[RPG • 100] Rise From The Ashes — rollentopic - Rollentopics

• A: Bij de White Hands werken wel dokters, maar hun rol is strikt gecontroleerd en uiterst klinisch. De focus ligt niet op genezing, maar op diagnose en beheer. De dokters hebben de taak om elke mogelijke besmetting met uiterste precisie te identificeren. Zodra er zelfs maar een vermoeden van Ashbane is, wordt de patiënt zonder uitzondering geëxecuteerd. Dit proces wordt uitgevoerd onder het mom van “preventie boven alles.” Het excuus van de White Hands is dat Ashbane te gevaarlijk en te onvoorspelbaar is om risico’s te nemen. Ze rechtvaardigen hun acties als “voor de veiligheid van de samenleving,” maar in werkelijkheid creëren ze een cultuur van angst en wantrouwen, waarbij elke medische beoordeling vrijwel synoniem is aan een doodvonnis. Mensen durven daarom vaak niet naar de dokters te gaan, uit angst dat elk symptoom — hoe onschuldig ook — als besmetting kan worden geïnterpreteerd. De angst om geëxecuteerd te worden drijft velen ertoe hun ziektes of verwondingen te verbergen, zelfs als het gevaarlijk is voor henzelf of anderen. Er kunnen wel situaties zijn waarin mensen gedwongen worden naar een dokter te gaan, bijvoorbeeld als een ander hen heeft aangegeven of als ze in het openbaar tekenen van ziekte vertonen. Dit voedt een cultuur van paranoia, waarin buren elkaar in de gaten houden en angst regerend is. Daarnaast gebruiken de White Hands bepaalde propagandatechnieken om de bevolking te controleren. Ze claimen dat de dokters hun enige hoop zijn, dat het medische team hen beschermt tegen Ashbane en andere ziektes. Maar die belofte komt met een prijs: je leven ligt volledig in hun handen, en een verkeerde diagnose betekent het einde. Dit zorgt ervoor dat ziekten soms pas in een vergevorderd stadium worden ontdekt — wanneer het te laat is om ze te behandelen of te verbergen. Het systeem van de White Hands is effectief in het beheersen van paniek, maar de tol ervan is de menselijkheid en het vertrouwen van de bevolking.

• A: Voor andere ziekten en verwondingen geldt een genuanceerder beleid, maar de angst blijft wel groot. Als iemand symptomen vertoont die niet duidelijk verband houden met Ashbane, zoals een gebroken been, een koorts door een alledaagse infectie, of bijvoorbeeld voedselvergiftiging, dan kunnen ze wél behandeld worden door dokters van de White Hands. De dokters zijn opgeleid om medische zorg te verlenen, maar met één nadrukkelijke prioriteit: ieder teken dat ook maar zou kunnen wijzen op Ashbane moet grondig worden onderzocht. Om deze reden proberen veel mensen medische hulp te vermijden, zelfs bij aandoeningen die op zichzelf niet dodelijk zouden zijn.

A: Het dagelijks leven in Fort Aegis is strak gereguleerd en functioneel. Hoewel er wel nog sporen van technologie zijn, wordt het leven grotendeels bepaald door angst, controle en de wetten van de White Hands.

Technologie en Communicatie
• Geen smartphones of vrije communicatie: Telefoons en social media bestaan en werken niet meer.
• Propaganda-schermen: Overal in de stad hangen monitoren en luidsprekers die propaganda van de White Hands uitzenden, samen met waarschuwingen tegen besmetting en oproepen tot gehoorzaamheid.
• Radiozenders: Er zijn enkele radiozenders waar mensen naar kunnen luisteren voor muziek, nieuws of gecontroleerde ontspanning.

Vrijetijdsbesteding
• Boeken en bibliotheken: Boeken zijn zorgvuldig gecontroleerd. Bibliotheken bieden educatieve en goedgekeurde lectuur, maar alles wat als “rebels” of inspirerend wordt gezien, is verwijderd.
• Samenkomsten: Publieke evenementen of feesten zijn schaars en meestal georganiseerd door de White Hands om loyaliteit en discipline te versterken. Spontaan vermaak is zeldzaam, en bijeenkomsten worden vaak gezien als verdacht.
• Bar’s en cafe’s: Zijn aanwezig in de stad maar zijn sterk beïnvloed door de strikte controle van de White Hands. Bars en cafés mogen alleen worden geëxploiteerd door mensen die goedgekeurd zijn door de White Hands. Deze plekken worden in de gaten gehouden door camera’s of informanten van de White Hands, vooral om te voorkomen dat er rebellie of geheime samenkomsten ontstaan.

