moeilijk voor haar en alle trauma in de hele wereld kan daar niets aan veranderen. ❁ ❁ ❁ ❁ ❁ ❁ ❁ One by one i drowned all the people i'd been.

Ooit was Jem een rebel. De dochter van twee van de belangrijkste mensen in het verzet, zelfs. Ze wilde niets liever dan vrijheid - koste wat kost. Ontsnappen aan Fort Aegis en een beter leven vinden met haar familie. Dat was alles wat ze wilde.       Anderhalf jaar geleden veranderde alles. Jem weigerde om de arrestatie van haar ouders zomaar aan haar voorbij te laten gaan en stortte zich halsoverkop in een reddingsactie die haar bijna haar leven kostte. Gelukkig hadden de White Hands genade. Na wekenlange ondervragingen waarbij Jem en haar ouders tegen elkaar werden opgezet, kwamen de White Hands te weten dat Jem immuun is tegen Ashbane, iets waarvan Jem zelf niet op de hoogte was. Toen de White Hands de claim van Jems ouders testten en haar opzettelijk met Ashbane besmetten, was Jem er zeker van dat dit het einde was. Maar er gebeurde niets. Haar lichaam verwerkte de ziekte zonder dat ze eraan hoefde te lijden en ze werd meteen gedoopt tot nieuw fascinatieobject van de White Hands. Haar ouders werden geëxecuteerd.       Jem heeft het meeste dat in die weken gebeurd is, buitengesloten. Details is ze vergeten. Soms jagen die haar op in haar nachtmerries, maar wanneer ze wakker wordt doet ze alsof dat ook enkel is wat die herinneringen zijn: nachtmerries. Ergens heeft ze nog steeds de droom (of is het enkel waan?) om Fort Aegis te ontsnappen, maar ze is bang om de enige familie te verliezen die ze nog heeft in de stad: haar broer. Daarnaast; de White Hands hebben goed voor haar gezorgd in de afgelopen twee jaar (naast de initiële folteringen). De tests waaraan ze haar onderwerpen kunnen misschien wel helpen om een geneesmiddel te creëren en het werk dat ze doet is waardevol. Waarom zou ze zich meer risico op de hals halen dan nodig? Waarom zou ze haar oude geliefden in gevaar brengen?

Relaties

[ bericht aangepast op 28 maart 2025 - 9:19 ]

---

help

Ik reserveer Oscar Jaenada als faceclaim.

---

hodie mecum eris in paradiso

Ik reserveer Renee Murden! Ik ga een oude rol omzetten naar dit RPG ☺️

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

⇝ NAAM       • Nastasya Roydon. Familieleden en vrienden maken er gebruik van om haar naam af te korten naar Nastya/Nas/Tas/Tasya, dit is ze van hen dan ook gewend geraakt. Haar enige beste vriend uit het Fort is haar op plagende wijze Nasty gaan noemen. ⇝ LEEFTIJD       27 jaar 一 ze is geboren op 19 november, dit maakt haar zodiac een Scorpio. ⇝ REDEN VOOR ONTSNAPPING       Het verlies van haar familie is een van de redenen waarom Nastasya is vertrokken. Nadat Ashbane verschillende mensen uit haar familie (al dan niet op bijzondere wijze) getroffen had, was het de druppel voor haar moeder om haar enige dochter nog te helpen ontsnappen, welke tot het allerlaatste moment in de veronderstelling was dat haar moeder mee zou gaan. De hoop op een beter (over)leven buiten de muren van Fort Aegis was tevens een drijfkracht voor beiden, maar ook de behoefte aan vrijheid na een lang opgesloten leven te hebben geleid.       Nastasya moeder kon uiteindelijk echter op het laatste moment niet mee, waardoor de brunette gedwongen werd alleen te gaan.

Haar ⋅ Donkerbruin halflang haar met een lichte slag. Meestal draagt Nastasya haar haren los en bindt ze haar lokken alleen vast als het nodig is. Gezicht ⋅ Haar gezicht is ovaal van vorm, met een scherpe kaaklijn en strakke jukbeenderen. Ze heeft hele lichte sproetjes, vooral op haar neus en onder haar ogen. Haar ogen hebben een groen blauwe kleur en worden omrand met volle wimpers. Ze heeft volle lippen en krijgt kleine kuiltjes in haar wangen als ze glimlacht. Lichaam ⋅ Nastasya heeft een blanke huidskleur, wellicht een beetje bleker dan normaal, welke over het algemeen gauw een tintje kan krijgen door de zon. Ze is van een slank postuur en een lenige bouw, haar rondingen op de juiste plekken zitten, en ongeveer 1m70 lang. Kledingstijl ⋅ Haar kledingstijl is momenteel vrij simpel (jean, shirt/sweater, een jasje) en bestaat uit de saaie neutrale kleuren. Aan haar voeten draagt ze meestal een paar gympen of veterlaarzen.

⇝ INNERLIJK Gesloten naar andere toe, praat niet graag over zichzelf en zal het onderwerp dan gauw proberen over te brengen op iets anders (erg ontwijkend in dit gedrag) ∙ Intelligent ∙ Ondernemend ∙ Kan door bepaalde triggers van teveel spanning en stress gauw omslaan van redelijk rustig, normaal en spraakzaam, naar gestrest en bijna paniekerig ∙ Raakt dan verstrikt in een soort visueel cirkeltje waar ze de ene keer sneller uit te raken is dan op een ander moment ∙ Behoedzaam ∙ Creatief; in het vinden van bepaalde oplossingen, maar ook op artistiek gebied waarin ze erg goed kan tekenen ∙ Roekeloos ∙ Scherpzinnig ∙ Strijdlustig ∙ Vanaf kinds af aan zorgzaam en sociaal, vooral het laatste is mogelijk aardig wat ondergesneeuwd momenteel ∙ Nieuwsgierig ∙ Vindingrijk ∙ Temperamentvol (op en af) ∙ Onredelijke buien, waarin haar egoïsme ook sterk naar voren kan komen ∙ Eigenwijs ∙ Vind geluksgetallen maar onzin ∙