Werk en Onderwijs
• Werkzaamheden: Het merendeel van de bevolking heeft banen gericht op het draaiend houden van de stad. Mensen werken bijvoorbeeld in fabrieken (voor voedselproductie of wapens), constructie, of onderhoud van infrastructuur. Het werk is zwaar en slecht betaald
• Onderwijs: Kinderen krijgen basisonderwijs met nadruk op gehoorzaamheid, biologie (met focus op Ashbane), en propaganda. Hogere educatie is beperkt tot praktische vaardigheden, zoals geneeskunde, techniek, of controle-systemen, die nuttig zijn voor de White Hands.

Vervoer
Er zijn auto’s, maar auto rijden is duur. Er zijn streng gecontroleerde bussen en treinen, uitsluitend bedoeld voor functionele doeleinden (bijvoorbeeld woon-werkverkeer). Mensen bewegen zich grotendeels te voet of op eenvoudige fietsen.

Gezondheid en Veiligheid
• Masker verplicht: Iedereen draagt maskers in openbare ruimtes, al zien sommige bewoners het meer als symbool dan bescherming. Een masker niet dragen wordt bestraft.
• Patrouilles: Gewapende patrouilles van de White Hands lopen door de stad om orde en veiligheid te handhaven, wat zorgt voor een constante sfeer van onderdrukking.

Entertainment
Leukere activiteiten zijn schaars, maar mensen zoeken manieren om te ontsnappen:
• Verborgen ontmoetingen: Sommige jongeren houden bijeenkomsten om te praten, te drinken, of te dansen. Deze “ondergrondse” ontmoetingen bieden een gevoel van vrijheid, maar worden zwaar bestraft als ze ontdekt worden.

• A: Ja, er is een geldsysteem in Fort Aegis, maar het heeft enkele beperkingen en is zwaar gecontroleerd door de White Hands. Het geld is bedoeld om een gevoel van orde en economie te behouden, maar de manier waarop het functioneert verschilt sterk van wat je in een vrije samenleving zou verwachten.

• A: Feestjes in Fort Aegis worden toegestaan, maar met strenge beperkingen, toezicht en alleen toegankelijk voor de elite. Voor de rijken zijn deze bijeenkomsten meer dan een bron van plezier; ze zijn een politiek spel, een middel om status te tonen en invloed binnen de White Hands te verkrijgen.

Hoe zien de feestjes eruit?
• Strenge protocollen: Iedereen moet gemaskerd blijven tijdens sociale interacties. Maskers zijn vaak elegant of zelfs grotesk ontworpen om rijkdom en stijl uit te drukken. Daarnaast mogen alleen genodigden binnenkomen, en die worden gescreend op symptomen. Onverwachte bezoekers worden nooit toegestaan.
• Entertainment: Dans en zang. Op de luxe feestjes van de elite in Fort Aegis kunnen danseressen en zangeressen worden ingehuurd als entertainment. Deze uitvoeringen zijn echter strikt gereguleerd door de White Hands om de veiligheid te waarborgen en propaganda in stand te houden.

Hoe verloopt het inhuren van entertainers?
• Goedkeuring door de White Hands: Iedereen die optreedt op een feestje moet gescreend en goedgekeurd zijn door de autoriteiten. Dit betekent dat entertainers afkomstig zijn uit een kleine, gecontroleerde groep artiesten die vaak hun loyaliteit aan de White Hands hebben bewezen.
• Decoratieve en onderdanige rollen: Danseressen en zangeressen worden meer gezien als symbolen van luxe en controle dan als zelfstandige kunstenaars.

Wat vindt de bevolking van de entertainers?
Voor de lagere klassen van Fort Aegis wordt deze vorm van entertainment vaak gezien als het toppunt van oppervlakkigheid. Terwijl zij strijden tegen honger en ziekte, mogen artiesten zichzelf uitsloven voor de elite. Dit draagt bij aan de groeiende spanningen en haat tussen klassen. Toch wordt soms gefluisterd dat sommige entertainers belangrijke informatie doorspelen aan opstandelingen.

• A: Er bestaat een standaard munteenheid, meestal in de vorm van munten of papieren biljetten. Deze worden gedrukt en uitgegeven door de White Hands.