⇝ GESCHIEDENIS • Nastasya woonde vroeger samen met haar moeder, vader en vier jaar jongere zusje. • Enkele xx aantal jaren geleden werd in hun familie een eerste serieuze geval van Ashbane ontdekt. Toen hier een paar jaar later een nieuw geval bij kwam kijken, werd haar familie vanaf dat moment op de radar gezet om ze onder controle te houden. • Sindsdien is er zo nu en dan eens iemand binnen haar familie overleden aan de gevolgen van deze ziekte. Echter werd het steeds meer twijfelachtig in hoeverre de diagnoses nog op waarheid berusten en of dit ook daadwerkelijk met Ashbane te maken had. • Nastasya’s moeder werkt desondanks al tientallen jaren als schoonmaakster voor de rijkere mensen binnen het Fort. Hier is zij speciaal voor gescreend en goedgekeurd, vele onderzoeken gingen hier dan ook aan vooraf. • Toen Nastasya vijf jaar geleden haar vader verloor op wederom een verdenking van Ashbane besloot Nastasya haar moeder financieel nog wat meer te ondersteunen. Ook zij liet zich screenen om te gaan werken als schoonmaakster, gezien daar voor hen op dat moment het meeste geld in te verdienen was. • Tijdens een van haar opdrachten is Nastasya, die aan het zingen was (denkende dat ze op dat moment alleen op de vloer was), ontdekt door een van de hoge piefen. De man bood Nastasya een kans aan om meer geld te verdienen door zo nu en dan eens te komen zingen tijdens een van de vele feestjes die door de rijkelui gehouden werden. • Het kleine gezin had het zwaar, maar wist desondanks hun hoofd boven water te houden en rond te komen. Samen met het kleine beetje familie dat zij nog hadden deden ze er alles aan om hun leven op orde te houden. • Toen een paar maanden geleden Nastasya’s zusje ziek meegenomen werd en niet meer terug kwam, stortte het kleine beetje fundament langzaam in. Nastasya’s moeder stippelde een plan uit om te ontsnappen uit het Fort, hopende zo haar enige dochter nog in leven te kunnen houden. Ze gebruikte hiervoor de verboden zones van haar werk, waar ze enkele geheime routes naar buiten wist te vinden. • Gedreven door hoop, maar ook gepijnigd door rouw en verlies, werkte Nastasya enkele weken samen met haar moeder aan het ontsnappingsplan die niet door iedereen werd goedgekeurd. Toen het moment echter daar was en ze in het holst van de nacht er tussendoor glipten, werd Nastasya (mede gedwongen door haar moeder zelf) gedwongen haar moeder op het laatste moment achter te laten. (Reden waarom wordt nog aan gewerkt).

⇝ EXTRA ∙ Is vaak in een ontspannen gemoedstoestand wanneer ze wat afwezig speelt met de punten van een pluk van haar haren, begint juist te frunniken en plukken als ze onrustiger wordt en kauwt haar wangen en lippen kapot wanneer ze meer en meer overprikkeld raakt ─ vind vooral op dit soort momenten goed bedoelde aanrakingen vaak vervelend en ongemakkelijk, wil dit liever dan ook niet hebben. ∙ Heteroseksueel; heeft één serieuze relatie gehad, die vier jaar heeft geduurd.       Likes ∙ Zingen, tekent graag manga, is verzot op chupa chups, houdt van de vroege ochtend of juist middernacht, is niet perse een ochtend persoon (slaapt liever uit), vind fretten een van de leukste dieren die er zijn, haar vrijheid,       Dislikes ∙ Afgesloten donkere ruimtes, bezitterigheid, mensen die blijven pushen en dus niet luisteren naar het woord ‘nee’, koffie zonder melk of suiker, alle warme dranken zonder suiker, Fort Aegis, Ashbane, The Order of the White hands (en een ieder die hier ook maar iets mee te maken heeft)

Zo goed als DONE! ^^

[ bericht aangepast op 5 jan 2025 - 1:34 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

LEEFTIJD
Fyodor is 37 jaar oud. Zijn verjaardag valt op 2 mei.

---

REDEN VOOR ONTSNAPPING
Fyodors familie is vanaf het ontstaan van de White Hands gelinkt geweest aan de families die dit regime hebben opgezet. Hierdoor heeft Fyodor een baan als hooggeplaatste politie officier voor de White Hands weten te krijgen. Initieel was hij trots mee te kunnen helpen aan het houden van de orde in de stad, maar de afgelopen jaren is hij steeds meer gaan twijfelen voor het regime. Het omslagpunt voor hem was toen zijn vrouw Gisela een paar maanden terug ziek werd. Fyodor, die niet wilde geloven in de geruchten dat ook mensen zonder ashbane geëxecuteerd worden, moedigde Gisela gewoon aan om naar de dokter te gaan. Vervolgens heeft hij haar nooit meer teruggezien en bracht een collega hem het nieuws van haar executie. Dit dwong Fyodor om nog eens goed naar de omstandigheden in Fort Aegis te kijken en het deed hem realiseren dat hij het regime van de White Hands niet meer kon ondersteunen. Dus zocht hij contact met een rebellen beweging en voedt hij hen informatie in ruil voor dat hij met hen mee kan ontsnappen zodra de tijd daarvoor komt.



INNERLIJK
Gedreven ~ trots ~ kent niet altijd grenzen ~ als hij ze wel doorheeft, probeert hij ze te verleggen ~ snelle denker ~ to-the-point ~ tolerates no bullshit, just don't fuck with him ~ wel van tijd tot tijd in voor een grapje ~ weet wanneer hij serieus moet zijn ~ intelligent ~ enigszins wraakzuchtig, but mostly for petty stuff ~ enthousiast ~ praat snel wanneer enthousiast ~ verfijnde humor ~ mastered the eyeroll ~ gefocust ~ goed geheugen ~ ambivert ~ likes time on his own ~ nieuwsgierig ~ lost graag problemen op ~ analytisch ~ gefocust op detail, maar mist daardoor wel eens het grote plaatje ~ needs a second person to structure his ideas, but hates it ~ zorgzaam naar vrienden ~ geeft weinig om de gevoelens van vreemden ~ not very good in reading the room ~ niet gauw tevreden ~ perfectionistisch ~ niet goed in advies geven, but really tries for those he cares about ~ besluiteloos ~ is een ramp in (glim)lachen voor de foto, maar heeft daarbuiten wel een aanstekelijke en oprechte lach ~ bang voor afwijzing

Fyodor bezit veel van de kwaliteiten die belangrijk zijn voor een politieofficier, zo is hij een snelle denker, analytisch en heeft hij een goed oog voor detail samen met een goed geheugen. Aan de andere kant heeft hij dan weer moeite met het grote plaatje zien en al zijn ideeën combineren tot een samenhangend geheel. Hij heeft dus ondanks zijn intellect iemand nodig die zijn tekortkomingen aanvult, iets wat hij nog lastig te accepteren vind.
      Ondanks zijn norse uitdrukking is Fyodor vaak goedgehumeurd en in voor een grapje. Zijn humor is wat verfijnder en lang niet iedereen snapt het (direct), maar uit hun verwarde gezichtsuitdrukkingen kan hij ook vaak zijn plezier halen. Hij kan zelf dan ook veel hebben, maar als je eenmaal te ver gaat, kan hij wel erg scherp en grof uit de hoek komen. Hij is dan ook niet bang om mensen vast te pakken en zo op hun plek te zetten.

---

UITERLIJK Fyodor is met 1.78 van gemiddelde lengte en zijn lichaam heeft ook een vrij gemiddelde bouw. Hij heeft de nodige spieren vanwege zijn training, maar is ook niet overduidelijk gespierd. Zijn donkerbruine haar houdt hij aan de zijkanten zeer kort, maar bovenop lang. Als het te lang wordt of de gel het niet in bedwang kan houden, bind hij het wel eens bijeen in een klein staartje. Zijn donkerbruine ogen zijn net een tint lichter van kleur dan zijn haar en hij heeft een litteken boven zijn linkerwenkbrauw. Deze heeft hij opgelopen tijdens een uit de hand gelopen arrestatie, waarbij er met een mes naar zijn gezicht werd uitgehaald. Fyodor heeft over het algemeen een vrij norse uitdrukking op zijn gezicht, waar hij weinig aan kan doen. Hij probeert wel wat vaker te lachen. [FC: Oleg Abramov aka RADIO TAPOK ] FAMILIE & GESCHIEDENIS • Melor Orlov ~ vader ~ 57 • Yelena Orlov ~ moeder ~ 55 • Ruvim Orlov ~ broer ~ 35 Fyodors familie is vanaf het ontstaan van de White Hands gelinkt geweest aan de families die dit regime hebben opgezet. Hoewel ze officieel niet tot de elite behoren, leven ze een aangenaam genoeg leven. Ze hebben niets te klagen en accepteren daarom ook probleemloos het regime van de White Hands.       Hierdoor is Fyodor dan ook opgegroeid zonder tekortkomingen. Op vrij jonge leeftijd werd al door zijn ouders voor hem besloten dat hij voor de handhaving van het regime zou werken, dus is hij van jongs af aan voorbereid op de baan die hij nu heeft. EXTRA • Talen: Engels, Russisch, beetje Spaans • Seksualiteit: heteroseksueel • Likes: katten, raadsels, geluid van regen tegen een raam, thee, een gesprek voeren in zijn moedertaal, mensen irriteren • Dislikes: vooroordelen tegen Russen, koffie, daten

[ bericht aangepast op 8 jan 2025 - 16:41 ]

NAME In het Amerikaanse Fort Aegis gebruikt hij zijn eerste voor- en eerste achternaam: Salvador Verdugo. Salvador → "Savior" (Spanish origin) Javier → "New home" (from Basque origin) Verdugo → "Butcher" or "executioner" (Spanish origin). Father's last name. de Léon → "of the Lion" (Spanish origin). Mother's last name. Nicknames: "De Slager van Aegis", "El Clemente" (al weet niemand dat hij dit is), "Sally" (but only if you're close)       AGE Salvador is 36 jaar oud en geboren op 16 augustus [♌︎].       REASON FOR ESCAPE Huurmoordenaar Overdag is Salvador parttime Wall Watcher, maar 's nachts voert hij taken uit die voor hem belangrijker zijn. Zo werkt hij—tegen een fikse beloning—als huurmoordenaar. Dit doet hij voornamelijk in het diepste geheim binnen de hoogste kringen van Fort Aegis, wanneer invloedrijke figuren hun eigen handen niet vuil willen maken. Zijn grootste (en grimmigste) motivatie is het van binnenuit opruimen van de elite. Met het geld dat hij hiermee verdient, koopt hij eten en kleding voor de armere mensen in Fort Aegis. "El Clemente" Binnen de lagergeplaatste bevolking van Fort Aegis bekleedt hij een totaal andere rol als de mythische El Clemente. In het geheim kun je hem via-via benaderen om je, tegen de symbolische betaling van een laatste gedeelde sigaret en een gesprek, op een onorthodoxe maar humane manier uit het leven te helpen. Aangezien zelfdoding extreem controversieel is en strafbaar kan zijn voor je naasten (of voor jezelf, wanneer het niet lukt), wenden de wanhopigsten zich in hun uur van nood tot hem. Er is tot nu toe nog nooit genoeg bewijslast geweest om Salvador met zijn moorden in verbinding te brengen. Het net begint zich echter meer en meer rondom hem te sluiten. Daarnaast heeft Salvador een extreme afkeer tegen het systeem, zijn familie, en zijn afkomst (zie: "history"). Wanneer hij erachterkomt dat een steeds groter wordende groep wil samenscholen om samen uit Fort Aegis te ontsnappen, ziet hij dit als een kans op een authentiekere toekomst.