Lonen en transacties
Werknemers (zoals fabrieksarbeiders, handelaars, of schoonmakers) krijgen hun loon in cash. Deze kunnen ze gebruiken in winkels, markten, en voor diensten in de stad. Veel arbeiders verdienen echter net genoeg om aan basisbehoeften te voldoen, wat het systeem arm en afhankelijk houdt. Luxe blijft een droom voor de meesten.

Ruilhandel
Naast het officiële systeem bestaat er een parallelle economische structuur. Vooral op de lagere niveaus in de samenleving wordt er veel geruild in plaats van gekocht. Bijvoorbeeld een masker ruilen voor eten of wat kleding voor medicatie. Voor mensen die moeilijk toegang hebben tot geld (zoals daklozen of weeskinderen), is ruilhandel vaak hun enige optie.

Geld als controlemiddel
De White Hands gebruiken het geldsysteem als een manier om de stad onder controle te houden:
1. Loonverschillen: Mensen in belangrijke of goedgekeurde beroepen (zoals bijv. Artsen) krijgen meer loon, terwijl arbeiders zoals fabrieksmedewerkers net genoeg verdienen om te overleven. Dit systeem ontmoedigt economische vooruitgang en versterkt de hiërarchie.
2. Boetes: Wanneer iemand de regels overtreedt, kunnen hun lonen worden bevroren of worden hun geld ongeldig verklaard, wat hen direct in economische wanhoop stort.

• A: Fort Aegis is gevestigd in de voormalige USA

• A: Fort Aegis is een stad die zowel groots als benauwend kan aanvoelen, afhankelijk van de locatie waar je je bevindt. Qua grootte kan het vergeleken worden met New York. Met een oppervlakte van ongeveer 150 km² (inclusief de beschermde buitenzones) is deze stad groot genoeg voor mensen met verschillende levensstijlen, maar klein genoeg om claustrofobie te benadrukken.

Opbouw van de stad
Fort Aegis is een van de laatst overgebleven bastions van beschaving, en dat heeft invloed op de ruimtelijke ordening:

1. Sanctified Zone (de kern van de stad)
• Hier wonen de welgestelde elite en de White Hands zelf. Dit deel is sterk beschermd en ordelijk ingericht.
• Te vergelijken met moderne financiële of diplomatieke districten.
• Breed opgezet met grote boulevards, bewaakte checkpoints, en veel groen, dat het contrast met de rest van de stad versterkt.

2. Industriële sectoren (buitenring)
• Grote wapenfabrieken, waterzuiveringsinstallaties, voedselverwerkingscentra, en opslagmagazijnen.
• Meestal grijs en vervallen, met overbevolkte arbeidswijken waar de meeste werkende bewoners wonen.

3. Woongebieden voor arbeiders
• Kleine woningen of gedeelde complexen. Minimalistisch en vaak vervallen. Hier vindt het grootste deel van het dagelijks leven plaats.
• Denk aan vergelijkingen met armere stadswijken in Los Angeles of Chicago, met strenge bewaking en strikte regels.

4. Stadsgrenzen en ruïnes
• De muren van Fort Aegis scheiden de stad van het besmette buitengebied.

• A: Fort Aegis bestaat dit jaar 75 jaar, gebouwd als reactie op de chaos die volgde na de uitbraak van Ashbane en de instorting van samenlevingen wereldwijd.

Oorsprong en oprichting
• Noodconstructie: Het fort werd oorspronkelijk opgezet als een noodopvanglocatie door een overgebleven coalitie van overheidsfunctionarissen, wetenschappers, en militairen die de Ashbane-uitbraak overleefden. Aanvankelijk was het een klein, geïsoleerd kamp op de resten van een voormalig stadje, maar naarmate andere overgebleven nederzettingen vielen, werd het uitgebreid en versterkt.
• Transformatie naar een bastion: In de decennia erna groeide Fort Aegis uit tot een strategisch belangrijke en goed georganiseerde stad, geleid door de White Hands, die oprukten als de machtigste en meest georganiseerde entiteit in de regio. Het werd omgevormd tot een strikt gecontroleerde samenleving met muren die zowel de bewoners beschermen als gevangen houden.