PERSONALITY vechter — anarchistisch — activistisch — stiekem — gehard — gewelddadig — gepassioneerd — rebel — achterdochtig — fel — charismatisch — socialistisch — sensueel — muzikaal — het doel heiligt de middelen — gelooft sterk in de eigen autonomie van mensen — obsessief — romantisch — loud — "eat the rich" — sterk — heeft ontzag en respect voor de mensen die het verdienen; niet voor de White Hands aan de top die dat respect opeisen.       FAMILY Mother: Lucia-María de León García (59) (elite dokter) Father: Matéo Santiago Verdugo Alcantara (59) (assistent verpleegkundige van zijn vrouw Lucia-María) † Sister: Rosanna María Verdugo de Léon (gestorven op 25-jarige leeftijd)       HISTORY Dure wanten Weinig mensen woonachtig in Fort Aegis kennen een dramatischere "fall from grace" dan Salvador Verdugo. Als kind had hij alles wat hij zich maar kon wensen. Hij groeide samen met zijn kleine zusje op in de weelde van het hart van Fort Aegis, droeg kleding zonder gaten en hoefde zich geen moment zorgen te maken of hij die avond wel genoeg te eten zou krijgen. Zijn moeder was één van de kundigste chirurgen van Fort Aegis, zijn vader assisteerde haar op hoog niveau. Zelf had Salvador niet bepaald de ambitie om in de voetsporen van zijn ouders te volgen. Hij vond het moeilijk om zich op school en huiswerk te concentreren en was in zijn vrije tijd vooral vaak op straat te vinden, wat zijn ouders mateloos irriteerde. Hier voetbalden zijn zusje en hij met kinderen uit alle uithoeken van Fort Aegis, en realiseerde hij zich dat een heleboel jongens en meisjes het een stuk minder goed hadden dan zij. Toen hij op een strenge winterdag zijn dure wanten gaf aan een meisje dat hem had verteld dat haar oma thuis het zo koud had dat haar handen paars waren geworden, was het oorlog thuis en mocht hij twee weken lang niet voetballen met de buurtkinderen. Vanaf dat moment wist Salvador dat hij anders naar de wereld keek dan zijn ouders. Scherpschutter Mede dankzij het grote privilege dat hij bezat (als kind van twee elite ouders), had hij genoeg tijd en middelen beschikbaar om zich te focussen op een andere grote hobby: vuurwapens. Waar hij als kind altijd al zeer gefascineerd was door de Wall Watchers (de bewakers op de muur die Fort Aegis veilig hielden van dreiging van buitenaf), begon hij als jonge tiener met sluipschutterslessen—wederom tot grote frustratie van zijn ouders. In eerste instantie verboden ze hem lessen te nemen. Ze waren bang dat het leren omgaan met wapens hem nog meer zou vervreemden van de elite waaruit hij geboren was en zijn rebellistische, gewelddadige neigingen erger zouden worden. Uiteindelijk legden ze zich erbij neer. Salvador was niet het type dat zich zou laten tegenhouden. En belangrijker nog: hij bleek al snel een veelbelovend sluipschutter te zijn. Salvador stopte met school en ging als gespecialiseerde sniper in dienst bij de Wall Watchers. Eat the Rich De discussies aan de eetkamertafel werden feller en feller in Huize Verdugo. Salvador, die inmiddels veel vrienden had die zich niet in de elitekring bevonden, kwam op voor hen die onderdrukt werden door het systeem. Hij begon zich steeds nadrukkelijker af te zetten tegen alles waar zijn ouders, en met name zijn moeder, voor stonden. Werd dronken op elitefeestjes om het vervolgens aan de stok te krijgen met de hooghartige smeerlappen in pak. Liet zijn zwarte haar lang groeien, gaf zijn dure spullen weg, en was vaker en vaker in de armere districten te vinden. Ondertussen kampte zijn jongere zusje met ernstige clustermigraines die soms wel weken tot maanden aan één stuk aanhielden. In deze periodes was ze bedledig, en de chronische ziekte die haar leven vanaf dat moment begon te beheersen, stuwde haar naar een steeds wanhopigere plek. Salvador liet zich steeds minder bij zijn ouderlijk huis zien en begon zich steeds meer aan de randen van het fort te begeven. Hij was stamgast van louche kroegen en genoot van een wild en hedonistisch nachtleven vol vrouwen, drank en kaartspellen met een flinke inzet. De Slager van Aegis De bom barstte toen hij op een dag aan het bed van zijn zus Rosanna zat. Ze verweet hem haar achtergelaten te hebben, en vertelde hem over haar extreme eenzaamheid, frustraties en depressieve gevoelens—om nog niet eens te spreken over haar zware clustermigraines die haar aan haar bed gekluisterd hielden. Dit was het moment dat ze haar broer het ondenkbare vroeg: ze wilde dat hij haar op een humane manier om het leven zou brengen. Met tranen in haar ogen smeekte ze hem deze laatste wens voor haar in vervulling te laten gaan, wetende dat haar broer de enige persoon in haar leven zou zijn die deze zeer illegale actie zou kunnen en willen verrichten om haar eeuwige rust te gunnen. Na een lang emotioneel gesprek, ging haar grote broer akkoord. Hij nam haar mee naar het bos voor een laatste avond samen, op een beschutte plek bij een klein meertje. Hier zong hij haar favoriete corrido terwijl hij zichzelf begeleidde op zijn gitaar. Ze haalden jeugdherinneringen op, en huilden en lachten samen. Ten slotte legde hij haar met zorg op de grond, haar hand in de zijne. Hij had haar in haar volwassen leven nog nooit zo vredig gezien als het moment dat ze daar lag, haar hoofd op het bladerdek en haar ogen gesloten. Wachtend tot hij de loop van zijn revolver tegen haar slaap zou zetten.       Toen het lichaam van zijn zusje gevonden werd, volgde een lang proces, maar er is nooit direct bewijs gevonden van Salvadors betrokkenheid. Zijn moeder wilde echter niets meer met hem te maken hebben, en al snel ging het verhaal rond dat het zwarte schaap van de Verdugo-familie zijn eigen zusje op koelbloedige wijze geëxecuteerd zou hebben omdat hij jaloers zou zijn op haar gunstigere positie in de familie. Zijn ruwe uiterlijk, de betekenis van zijn Spaanse achternaam, zijn gewelddadige aard en zijn indrukwekkende vaardigheden met vuurwapens droegen allemaal bij aan de sinistere bijnaam die de dood van zijn zusje hem opleverde: "De Slager van Aegis".

LOOKS FC: Óscar Jaenada 1.80m — gespierd — donkerbruine ogen — glanzendzwart, lang haar — ruw uitziend baardje op zijn kin en snor — draagt vaak eenvoudige kleding waarin hij gemakkelijk kan bewegen, zoals hemdjes en open overhemden — draagt vaak een hoed met brede rand — draagt een ketting met een zilveren kogel eraan om zijn nek       LIKES (schieten met) vuurwapens — voetbal — zijn gitaar — corridos — zingen — poker — bargevechten — justice — straathonden (hij traint ze graag) — sigaren — underground feestjes — kauwtabak       DISLIKES geld en alles waar het voor staat — de elite waaruit hij is voortgekomen — popmuziek — kersen — arrogantie — zijn ouders       EXTRA — Salvador spreekt vloeiend Spaans en Engels — Zijn roots liggen in Mexico — Heeft een tattoeage van tarotkaart #13 op zijn onderarm — Heeft meerdere handtattoeages — Heeft sinds de dood van zijn zus haar naam ("Rosanna") op zijn hart getattoeerd (wat meer dan eens tot ongemakkelijke situaties in de slaapkamer heeft geleid). — Wordt gezien al koelbloedige moordenaar van zijn jongere zusje — Heeft het akelige vermoeden dat zijn moeder deel uitmaakt van de De Raad van Witte Mantels, maar heeft dit nog niet kunnen bewijzen. /Bedankt voor de template, LordJohn! <3

[ bericht aangepast op 8 jan 2025 - 16:04 ]

---

hodie mecum eris in paradiso

NAME Leyla — "night" Simone — "listening" Najm — "star" nicknames: Ley       AGE Leyla is 26 jaar oud. Ze is geboren op 12 augustus.       REASON FOR ESCAPE Leyla's ogen zijn in de laatste jaren steeds meer geopend. Haar gehele jeugd en jongvolwassen leven geloofde ze heilig in alles wat de regering van Fort Aegis te zeggen had. Haar hele familie sloot zich generaties geleden al aan bij de ideologie en regels van de White Hands. Voor Leyla was dat niet anders.       Dit veranderde zo'n drie jaar terug. Uit haar klas van vijftien kleuters, op een school middenin de Sanctified Zone, verdwenen ineens twee leerlingen, een tweeling. De eerste twee dagen maakte ze zich nog niet zo'n zorgen. Toch kwamen ze niet terug. Leyla vroeg aan haar directeur hoe het zat, maar hij reageerde ontwijkend en gaf haar geen direct antwoord. Na nog een paar dagen vroeg ze het weer, en uiteindelijk zei hij met tegenzin dat ze niet meer terug zouden komen. Of ze naar een nieuwe school waren gegaan, of dat er iets ergers was, kon ze eerst niet achterhalen. Weer een paar dagen gingen voorbij. Ineens gingen niet alleen op de school, maar ook thuis roddels rond. De familie van de tweeling was spoorloos verdwenen. Het rijke gezin, bestaande uit vier kinderen, twee ouders en enkele grootouders, was in geen dagen gespot. Eerst dacht iedereen dat ze verhuisd waren, maar toen ze hun huis bekeken, bleken alle meubels, speelgoed en kleding er nog te zijn. Een paar dagen later kwam het bericht uit: het hele gezin was bezweken aan Ashbane. Eerst was Leyla er compleet ondersteboven van, en zorgde ze ervoor dat ze de kleuters in haar klas voorbereidde op en bijstond in de verwerking van dit heftige nieuws.       Toch plantte dit een zaadje van twijfel in haar hoofd. Ze zag de twee kinderen dagelijks, en zag geen enkel teken van Ashbane. Langzaamaan begon ze gaten te ontdekken in het verhaal dat haar directeur, maar zelfs haar ouders vertelden over de familie. Nu, drie jaar later, is de twijfel alleen maar toegenomen. Ze vertelt dit niet aan haar familie en kan ze er vooralsnog van overtuigen dat ze nog een groot aanhanger is van de regering, maar ze voelt dat ze het steeds moeilijker vindt. Ze woont nog bij haar ouders thuis, maar voelt zich hier totaal niet meer fijn bij.