Huidige status
Tegenwoordig beschouwt men Fort Aegis als een bijna mythisch bolwerk van orde en overleving in een door Ashbane verwoeste wereld. Het heeft altijd een strak regime van discipline, hard werken, en gehoorzaamheid gekend, wat verklaart waarom het zo lang heeft standgehouden.

• A: Ja, in Fort Aegis zijn er lijkschouwers, maar hun rol en hoe ze functioneren worden strikt gecontroleerd door de White Hands. Hun taken gaan verder dan het onderzoeken van doodsoorzaken en zijn nauw verweven met de angst voor besmetting door Ashbane.

Rol van de lijkschouwers
Lijkschouwers zijn voornamelijk opgeleid om sporen van de ziekte te identificeren, zelfs postuum. Als Ashbane wordt vermoed, wordt de zaak meteen gerapporteerd aan de White Hands, die de verdere afhandeling (vaak verbranding van het lichaam) uitvoeren. Lijkschouwers moeten uitsluiten of iemand besmet was voordat andere mensen met het lichaam in aanraking komen. Elk overlijden, zelfs door natuurlijke oorzaken, wordt onderzocht op tekenen van besmetting. Dit creëert een paranoïde sfeer, waarin zelfs dode lichamen niet aan het bewind kunnen ontsnappen. De lijkschouwers in Fort Aegis ondergaan een intensieve training over Ashbane, anatomie, en ziektebeelden. Dit maakt hen erg gewaardeerd, maar tegelijkertijd worden ze ook met wantrouwen bekeken omdat ze dagelijks met mogelijke besmetting werken. Omdat Ashbane zowel gevreesd als slecht begrepen wordt, opereren lijkschouwers onder immense druk. Elk lichaam is een mogelijke tikkende tijdbom, en een enkele fout kan leiden tot een ramp.

• A: De houding van de White Hands ten opzichte van euthanasie hangt sterk af van hun ideologie en controlemechanismen. Gezien de strenge controle en paranoia rondom Ashbane, zijn de White Hands zeer wantrouwig en terughoudend tegenover euthanasie, vooral omdat het een opening zou kunnen bieden voor rebellie of misbruik. Euthanasie is verboden en taboe. De White Hands eisen absolute controle over leven en dood, en euthanasie zou hun grip verzwakken. Zelfdoding of hulp daarbij wordt gezien als een mogelijke besmettingsstrategie: ziek zijn kan worden verborgen door snel euthanasie aan te vragen, wat hun paranoia vergroot. Artsen die euthanasie verrichten kunnen als verdacht worden beschouwd, mogelijk van sympathieën voor rebellen of besmetting. Stervenden mogen alleen “natuurlijk overlijden” in quarantaine, waarbij hun dood zorgvuldig wordt gedocumenteerd door de White Hands.

• A: Het virus verspreidt zich door contact met lichaamsvloeistoffen van iemand die besmet is (zoals bloed, speeksel, of zweet) en via de lucht. Je kan besmet raken door het aanraken van een wond van een besmet persoon of wanneer je gebeten wordt door een Shred. Onder bepaalde condities, zoals in gesloten ruimtes of wanneer besmette mensen in grote hoeveelheden samen zijn, kan het virus zich ook via ademhaling verspreiden. Het virus blijft overleven op oppervlakken of in water dat in contact is gekomen met besmette lichamen. Dus een object aanraken dat met bloed, speeksel of ander materiaal van een Shred bedekt is en daarna je gezicht of een wond aanraakt kan zorgen voor een besmetting. Ook water drinken dat besmet is met resten van geïnfecteerde lichamen en het eten van dierlijke producten die in besmette gebieden leven verhogen de kans op besmetting.

De Shreds dragen het virus in hun speeksel en onder hun nagels, waardoor een aanval vrijwel altijd resulteert in infectie. Een wond door hun toedoen is daarom direct geïnfecteerd.

Het virus wordt daarnaast ook worden ingeademd door microscopische deeltjes die in besmette gebieden als as door de lucht zweven (vooral in de ruïnes buiten de stad)

• A: De Raad van Witte Mantels. The White Hands worden geleid door een raad van onbekende individuen. Ze noemen zichzelf De Witte Mantels. Niemand weet hoeveel leden er precies zijn, maar vermoedens gaan dat het tussen de 5 en 9 personen zijn. Deze raad is altijd gehuld in anonimiteit. M lid draagt een witte mantel en een masker die hun identiteit volledig verhult, zelfs voor veel White Hands officieren. Wat het idee versterkt dat de raad ‘ieder en niemand is’. Hun stem klinkt uitsluitend via decreten of holoprojecties. Hun leiderschap maakt hen angstaanjagend en alomtegenwoordig. De raad symboliseert een collectieve en ongrijpbare macht die bijna onmogelijk te bestrijden is, omdat niemand precies weet wie aan de top staat.

• De leden van de Witte Mantels hebben alleen codenamen of titels, zoals De Gever, De Vonnisser, De Schilddrager of De Boodschapper.
• Ze geven decreten en bevelen via schermen, posters, en zorgvuldig geplande ceremonies waar hun stemmen (vervormd, om identiteit te verbergen) synchronisch klinken.
• Contact met hen is enkel mogelijk via hun meest vertrouwde en angstaanjagende adjudanten: de Spoken van de Mantels, een schimmige elite-eenheid.
• Alle grote beslissingen – van executies tot bevolkingsbeheer – worden door de raad goedgekeurd, maar nooit betwist. Het volk kent geen macht om hen te confronteren.
• Voor de gewone burgers zijn ze symbolen van absolute orde en veiligheid. Hun anonimiteit maakt hen goddelijke figuren, verheven boven menselijke zwaktes.
• Propaganda schildert hen als helden die de mensheid van uitsterving hebben gered, met opofferingen die stervelingen nooit zouden begrijpen.
• Voor de rebellen en critici is de raad echter het toppunt van corruptie, wreedheid en manipulatie. Er gaan geruchten dat de leden van de raad nergens in geloven behalve in hun eigen macht.
• Het bestaan van de raad maakt het moeilijk om direct verzet te bieden. Niemand weet waar ze zich bevinden, wie ze zijn, of hoe hun systeem uit elkaar gehaald kan worden.

• A: Immuniteit is mogelijk, maar uiterst zeldzaam en eerder een vloek dan een zegen. Immuniteit wordt beschouwd als een mythe. Verhalen over mensen die resistent zijn tegen Ashbane doen de ronde in fluisteringen, maar er is nooit concreet bewijs gevonden. De White Hands ontkennen het bestaan van immuniteit en doen geruchten af als valse hoop die de orde kan verstoren. Toch blijven sommige mensen dromen van een uitzondering op het lot dat Ashbane brengt. Immuniteit blijft in Fort Aegis een mythisch concept. Mensen kunnen ervan gehoord hebben, maar niemand kent écht een immuun persoon, en zelfs als dat zou gebeuren, zou de angst of jaloezie groter zijn dan het vertrouwen. De White Hands geloven niet in immuniteit en zien geruchten hierover als gevaarlijke mythen. Als iemand vermoed wordt immuun te zijn, wordt hij of zij vaak eerder geëxecuteerd of gevangengenomen voor experimenten dan geholpen. Buiten de stad worden immunen gemeden, gevreesd of gezien als dragers van het virus. Immuniteit beschermt iemand niet tegen de angst, de sociale isolatie of het geweld dat de infectie met zich meebrengt. Het maakt een overlever eerder verdacht dan bewonderd omdat degene die immuun lijken te zijn geen symptomen hebben maar wel dragers zijn en anderen nog steeds kunnen besmetten. Voor nu is er ook nog geen cure gevonden tegen deze ziekte.

• A: Ja, er zijn mensen die waken op de muur van Fort Aegis. Deze groep staat bekend als de Wall Guards of simpelweg “Wallwatchers.” De Wallwatchers zijn een elitegroep die specifiek getraind zijn om de muren te beschermen tegen zowel externe dreigingen zoals de Shreds als interne onrust. Ze vormen de eerste verdedigingslinie van de stad en zijn gewapend met alles wat de stad kan bieden, zoals vuurwapens, zoeklichten en waarschuwingssystemen.

Hun taken:
• Detectie: De Wallwatcher patrouilleren constant en houden de omgeving in de gaten. Elke afwijking of verdachte beweging wordt direct gerapporteerd.
• Veiligheid: Ze zorgen ervoor dat niemand zonder toestemming de stad in- of uitgaat.
• Uitzichtposten: Verspreid over de muur bevinden zich torens met uitkijkposten die continu bemand zijn. Hier wordt vooral de omgeving buiten de stad in de gaten gehouden.