PERSONALITY fashionista — vain — spoiled princess — follower (or is she...) — sensitive — doesn't know how to voice her own opinion — creative — firm in her beliefs (up until now) — friendly — patriotic — punctual — sentimental — obedient — loves children — huge romantic — feels like she lost her sense of self       FAMILY Father: Fahim Najm (56) Mother: Aaliyah Najm (née Mustafa) (55) Brother: Bashir Najm (31) Sister: Farah Najm (28)       HISTORY Vlak na de uitbraak De familie Najm komt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten. Leyla's overgrootouders (aan vaders kant) waren als zeer rijke immigranten naar de Verenigde Staten gekomen vlak voordat de uitbraak van Ashbane losbarstte. De familie van Leyla's moeder woonde al langere tijd in de VS, maar waren ook immigranten. Dankzij de heftige propaganda van de White Hands viel de familie Najm snel voor alles wat ze te melden hadden. Tegengeluiden wilden ze niet horen: ze waren niet voor niets de halve wereld afgevlogen en als de overheid zei dat dit goed was, had zij gelijk. Deze houding tegenover het regime werd generatie op generatie doorgegeven. Alle kinderen, kleinkinderen, ooms, tantes, broers en zussen werd verteld dat Fort Aegis iedereen op had gevangen, waar ze ook vandaan kwamen. Daarvoor moest iedereen dankbaar zijn. Politiek Zowel de familie van Leyla's moeder als de familie van Leyla's vader werkten zich in relatief korte tijd, onafhankelijk van elkaar, op binnen de regering van Fort Aegis. In de voormalige Verenigde Staten waren ze al vrij rijk en konden ze in hun bubbel flink invloed uitoefenen, maar ze konden zich nog meer profileren. De families werden ook niet geraakt door Ashbane en woonden in de rijke, schone en groene Sanctified Zone. Zo konden ze hun families laten denken dat het helemaal zo erg niet was.       Leyla's ouders werken beiden vlak onder de Witte Mantels. Ook zij weten niet wie er precies aan de top van Fort Aegis staan, maar dat deert ze niet. Jeugd en werk Leyla kreeg, net als haar ouders, alles op jonge leeftijd al mee. Ze verafgoodden de White Hands en wilden geen kwaad woord horen over de regering. Haar hele familie ging daar natuurlijk in mee: ze wisten niet beter. Naarmate Leyla ouder werd, verzonnen haar ouders voor haar wat zij zou gaan doen om Fort Aegis te ondersteunen en nog beter te maken. Het was voor een meisje uit de Sanctified Zone niet oké om gebouwen te bouwen, dus vonden ze haar wel een goede docent. Na een korte opleiding startte ze op haar 22e haar carrière als kleuterjuf.

LOOKS FC: Dina Denoire 1.63m — donkerbruine ogen — donkere huid — donkerbruin haar (natuurlijke krullen of gestijld) — dure, chique kleding       LIKES make-up and fashion — teaching — young children — romance books       DISLIKES getting dirty — doubts       EXTRA — Leyla is rechtshandig. —

[ bericht aangepast op 10 jan 2025 - 21:54 ]

---

Protect the people.

Is hier nog plek voor een man? c:

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

Novalunosis schreef:
Is hier nog plek voor een man? c:

Zekerrrr!!! Zelfs ook nog voor een vrouw mocht je dat willen!

---

someone out there feels better because you exist

N A M E Thomas - /taw - muhs/ - a Greek name meaning “twin”. Sinclair - /sin - klair/ - The name Sinclair is a name of English origin meaning "from the town of St. Clair". A G E Thomas is 25 jaar en is geboren op16 oktober om stipt 17:00. Dit maakt zijn sterrenbeeld een Libra. R E D E N V O O R V E R T R E K Thomas was klaar met de vele regels en de mate van controle van de White Hands. Tevens was hij zo in diep in de put geraakt dat hij niets meer te verliezen had. In zijn ogen waren er twee opties: hier hetzelfde leven overleven of kijken of er iets beters daarbuiten is. H I S T O R Y •Vader: Harold  Paul Sinclair (48) | Infrastructure Engineer • Moeder: Helen Sinclair (40) | Fabrieksmedewerker • Broertje: Joe Bobby Sinclair (17) | Student • Broertje: Billy Arthur Sinclair (9) | † • Zusje: Donna Cynthia Sinclair (7) | † Thomas is de oudste zoon in de Sinclair familie. Het gezin heeft altijd in een arbeiderswijk gewoond en dankzij het lage inkomen van zijn ouders en de 6 monden die gevoerd moesten worden had het gezin het financieel gezien niet breed. Desondanks verliep Thomas zijn kindertijd prima. Natuurlijk moest hij het doen met versleten kleden en dagen zonder avondeten, maar het zorgde er niet voor dat hij geen contact legde met leeftijdsgenoten en een slechte kindertijd had. Er rustte wel een aantal verantwoordelijkheden op zijn schouders aangezien zijn ouders regelmatig aan het werk waren voor een klein beetje geld. Op deze momenten lag de zorg voor zijn broertjes en zusje bij Thomas. Toen Thomas 10 jaar was is het oppassen gruwelijk misgegaan. Zijn jongere broertje Billy voelde zich al een aantal dagen niet lekker, maar er was nog geen reden tot paniek. Een simpele griep, meer was het niet. Toen Thomas' ouders aan het werk waren verslechterde de situatie snel. Bloed stroomde uit Billy's oren en hij was niet meer aanspreekbaar. In paniek is Thomas naar een buurtgenoot gegaan voor hulp, die durfde echter niet in de buurt te komen en heeft de White Hands ingeschakeld. Hoewel Billy geen andere symptomen vertoonde werd hij op negen jarige leeftijd geëxecuteerd. De rest van de familie werd ook direct gecontroleerd wat leidde tot een tweede executie van zijn zusje Donna. Thomas' ouders waren woedend dat hij om hulp had gevraagd en beschuldigde Thomas van de dood van Billy en Donna. Vanaf dat moment wilde Thomas niets liever dan zijn ouders weer blij maken terwijl hij zelf ook nog rouwde. Thomas wilde het arbeidersleven voorkomen door de geneeskunde in te gaan in de hoop op een beter inkomen zodat hij zijn familie financieel kon ondersteunen. Op deze manier hoopte hij zijn zonde af te betalen. Zijn opleiding werd het belangrijkste in zijn leven, hij was het verschuldigd aan Billy en Donna. Hoewel de lagere school prima ging, heeft hij net aan de middelbare school weten halen. Hoewel Thomas zeker niet dom was, moest hij ontzettend veel moeite doen voor een goede cijferlijst en deze werkdruk ging ten koste van zijn gezondheid. Zelfs het slapen lukte niet meer door de stress. Via een klasgenoot is Thomas op 16 jarige leeftijd in de ondergrondse wereld terecht gekomen. Via deze route is hij in bezit gekomen van cannabis, wat hielp bij de stress. Dit gebruik ging van zelden, naar regelmatig, naar vrijwel dagelijks. Zijn ouders hadden inmiddels ook doorgekregen dat Thomas' plan naar succes zo'n slecht idee nog niet was en begonnen hun hoop op hun oudste zoon te vestigen. In zijn tweede jaar van de opleiding geneeskunde wist hij het hoofd niet meer boven water te houden en moest hij wegens tegenvallende resultaten stoppen met de opleiding. Aangezien hij geen andere opleiding had bleven enkel de minst betaalde banen over en daar kon hij zijn doel niet mee waarmaken. Zodoende was Thomas begonnen met drugshandel in de onderwereld. Het verdiende in ieder geval een stuk beter, maar het risico was een stuk groter. Aangezien hij nog onder het dak van zijn ouders woonde werd hij al snel betrapt op het gebruik én de doorverkoop voorraad. Wederom had Thomas de Sinclair familie in gevaar gebracht en deze keer was het genoeg. Thomas werd op straat gezet en is sindsdien dakloos. Zijn droom om de geneeskunde in te gaan ter ere van zijn jongere broertje en zusje was in rook opgegaan, hij had geen huis meer waar hij welkom was en zat daarnaast vast aan een verslaving. Er viel niets meer te verliezen.