Het leven van een Wallwatcher:
• Hard regime: Het is een zware en veeleisende baan met strikte regels. De meeste Wallwatchers worden gerekruteerd uit gezinnen die loyaal zijn aan de White Hands.
• Lange shifts: Ze werken lange, koude nachten en zware dagen, vaak zonder veel beloning of erkenning.
• Geïsoleerd: Hoewel hun werk cruciaal is, worden de Wallwatchers als laag in rang beschouwd binnen de hiërarchie van Fort Aegis. Ze hebben weinig sociale status.

Wallwatchers en de White Hands:
• De Wallwatchers vallen rechtstreeks onder de controle van de White Hands. Ze ontvangen bevelen en rapporteren aan hen, maar staan op afstand van de echte macht.
• Er wordt veel controle op hen uitgeoefend: zelfs zij worden regelmatig getest op tekenen van besmetting.

• A: De symptomen van Ashbane kunnen in verschillende stadia worden opgedeeld, waarbij de ziekte zich steeds verder ontwikkelt. De naam “Ashbane” verwijst naar het verbrijzelde, asachtige uiterlijk van de huid in latere stadia van de ziekte, wat een kenmerkend teken is van infectie. Hier zijn de typische symptomen:

Vroege stadia:
1. Vroege huidveranderingen:
• Kleine, grijze vlekjes verschijnen op de huid, meestal op de handen, nek of borst. Deze voelen droog en ruw aan, alsof de huid langzaam uitdroogt.
2. Fysieke aftakeling:
• Constante dorst en droge mond, ondanks voldoende drinken. Dit is het eerste teken van interne uitdroging.
• Helderrode ogen door gesprongen bloedvaten.
• Licht bloeden uit neus of oren zonder duidelijke oorzaak\
• Vermoeidheid, ondanks voldoende rust.
• Een bonzende hoofdpijn die niet verdwijnt
3. Beginnende mentale tekenen:
• Moeite met concentreren.
• Kortdurende desoriëntatie of verlies van tijdsbesef.

Middenstadia:
1. Uitdroging:
• De huid voelt strak en verbrandt gemakkelijk, alsof ze wordt blootgesteld aan hitte, zelfs zonder direct contact met vuur.
• Barstjes in de huid en bloedingen, vooral rondom gewrichten zoals knokkels en ellebogen.
2. Helse pijn:
• Zenuwpijnen die lijken op elektrische schokken, trekkend door de ledematen.
• Extreme gevoeligheid voor aanraking. Zelfs licht contact voelt als een steek.
3. Gedragsveranderingen:
• Stemmingswisselingen en irrationele woede-uitbarstingen.
• Perioden van paranoia waarin slachtoffers anderen van verraad beschuldigen.
• Mild hallucineren (het zien van schaduwen, het horen van stemmen).
4. Koorts:
• Op- en neergaande temperaturen met heftige koude rillingen gevolgd door ongewoon warm aanvoelende huid.

Laatste stadia (Ashening):
Het eindstadium, waarin slachtoffers letterlijk lijken te verkolen en uiteen te vallen tot iets wat lijkt op as.

1. Huidverbranding en asachtige verschijning (ash-effect):
• De aangetaste huid oogt verkoold, alsof het verbrand is.
• Vinger- en teennagels brokkelen af; zweren verspreiden zich over het lichaam.
• Voortdurende en ondraaglijke pijn maakt normale beweging bijna onmogelijk.
• Zweren en korsten ontstaan over heel het lichaam
2. Mentale ontbinding:
• Slachtoffers vergeten wie ze zijn en raken hun realiteit kwijt.
• Intense hallucinaties nemen over, vaak met schreeuwen of zelfdestructief gedrag.
• Oncontroleerbare agressie: ze keren zich tegen geliefden en zelfs zichzelf.
3. Fysieke aftakeling:
• De spieren verstijven en gewrichten raken permanent krom of vast.
• Extreme magerheid door orgaanfalen en inwendige bloedingen.
• De dood volgt vaak door totale uitputting of interne uitdroging.

Kenmerkende symptomen van Ashbane:
• Transmission mark: De besmettingsplek vertoont vaak een felrode rand, later omgeven door verbrande huid.

• A: ja. Er is een ondergronds circuit dat illegale drugs verhandeld. TW: drugs. Onderdrukt door de strikte regels zoeken sommigen naar een manier om te kunnen ontsnappen aan de realiteit. Illegale drugs in wordt in het geheim verhandeld, vooral in de achterbuurten of afgelegen delen van de stad.