P E R S O N A L I T Y zorgzaam - chaotic good - extravert - roekeloos - speels - kalm (vooral wanneer hij onder invloed is, wat erg vaak zo is) - excentriek - vermijd confrontatie, maar kan tegelijkertijd ook brutaal eerlijk zijn - gevoelig vanbinnen, nonchalant aan de buitenkant - sluw - regels zijn niets meer dan suggesties - mediator - snel verveeld - empathisch - go big or go home attitude - intelligent - zelfstandig - leergierig (maar enkel naar dingen die hem interesseren) - vrije geest - goed in improviseren - nieuwsgierig - houdt van de spotlights - ENFP - verrassend opmerkzaam - overal enthousiast over - heeft moeite met gefocust blijven op een taak - fantasierijk - spontaan - verlangt naar diepe connecties - wilt wanhopig graag leuk gevonden worden - leeft in het moment - koppig - flirt - slightly unhinged - bemoeizuchtig A P P E A R A N C E FC: Logan Lerman Thomas heeft een vrij gewoonlijke bouw. Hij is niet extreem dun, maar ook niet extreem gespierd. In plaats daarvan zweeft hij ergens in het midden. Ook qua lengte valt hij in de midden categorie met een lengte van 1.81. De dingen waar hij zich wel mee onderscheid zijn niet perse de dingen waar hij enorm blij is. Zo heeft Thomas een vrij jeugdige uitstraling wat tot vele ID-controles heeft geleid. Dit weet hij enigszins tegen te gaan door zijn stoppels te laten staan. Verder is hij te herkennen aan zijn golvende zwarte lokken die tot net voorbij zijn oor komen en zijn lichtblauwe ogen die in in fel contrast staan met zijn haarkleur. In zijn haar zijn echter ook al enkele grijze plukken te vinden, iets wat hij in het begin absoluut niet kon hebben, maar waar hij inmiddels vrede mee heeft. R E L A T I E S E X T R A Likes: wiet (obv.), ondergrondse feestjes, alcohol, de 4AM gesprekken, zwemmen, arcade games (al heeft hij er nog nooit een in het echt gezien), luisteren naar muziek (opgaan in de muziek), geheimen van anderen ontdekken, customized Vans Dislikes: propaganda, school, hangovers, judgy people, hoge verwachtingen waar hij niet aan kan voldoen, geen vooraad Cannabis hebben, lezen Other: - Is linkshandig - Zou de diagnose Dyslexie krijgen als daar nog naar werd gekeken. - Sterke voorkeur naar high zijn in plaats van dronken want de kater is veel minder heftig (zal je proberen te overtuigen als je het niet met hem eens bent; en als hij je vertrouwd of course) - Is heteroseksueel - Moet elk dier dat hij tegenkomt aaien. Moods: i - ii - iii - iv - v - vi - vii

Once you’ve ruined your reputation you can live quite freely

[ bericht aangepast op 15 jan 2025 - 20:51 ]

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

Keep running.

Henry is een naam die vandaag nog steeds betekenis vindt in Henry zelf. Afkomstig van het Germaans betekent het zoveel als 'koning van het huis', al kan je je soms afvragen of Henry niet gewoon zelf die betekenis eraan toegekend heeft. Ondergronds staat hij nog steeds bekend als Henry Wallece, de verrader die ternauwernood aan de White Hands wist te ontsnappen. Het is een naam die in de laatste vier jaar, maar vooral de laatste twee, beruchtheid heeft ontwikkeld. Met een kennis als geen ander over de Fort Aegis underground en wat erin leeft, wordt gehandeld of gesmokkeld of geheim gehouden wordt, is Henry Wallece iemand geworden die de erfenis van zijn ouders op een subtiele manier verder leven geeft. Hij is niet bang om daar zijn handen bij vuil te maken en zorgt ervoor dat het symbool van hun verzet, dat hij zelf gestileerd heeft als een omgevallen zandloper, overal in de stad te zien is.       Als doodgewone burger in Fort Aegis leeft Henry onder de naam van zijn moeder: Cleves. ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈

Als achtentwintigjarige heeft Henry best een gevuld leven achter de rug. Hij deed het uitmuntend op school; alle kansen lagen voor hem open. Maar hij was ook opgevoed als een soldaat van zijn ouders - als een spion. Het was dan eigenlijk ook geen wonder dat Henry toen hij volwassen enerzijds aan de slag ging als simpele, onopvallende bediende bij de rijkste families van Fort Aegis, terwijl hij tegelijkertijd de onderwereld van Fort Aegis begon te navigeren. Hij deed het niet alleen omdat hij geloofde in het doel van zijn ouders, maar vooral om zijn zusje veilig te houden. Het feit dat hij daarin faliekant gefaald heeft, is iets waar hij nooit overheen zal komen.       Toen zijn ouders werden opgepakt en het Henry plots te heet onder zijn voeten werd, dook hij zo'n maand of twee onder en bouwde hij zijn netwerk dieper uit, waardoor hij zichzelf beter kon profileren als dealer van alles: drugs, medische hulpmiddelen, smokkel, huurmoordenaars, wapens, ... Henry werd een spilfiguur in Fort Aegis' criminele onderwereld; iemand die iedereen kent en je met iedereen in contact kan brengen.       Toen hij opnieuw bovenkwam, kreeg hij het nieuws dat zijn zus hun ouders achterna gegaan was. Alleen. Want hij was er niet geweest om haar te helpen. Hij heeft haar en zichzelf er nog steeds niet voor vergeven. In de hoop om een beter zicht te krijgen op wat zich bovengronds afspeelde, nam hij onder een nieuwe naam een baan aan als bartender, waar hij naar hartenlust ongelukkigen kan aansteken om rebelser te worden tegen het regime van de Order of the White Hands. Wanneer slapeloosheid hem plaagt, zet hij zijn vandalenstreken verder. Zijn kunst is over de hele stad te vinden.       ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈

╓╓ ║║ ║║ ║║ ║║ ║║ ╙╙

WHERE IS IT? Where is 'home' at?

╖╖ ║║ ║║ ║║ ║║ ║║ ╜╜

⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈       Henry is net een spook. Hij is doodstil, emotieloos en leeg. De meeste mensen schrikken als hij plots in je buurt opduikt, zonder enige uitleg van waar hij heeft rondgehangen, laat staan wat er in hem omgaat. Maar eigenlijk zijn er weinig mensen waar Henry zich comfortabel genoeg voelt om effectief rond te spoken. Zijn stilte is er vaker een van erkenning dan van verlegenheid, al kan hij soms ook extra ijzig overkomen ter bedreiging. Mensen die er voor Henry toe doen, kennen wel degelijk het verschil. Helaas zijn dat er weinig. Vaker is Henry een spiegel. Hij laat mensen zien wat ze willen zien; is datgene waarbij ze zich het meest op hun gemak voelen. Hij kan joviaal en humoristisch zijn, mysterieus en donker, bedachtzaam en luisterend. Hoe hij zich naar anderen uit hangt vooral samen met wat hij van anderen wil; door hen te geven wat zij willen. Soms is hij een klankbord; een luisterend oor; een gevoelige kunstenaar. Andere keren is hij simpelweg deel van het interieur. In feite is hij een meesterlijke manipulator.       Op zijn eentje, wanneer hij zich verliest in zijn kunst, of wanneer hij geheimen aan elkaar rijgt om zichzelf in de meest voordelige positie te krijgen, is Henry vooral koppig en kwaad. Hij is kwaad op de wereld, op zijn ouders omdat ze hem hebben achtergelaten, op zijn zusje omdat ze zo dom was om hen achterna te gaan en op Salvadore om haar kwijt te spelen. Hij houdt ervan om via zijn kunst anderen aan te steken met zijn kwaadheid in de hoop dat hij zo een groot genoeg vuur kan creëren om Fort Aegis in brand te steken. ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈ I am nothing in my soul if not obsessive.

⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈       Verzet zit in Henry's bloed. Hij was toen hij geboren werd voor zijn ouders meteen een goede kandidaat om hun werk voort te zetten als zij er niet meer waren - en dat is een taak die Henry altijd heel erg serieus heeft genomen. Het is ook een van de redenen dat hij altijd een beetje een eenzaat gebleven is, ondanks dat er veel mensen waren die hem een vriend noemden. De relaties die hij in het verleden aanging, waren er vooral die nut zouden kunnen hebben voor zijn toekomstplannen.       Ook al deed Henry het goed op school, bleven de lessen die hij thuis van zijn moeder leerde, belangrijker. Zijn ouders doel kwam steeds op de eerste plaats. Het veranderde een beetje toen Jem geboren werd. Plots werd familie belangrijker, al heeft Henry nooit echt gesnapt waarom. Hij begrijpt ook niet hoe het komt dat hij zelf zoveel om zijn zusje is gaan geven, terwijl er zoveel belangrijkere dingen waren in zijn leven om zich aan toe te wijden. Hij voelde bij zichzelf een enorme beschermdrang naar Jemima opkomen en uit angst dat hij daar te veel aan zou toegeven, distantieerde hij zichzelf van haar toen ze ouder werden. En toch... vaker dan hij besefte, heeft hij broodkruimels voor haar achter gelaten; kleine bewijzen van zijn liefde. Ze zijn overal te vinden, op muren in de stad, in de tunnels daar onder. Er kruipt meer gevoel in Henry's kunst dan hij zelf zou willen toegeven.       Toen alles foutliep en zijn ouders gearresteerd werden, dook Henry zelf onder. Hij liep weg bij de familie waarvoor hij werkte en omhulde zich in vergetelheid, in de hoop zijn zus en het geheim dat ze in haar lichaam draagt veilig te houden. Het moment dat hij opnieuw bovenkwam en ontdekte dat zij ook verloren was, was zo'n beetje de enige keer in zijn leven dat Henry de controle over zijn emoties verloren heeft. Als hij groter en sterker was geweest, had hij Sals strot er met zijn blote handen uitgerukt. Hoewel zaken tussen hem en Sal nu gewoon weer doorgaan zoals ze waren, zit de wrok bij Henry nog steeds hoog. De vraag, nu, is vooral: waarom is Henry meegegaan in Sals plan om te ontsnappen? Is het om zijn zus te redden; om haar een betere toekomst te geven? Om anderen te helpen? Om zelf weg te lopen van alles dat hij in Fort Aegis gestopt heeft, dat nooit tot uiting is gekomen? En weet Henry zelf eigenlijk wel wat het nu is dat hij hiermee hoopt te bereiken? ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈      ⋈

Relaties

FC = Charles de Vilmorin

[ bericht aangepast op 28 maart 2025 - 9:16 ]

---

help